Της Τζένης Κ.
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Θα μπορούσε να έχει σταδιοδρομήσει μοναδικά στη διαφήμιση. Τα brain storming στα οποία επιδίδεται ο ίδιος και το επιτελείο του, πριν τη σύνταξη των ανακοινώσεων, των δελτίων τύπου και της επιστολογραφίας του ΛΑ.Ο.Σ., τίκτουν ατάκες, τσιτάτα, ποιήματα εκ του προχείρου κι αποστροφές, με μεγάλη δυναμική πωλήσεων.
Κι αυτό δεν οφείλεται τόσο στο ρητορικό και στο δημιουργικό ταλέντο του ανδρός και των συν αυτώ, αλλά στο έρμα του εμπόρου. Γιατί πάνω και πέρα απ’ όλα ο Γιώργος Καρατζαφέρης είναι ταλαντούχος έμπορος. Ή μάλλον, όχι έμπορος. Έμπορας. Έμπορας φιλοπατρίας, έμπορας ορθοδοξίας, έμπορας τάξης και ηθικής, έμπορας καθαρότητας, έμπορας σοβαρότητας, έμπορας του εαυτού του, έμπορας του μηχανισμού του. Και υπάρχει πολύς κόσμος που αγοράζει. Σεβαστή η διαδικασία αυτή του δημοκρατικού δούναι και λαβείν και σύμφυτη στον άνθρωπο που είναι ον πολιτικό και πολιτικάντικο.
Ο Καρατζαφέρης ξέρει πώς να σκύβει εμπιστευτικά στο αυτί εκείνου που δεν εμπιστεύεται, ξέρει πώς να αστειεύεται με virtual καλαμπούρια, ξέρει πώς να κολακεύει γλυτώνοντας τον εαυτό του από την πιθανή αντίπραξη του κολακευόμενου και πώς να αλλάζει ύφος, ακόμα και ιδέες, διευρύνοντας τη διαπερατότητα του εκάστοτε κοινού του. Κι έχει τόσο πολύ εξελίξει την αφεντιά του ως ενσάρκωση της πειθούς, ώστε να τον χρησιμοποιούν για να μετα- πωλήσουν τη δική τους πραμάτια κι άλλοι έμποροι. Μ’ έναν Καρατζαφέρη στο δελτίο σου κάνεις το δελτίο σου από σπόντα πιο poulissimo … (εκ του poulao- poulo)… Κι εξυπηρετείς και τα λοιπά μικροκομματικά συμφέροντα...
Τελευταία ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ, ο πολιτικός που ο καθένας μας μπορεί να παρασυρθεί και να τον αφήσει να υπάρχει γύρω του και πάνω του σαν ακάριο, χρησιμοποιεί κι άλλα διαπραγματευτικά χαρτιά στα παιχνίδια του, όπως π.χ. τους εμπορικούς μικρο-εκβιασμούς (έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου στο αρχείο μου -προς Σαμαρά, ξέρω με ποιους έκανες παρέα μικρός -προς Βορίδη)… Το κάνει γιατί τώρα που έχει γίνει επιτυχημένος έμπορας, οφείλει να μπαίνει που και που στα παπούτσια του εμποράκου και να συμπεριφέρεται ως τέτοιος… Ειδικά, όταν σκιάζεται ότι κάποιο χαμερπές γειτονικό κατάστημα, θα του ρίξει τις πωλήσεις.
Κι έχει κι έναν άλλο αντίπαλο αυτός ο εκπληκτικός τύπος που κατάφερε να κάνει σχεδόν όλα τα όνειρά του πραγματικότητα (αρχηγιλίκι, προσβάσεις, δύναμη, πανταχού παρουσία κλπ): Τον άλλο του εαυτό. Την απειλητική καρικατούρα που, όσο σοβαρά κι αν υποτίθεται ότι πολιτεύεται, μοιάζει έτοιμη να εφορμήσει στην εικόνα του και να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του, μετατρέποντας το Φύρερ σε Σαρλό (Το παράδειγμα είναι τυχαίο). Η καρικατούρα κρύβεται παιχνιδιάρικα στην απόχρωση των κεχρωσμένων του μαλλιών, στα σχιστά μάτια της αλεπούς, στο ύφος «είμαι μεγάλος σταρ, αγάπη μου…»
Λεπτή σαν της Βενετιάς το βελόνι… η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον Καρατζαφέρη που υποτίθεται ότι λέει αλήθειες και στον Καρατζαφέρη για ηλίθιες (τηλεθεάτριες). Στον Καρατζαφέρη που λέει "παπάδες" και στον Καρατζαφέρη που λέει παπάρες... Κι όσο πιο πολλές κωλοτούμπες κάνει αυτός ο πρόεδρος στην καριέρα του, τόσες κωλοτούμπες θα παίρνουν κι οι ρόλοι ή οι χαρακτηρισμοί που θα του αποδίδονται. Άλλωστε τους χαρακτηρισμούς τους έχει στο Κάρμα του. Με κείνο το "Σαλώμη" ξεκίνησε το προσωπικό του παραμύθι...
Ούτε καλημέρα ούτε καλυνύχτα.... Απλώς, χαίρετε κύριε Καρατζαφέρη…!
