γράφει ο
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΑΓΚΑΣ
Άνοιξαν σαμπάνιες η διοίκηση και τα στελέχη του ΔΝΤ μόλις άκουσαν τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα.
Με χαμόγελο λύκου ο φίλος μας ο Ντομινίκ, ο σοσιαλιστής, που μπορεί να πάρει και το χρίσμα για πρόεδρος από τους σοσιαλιστές στη Γαλλία, δήλωσε ότι πουθενά αλλού (όπου πήγε το ΔΝΤ) δεν συνέβη κάτι τέτοιο.
Είναι φυσικό, εύλογο και αναπόφευκτο πλέον να συνεχιστεί η αποπληρωμή των διεθνών τοκογλύφων και η απορρύθμιση του κράτους, όπως προβλέπει η συνταγή- μνημόνιο του συμφώνου κατοχής. Δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι η αποχή τα λευκά και τα άκυρα άγγιξαν το 65% του εκλογικού σώματος.
Κι ας είναι υποτίθεται αντιπροσωπευτική η Δημοκρατία μας. Δεν έχει καμία αξία το γεγονός ότι στο Δήμο της Αθήνας επί 487.000 και κάτι εγγραμμένων ψήφισαν περίπου 146.000 Αθηναίοι και 15.000 απ’ αυτούς έριξαν λευκό και άκυρο. Δηλαδή, ο κ. Καμίνης έγινε ο ανατροπέας- δήμαρχος, η μεγάλη έκπληξη και σημαία της κατοχικής κυβέρνησης, με 52%, δηλαδή με λιγότερες από 80.000 ψήφους!
Ανάλογο είναι και το δείγμα «αντιπροσώπευσης» στην Αττική, τη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, όπου επί 2.700.000 εγγεγραμμένων ψήφισε 1.100.000 κατοίκων της περιοχής, 900.000 ήταν έγκυρα κι απ’ αυτά βγήκε μίνι πρωθυπουργός με κάτι παραπάνω από 450.000 ψηφοδέλτια!
Η στρατηγική του φόβου, τα διλλήματα περί πρόωρων εκλογών και τα ηλεκτροσόκ-πληροφορίες που μας θέλουν τη μια μέρα να χρεοκοπούμε και την άλλη να ανακτούμε την αξιοπιστία μας στον ωκεανό των αγορών, η πλήρης απογοήτευση από ένα στημένο-σικέ πολιτικό σκηνικό, η απόλυτη συγκάλυψη του παρελθόντος και των πρωταιτίων της οικονομικής καταστροφής, η απουσία μέλλοντος μούδιασαν, πάγωσαν ή εξόργισαν ή καθήλωσαν το 65% του πληθυσμού και έδωσαν μια ακόμη νίκη, μια ακόμη μεγάλη ανάσα, στο Σύστημα.
Ένα Σύστημα που θέλει να διατηρήσει τα κεκτημένα του, ανεξάρτητα εάν αυτό οδηγεί τη χώρα νομοτελειακά σε πολύχρονο μαρασμό και δουλεία. Τώρα, αναζητείται συναίνεση για να μπει η απαραίτητη ζάχαρη στην κουταλιά με το πολύ πικρό κινίνο που φέρνουν τα νέα μέτρα. Δεν πρέπει να διαταραχθεί καθόλου ή να καταρρεύσει απότομα το παρόν πολιτικό σκηνικό.
Από την ερχόμενη Κυριακή μάλιστα θα έχουμε και το κόμμα της κας Μπακογιάννη με άμεση εκπροσώπηση στη Βουλή και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Αν χρειαστεί μάλιστα μαζί με Καρατζαφέρη και Κουβέλη θα στηρίξει ΠΑΣΟΚ-Μνημόνιο. Όλα στη σειρά διατεταγμένα και με εναλλακτικά σενάρια, ώστε να μην υπάρχουν πιθανότητες μαζικής λαϊκής αντίδρασης. Ο κόσμος δείχνει να σιχαίνεται αυτό που βλέπει, αλλά ταυτόχρονα ένα μεγάλο μέρος του δείχνει παθητικοποιημένο και μοιρολατρικά διατεθειμένο να ανεχθεί τα πειράματα που γίνονται πάνω του.
