Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (που αν υπάρχει θα δικαιωθεί) έχει κάνει τόσα λάθη από την αρχή της θητείας του, που θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί εκατό φορές μέχρι σήμερα. Δεν θα αναφερθώ σε παλαιά άρθρα μου σε διάφορες εφημερίδες, θα αναφερθώ μόνο στα πρόσφατα γεγονότα που πολύ μας έχουν πονέσει. Όταν ένας λαός αρνηθεί τις ρίζες του, αρνηθεί τη θρησκεία του, αλλοιώσει την ιστορία του, τα ήθη και τα έθιμά του, όταν αποδιοργανωθεί η άμυνά του, όταν καρακρεουργηθούν οι αξίες του και τα ιδανικά του, τότε αυτός ο λαός χάνεται.
Φυσικά, ο κ. Χριστόφιας και οι σύντροφοί του, αν εξαιρέσουμε μερικούς Ακελικούς, ήταν απόντες από τον πιο όμορφο Αγώνα, «τον Απελευθερωτικό Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. 55-59» για την ελευθερία της μικρής μας πατρίδας. Σ’ όλους είναι γνωστό ότι όσοι δεν έφυγαν νύκτα από την Κύπρο, που τους φυγάδεψαν τ' αδέλφια τους, έφευγαν σιγά-σιγά για τη χώρα του μεγάλου κατακτητή.
Καθημερινά ταυτοποιούνται λείψανα αγνοουμένων μας, γίνονται κηδείες των παιδιών μας, αλλά μόνο να βγάζουν λόγους είναι καλοί, και υπουργοί και αξιωματούχοι του κράτους. Η γλώσσα τους, όμως, δεν γυρίζει να πουν έστω και μπροστά από τα λείψανα των παιδιών ότι είναι θύματα της τουρκικής εισβολής, δεν τολμούν να πουν ότι χάρη σ’ αυτούς τους νέους που πολέμησαν τον εισβολέα υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία και τα λεφτά και τα αυτοκίνητα και τα τζετ τα οφείλουν σ’ αυτά τα αμούστακα παιδιά, που με την ίδια τους τη ζωή έγραψαν τη δική τους ιστορία.
Ήθελα να ’ξέρα αν την ώρα της ορκωμοσίας του, ο Πρόεδρος είχε συνειδητοποιήσει τι ορκίστηκε, και αν θυμάται. «Πίστη στο Σύνταγμα και του Νόμους, διατήρηση της Κυπριακής Ανεξαρτησίας», κ.ά. Μη τηρώντας τους όρκους του, νομίζω ότι αυτόματα καθαιρείται από το αξίωμα. Γι΄ αυτά όλα τα σφάλματα και για σωρεία άλλων, παραιτήσου κ. Χριστόφια, για το καλό αυτού του τόπου, για το καλό της μικρής μας πατρίδας. Εμείς οι Έλληνες
θέλουμε Πρόεδρο που να διεκδικεί τα δίκαια του λαού μας, την απελευθέρωση της πατρίδας μας και όχι το ξεπούλημα.
ΝΙΝΑ ΠΑΠΑΔΑΜΟΥ
Φυσικά, ο κ. Χριστόφιας και οι σύντροφοί του, αν εξαιρέσουμε μερικούς Ακελικούς, ήταν απόντες από τον πιο όμορφο Αγώνα, «τον Απελευθερωτικό Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. 55-59» για την ελευθερία της μικρής μας πατρίδας. Σ’ όλους είναι γνωστό ότι όσοι δεν έφυγαν νύκτα από την Κύπρο, που τους φυγάδεψαν τ' αδέλφια τους, έφευγαν σιγά-σιγά για τη χώρα του μεγάλου κατακτητή.
Καθημερινά ταυτοποιούνται λείψανα αγνοουμένων μας, γίνονται κηδείες των παιδιών μας, αλλά μόνο να βγάζουν λόγους είναι καλοί, και υπουργοί και αξιωματούχοι του κράτους. Η γλώσσα τους, όμως, δεν γυρίζει να πουν έστω και μπροστά από τα λείψανα των παιδιών ότι είναι θύματα της τουρκικής εισβολής, δεν τολμούν να πουν ότι χάρη σ’ αυτούς τους νέους που πολέμησαν τον εισβολέα υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία και τα λεφτά και τα αυτοκίνητα και τα τζετ τα οφείλουν σ’ αυτά τα αμούστακα παιδιά, που με την ίδια τους τη ζωή έγραψαν τη δική τους ιστορία.
Ήθελα να ’ξέρα αν την ώρα της ορκωμοσίας του, ο Πρόεδρος είχε συνειδητοποιήσει τι ορκίστηκε, και αν θυμάται. «Πίστη στο Σύνταγμα και του Νόμους, διατήρηση της Κυπριακής Ανεξαρτησίας», κ.ά. Μη τηρώντας τους όρκους του, νομίζω ότι αυτόματα καθαιρείται από το αξίωμα. Γι΄ αυτά όλα τα σφάλματα και για σωρεία άλλων, παραιτήσου κ. Χριστόφια, για το καλό αυτού του τόπου, για το καλό της μικρής μας πατρίδας. Εμείς οι Έλληνες
θέλουμε Πρόεδρο που να διεκδικεί τα δίκαια του λαού μας, την απελευθέρωση της πατρίδας μας και όχι το ξεπούλημα.
ΝΙΝΑ ΠΑΠΑΔΑΜΟΥ