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Θα μπορούσε να έχει σταδιοδρομήσει μοναδικά στη διαφήμιση. Τα brain storming στα οποία επιδίδεται ο ίδιος και το επιτελείο του, πριν τη σύνταξη των ανακοινώσεων, των δελτίων τύπου και της επιστολογραφίας του ΛΑ.Ο.Σ., τίκτουν ατάκες, τσιτάτα, ποιήματα εκ του προχείρου κι αποστροφές, με μεγάλη δυναμική πωλήσεων.
Κι αυτό δεν οφείλεται τόσο στο ρητορικό και στο δημιουργικό ταλέντο του ανδρός και των συν αυτώ, αλλά στο έρμα του εμπόρου. Γιατί πάνω και πέρα απ’ όλα ο Γιώργος Καρατζαφέρης είναι ταλαντούχος έμπορος. Ή μάλλον, όχι έμπορος. Έμπορας. Έμπορας φιλοπατρίας, έμπορας ορθοδοξίας, έμπορας τάξης και ηθικής, έμπορας καθαρότητας, έμπορας σοβαρότητας, έμπορας του εαυτού του, έμπορας του μηχανισμού του. Και υπάρχει πολύς κόσμος που αγοράζει. Σεβαστή η διαδικασία αυτή του δημοκρατικού δούναι και λαβείν και σύμφυτη στον άνθρωπο που είναι ον πολιτικό και πολιτικάντικο.
Ο Καρατζαφέρης ξέρει πώς να σκύβει εμπιστευτικά στο αυτί εκείνου που δεν εμπιστεύεται, ξέρει πώς να αστειεύεται με virtual καλαμπούρια, ξέρει πώς να κολακεύει γλυτώνοντας τον εαυτό του από την πιθανή αντίπραξη του κολακευόμενου και πώς να αλλάζει ύφος, ακόμα και ιδέες, διευρύνοντας τη διαπερατότητα του εκάστοτε κοινού του. Κι έχει τόσο πολύ εξελίξει την αφεντιά του ως ενσάρκωση της πειθούς, ώστε να τον χρησιμοποιούν για να μετα- πωλήσουν τη δική τους πραμάτια κι άλλοι έμποροι. Μ’ έναν Καρατζαφέρη στο δελτίο σου κάνεις το δελτίο σου από σπόντα πιο poulissimo … (εκ του poulao- poulo)… Κι εξυπηρετείς και τα λοιπά μικροκομματικά συμφέροντα...
Τελευταία ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ, ο πολιτικός που ο καθένας μας μπορεί να παρασυρθεί και να τον αφήσει να υπάρχει γύρω του και πάνω του σαν ακάριο, χρησιμοποιεί κι άλλα διαπραγματευτικά χαρτιά στα παιχνίδια του, όπως π.χ. τους εμπορικούς μικρο-εκβιασμούς (έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου στο αρχείο μου -προς Σαμαρά, ξέρω με ποιους έκανες παρέα μικρός -προς Βορίδη)… Το κάνει γιατί τώρα που έχει γίνει επιτυχημένος έμπορας, οφείλει να μπαίνει που και που στα παπούτσια του εμποράκου και να συμπεριφέρεται ως τέτοιος… Ειδικά, όταν σκιάζεται ότι κάποιο χαμερπές γειτονικό κατάστημα, θα του ρίξει τις πωλήσεις.
Κι έχει κι έναν άλλο αντίπαλο αυτός ο εκπληκτικός τύπος που κατάφερε να κάνει σχεδόν όλα τα όνειρά του πραγματικότητα (αρχηγιλίκι, προσβάσεις, δύναμη, πανταχού παρουσία κλπ): Τον άλλο του εαυτό. Την απειλητική καρικατούρα που, όσο σοβαρά κι αν υποτίθεται ότι πολιτεύεται, μοιάζει έτοιμη να εφορμήσει στην εικόνα του και να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του, μετατρέποντας το Φύρερ σε Σαρλό (Το παράδειγμα είναι τυχαίο). Η καρικατούρα κρύβεται παιχνιδιάρικα στην απόχρωση των κεχρωσμένων του μαλλιών, στα σχιστά μάτια της αλεπούς, στο ύφος «είμαι μεγάλος σταρ, αγάπη μου…»
Λεπτή σαν της Βενετιάς το βελόνι… η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον Καρατζαφέρη που υποτίθεται ότι λέει αλήθειες και στον Καρατζαφέρη για ηλίθιες (τηλεθεάτριες). Στον Καρατζαφέρη που λέει "παπάδες" και στον Καρατζαφέρη που λέει παπάρες... Κι όσο πιο πολλές κωλοτούμπες κάνει αυτός ο πρόεδρος στην καριέρα του, τόσες κωλοτούμπες θα παίρνουν κι οι ρόλοι ή οι χαρακτηρισμοί που θα του αποδίδονται. Άλλωστε τους χαρακτηρισμούς τους έχει στο Κάρμα του. Με κείνο το "Σαλώμη" ξεκίνησε το προσωπικό του παραμύθι...
Ούτε καλημέρα ούτε καλυνύχτα.... Απλώς, χαίρετε κύριε Καρατζαφέρη…!
