Δημοσιεύουμε μια επιστολή αναγνώστη της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για ένα θέμα που αποτελεί ταμπού για την Ελληνική κοινωνία.Ενα θέμα που όποτε έχει ακουσθεί φωνή διαμαρτυρίας είναι μέσα από τα blogs και μόνο.
ΤΕΛΙΚΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ .
Κύριε διευθυντά
Την Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010, που ως γνωστό ήταν η επέτειος του Πολυτεχνείου και εορτάζεται σε όλα τα σχολεία, έτυχε να παρευρεθώ στην εορταστική εκδήλωση του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βριλησσίων, για να παραλάβω τα δύο εγγόνια μου, μετά τη λήξη της εκδήλωσης.
Με έκπληξη μεγάλη διαπίστωσα ότι στα παιδιά που αποτελούσαν τη χορωδία, τους είχαν βάλει στο πρόγραμμα, μεταξύ άλλων, και τραγούδησαν και τον ύμνο του διεθνούς κομμουνισμού (της 3ης Διεθνούς) «Επέσατε θύματα, αδέρφια εσείς... κ.λπ.». Ταυτόχρονα, παρουσίαζαν στην οθόνη με κεφαλαία γράμματα «Δεκέμβρης 1944» και «17 Νοέμβρη 1973» και σκηνές από τις εποχές αυτές, συνδυάζοντας τη μία με την άλλη.
Διαμαρτυρήθηκα στο τέλος της εκδήλωσης στην κ. διευθύντρια, η οποία μού αντέτεινε ότι έχουμε δημοκρατία, για να βγάλω βέβαια το συμπέρασμα ότι όλα επιτρέπονται. Είπε και άλλα πολλά, για να υπερασπιστεί το δικαίωμά της, να διδάσκει τη νεολαία μας, με το περιεχόμενο ύμνων, όπως αυτός που αναφέρω πιο πάνω, που είναι γεμάτος εμπάθεια και μίσος.
Λυπήθηκα πολύ, για την όλη συμπεριφορά της κ. διευθύντριας, διότι πιστεύω ότι στις καθαρές ψυχές των παιδιών δεν πρέπει να περνάμε, τέτοια μηνύματα προερχόμενα από τις κομματικές ιδεολογίες μας και τις παθολογίες του παρελθόντος.
Χρηστος Γιαμβριας - ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου / Βριλήσσια
ΤΕΛΙΚΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ .
Κύριε διευθυντά
Την Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010, που ως γνωστό ήταν η επέτειος του Πολυτεχνείου και εορτάζεται σε όλα τα σχολεία, έτυχε να παρευρεθώ στην εορταστική εκδήλωση του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βριλησσίων, για να παραλάβω τα δύο εγγόνια μου, μετά τη λήξη της εκδήλωσης.
Με έκπληξη μεγάλη διαπίστωσα ότι στα παιδιά που αποτελούσαν τη χορωδία, τους είχαν βάλει στο πρόγραμμα, μεταξύ άλλων, και τραγούδησαν και τον ύμνο του διεθνούς κομμουνισμού (της 3ης Διεθνούς) «Επέσατε θύματα, αδέρφια εσείς... κ.λπ.». Ταυτόχρονα, παρουσίαζαν στην οθόνη με κεφαλαία γράμματα «Δεκέμβρης 1944» και «17 Νοέμβρη 1973» και σκηνές από τις εποχές αυτές, συνδυάζοντας τη μία με την άλλη.
Διαμαρτυρήθηκα στο τέλος της εκδήλωσης στην κ. διευθύντρια, η οποία μού αντέτεινε ότι έχουμε δημοκρατία, για να βγάλω βέβαια το συμπέρασμα ότι όλα επιτρέπονται. Είπε και άλλα πολλά, για να υπερασπιστεί το δικαίωμά της, να διδάσκει τη νεολαία μας, με το περιεχόμενο ύμνων, όπως αυτός που αναφέρω πιο πάνω, που είναι γεμάτος εμπάθεια και μίσος.
Λυπήθηκα πολύ, για την όλη συμπεριφορά της κ. διευθύντριας, διότι πιστεύω ότι στις καθαρές ψυχές των παιδιών δεν πρέπει να περνάμε, τέτοια μηνύματα προερχόμενα από τις κομματικές ιδεολογίες μας και τις παθολογίες του παρελθόντος.
Χρηστος Γιαμβριας - ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου / Βριλήσσια
