ΓΡΑΦΕΙ Ο:
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ
Μπήκαμε λοιπόν στην τελική στροφή των εκλογών. Όλοι μας. Ορθόδοξοι και ετερόδοξοι, εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι, δεξιοί και αριστεροί, αισιόδοξοι και απαισιόδοξοι.
Όλοι μας.
Με τις απόψεις και τα προβλήματά μας, με τις δυσκολίες και τους φόβους μας, με τους στόχους και τις διεκδικήσεις μας. Και όλοι, ανεξάρτητα από το τι Θεό λατρεύουμε στην καθημερινότητά μας, ετοιμαζόμαστε να δώσουμε την ψήφο μας στο κόμμα που πιστεύουμε, με την ελπίδα και τις ευχές ότι όλα θα πάνε καλύτερα. Δεν θα πάνε όμως!
Δεν θα πάνε αν δεν πάρουμε κάποια μαθήματα από τις παραλείψεις, τα λάθη και τις κυβερνητικές παλινωδίες των 12 τελευταίων μηνών. Τίποτε δεν θα πάει καλύτερα αν δεν καταλάβουμε, αν δεν μας πείσουν γιατί ήταν μονόδρομος το μνημόνιο.
Αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι μας βρισκόμαστε στο ίδιο καράβι, σύμφωνα με τη φιλοσοφία της Κυβέρνησης, μόνο στα δύσκολα. Κι αν δεν καταλάβουμε ότι οι έχοντες και κατέχοντες, ελέω κυβερνητικής ασυλίας, ακόμη και τώρα που η χώρα χρεοκόπησε, είναι στην πρώτη θέση και άλλοι, ο λαουτζίκος δηλαδή, ξανά στο κατάστρωμα.
Και μπορεί να είναι σωστή η άποψη ότι μας αφορά και μας χτυπάει όλους η οικονομική κρίση που ξεκίνησε από την αυτοκρατορία του χρήματος, την Αμερική, και εν συνεχεία εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Αυτό όμως που δεν είναι σωστό, και δεν μπορεί κανείς από τους κυβερνώντες να μας εξηγήσει και να μας πείσει, είναι γιατί να μας αφορά διπλά εμάς τους Έλληνες, και γιατί …χάρη στη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου θα πορευτούμε τα επόμενα 5- 10 χρόνια με το ΔΝΤ και την τοκογλυφική παρέα του Στρος Κάν;
Συμπερασματικά, δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι εμείς θα γλιτώσουμε από τα νύχια της συμμορίας του κεφαλαίου που εκφράζεται μέσω ΔΝΤ.
Υπάρχει λοιπόν ελπίς; Με τη σημερινή Κυβέρνηση και με την πολιτική που ακολουθεί, καμία.
Και δεν το λέμε εμείς. Το λένε κάθε μέρα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι που λιώνουν κάτω από τη μπότα της κατοχικής Τρόικας, και το ομολογούν ακόμη και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Και όπως όλα τα στοιχεία μαρτυρούν, την Κυριακή με την ψήφο τους θα το βροντοφωνάξουν και οι πολίτες. Και ίσως έχει δίκιο ο Πρωθυπουργός όταν θέτει το ερώτημα πως θα κυβερνήσει από Δευτέρα, αν οι πολίτες αποδοκιμάσουν την πολιτική του.
Ας πρόσεχε όμως. Γιατί, αν έμπαινε στο κόπο και ρωτούσε, πριν ρίξει τη χώρα στην αρένα του ΔΝΤ, τους πολίτες ποια είναι η γνώμη τους, σήμερα δεν θα είχε αυτή την απορία. Την περασμένη όμως άνοιξη, ο κ. Παπανδρέου με συνοπτικές διαδικασίες αποφάσισε ότι το ΔΝΤ θα μας …σώσει.
Τώρα μένει να δούμε και εμείς και ο ίδιος τι θα πουν με την ψήφο τους την Κυριακή οι πολίτες…
Θα τον επιβραβεύσουν γιατί μας έφερε το ΔΝΤ και την Τρόικα, ή θα διαφωνήσουν ανοιχτά και καθαρά για την ακολουθούμενη πολιτική με την ψήφο τους; Κυριακή κοντή γιορτή. Για όλους!
Όλοι μας.
Με τις απόψεις και τα προβλήματά μας, με τις δυσκολίες και τους φόβους μας, με τους στόχους και τις διεκδικήσεις μας. Και όλοι, ανεξάρτητα από το τι Θεό λατρεύουμε στην καθημερινότητά μας, ετοιμαζόμαστε να δώσουμε την ψήφο μας στο κόμμα που πιστεύουμε, με την ελπίδα και τις ευχές ότι όλα θα πάνε καλύτερα. Δεν θα πάνε όμως!
Δεν θα πάνε αν δεν πάρουμε κάποια μαθήματα από τις παραλείψεις, τα λάθη και τις κυβερνητικές παλινωδίες των 12 τελευταίων μηνών. Τίποτε δεν θα πάει καλύτερα αν δεν καταλάβουμε, αν δεν μας πείσουν γιατί ήταν μονόδρομος το μνημόνιο.
Αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι μας βρισκόμαστε στο ίδιο καράβι, σύμφωνα με τη φιλοσοφία της Κυβέρνησης, μόνο στα δύσκολα. Κι αν δεν καταλάβουμε ότι οι έχοντες και κατέχοντες, ελέω κυβερνητικής ασυλίας, ακόμη και τώρα που η χώρα χρεοκόπησε, είναι στην πρώτη θέση και άλλοι, ο λαουτζίκος δηλαδή, ξανά στο κατάστρωμα.
Και μπορεί να είναι σωστή η άποψη ότι μας αφορά και μας χτυπάει όλους η οικονομική κρίση που ξεκίνησε από την αυτοκρατορία του χρήματος, την Αμερική, και εν συνεχεία εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Αυτό όμως που δεν είναι σωστό, και δεν μπορεί κανείς από τους κυβερνώντες να μας εξηγήσει και να μας πείσει, είναι γιατί να μας αφορά διπλά εμάς τους Έλληνες, και γιατί …χάρη στη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου θα πορευτούμε τα επόμενα 5- 10 χρόνια με το ΔΝΤ και την τοκογλυφική παρέα του Στρος Κάν;
Συμπερασματικά, δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι εμείς θα γλιτώσουμε από τα νύχια της συμμορίας του κεφαλαίου που εκφράζεται μέσω ΔΝΤ.
Υπάρχει λοιπόν ελπίς; Με τη σημερινή Κυβέρνηση και με την πολιτική που ακολουθεί, καμία.
Και δεν το λέμε εμείς. Το λένε κάθε μέρα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι που λιώνουν κάτω από τη μπότα της κατοχικής Τρόικας, και το ομολογούν ακόμη και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Και όπως όλα τα στοιχεία μαρτυρούν, την Κυριακή με την ψήφο τους θα το βροντοφωνάξουν και οι πολίτες. Και ίσως έχει δίκιο ο Πρωθυπουργός όταν θέτει το ερώτημα πως θα κυβερνήσει από Δευτέρα, αν οι πολίτες αποδοκιμάσουν την πολιτική του.
Ας πρόσεχε όμως. Γιατί, αν έμπαινε στο κόπο και ρωτούσε, πριν ρίξει τη χώρα στην αρένα του ΔΝΤ, τους πολίτες ποια είναι η γνώμη τους, σήμερα δεν θα είχε αυτή την απορία. Την περασμένη όμως άνοιξη, ο κ. Παπανδρέου με συνοπτικές διαδικασίες αποφάσισε ότι το ΔΝΤ θα μας …σώσει.
Τώρα μένει να δούμε και εμείς και ο ίδιος τι θα πουν με την ψήφο τους την Κυριακή οι πολίτες…
Θα τον επιβραβεύσουν γιατί μας έφερε το ΔΝΤ και την Τρόικα, ή θα διαφωνήσουν ανοιχτά και καθαρά για την ακολουθούμενη πολιτική με την ψήφο τους; Κυριακή κοντή γιορτή. Για όλους!