Η είσοδος του ΔΝΤ στην περιοχή μας σηματοδότησε πρώτα έναν βαθύτατο εμπαιγμό κατά την εναλλαγή των δύο μεγάλων κομμάτων στην εξουσία, με πλήρη εξαπάτηση του λαού, συνεχίστηκε με παραβιάσεις του Συντάγματος, των θεσμών και των κεκτημένων δικαιωμάτων εκατομμυρίων πολιτών, πέρασε στη φάση της απόλυτης τρομοκρατίας και της ατμόσφαιρας φόβου στο κοινωνικό σώμα και θα ακολουθήσει τώρα το μαστίγιο και το καρότο, με εφαρμογή της δεύτερης δέσμης σκληρών μέτρων πασπαλισμένων:
α) με το αποτέλεσμα των εκλογών και
β) τις προσπάθειες για ευρύτερη πολιτική συναίνεση με στόχο το «καλό» της πατρίδας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Παπανδρέου μιλάει για μια «καθαρή τριετία» διακυβέρνησης, χωρίς εμπόδια με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με δεκανίκια αριστερά και δεξιά και με καθημερινές προσκλήσεις προς την πλευρά Σαμαρά να συναινέσει κι αυτός. Όμως, οι επόμενοι μήνες θα είναι πολύ δύσκολοι για τον κ. Παπανδρέου. Το Βερολίνο θέλει να απομακρύνει από το ευρώ τις περιφερειακές χώρες, τις αδύναμες οικονομικά.
Ήδη κατηγορεί την Αθήνα (δηλαδή την κυβέρνηση Σημίτη) ότι εξαπάτησε την Ευρώπη και με την συναίνεση του Σρέντερ μπήκε στην ευρωζώνη. Ο Παπανδρέου (για πρώτη φορά στη σωστή κατεύθυνση) εμμέσως πλην σαφώς την απειλή με την κατάρρευση του ευρώ σε περίπτωση που οδηγήσει σε παύσει πληρωμών την Ελλάδα ή άλλες χώρες, αλλά ήδη έχει ξεκινήσει η συζήτηση για τη δημιουργία μηχανισμών αποβολής των άτακτων χωρών.
Ας μην ξεχνάμε μάλιστα, ότι υπάρχει η υπογραφή του κάτω από το σύμφωνο κατοχής και το ΔΝΤ είναι γαντζωμένο στην πλάτη μας. Το κακό είναι ότι, όσα και να περικόψει από τις δημόσιες δαπάνες, όσο και να πάρει από τους Έλληνες φορολογούμενους δεν του βγαίνει ο λογαριασμός και είναι μονόδρομος η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, την οποία θα την κάνει αφού αφανίσουνε πρώτα το σύνολο της πραγματικής οικονομίας;
Το επόμενο διάστημα θα ξέρουμε!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΑΓΚΑΣ
Άνοιξαν σαμπάνιες η διοίκηση και τα στελέχη του ΔΝΤ μόλις άκουσαν τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα.
Με χαμόγελο λύκου ο φίλος μας ο Ντομινίκ, ο σοσιαλιστής, που μπορεί να πάρει και το χρίσμα για πρόεδρος από τους σοσιαλιστές στη Γαλλία, δήλωσε ότι πουθενά αλλού (όπου πήγε το ΔΝΤ) δεν συνέβη κάτι τέτοιο.
Είναι φυσικό, εύλογο και αναπόφευκτο πλέον να συνεχιστεί η αποπληρωμή των διεθνών τοκογλύφων και η απορρύθμιση του κράτους, όπως προβλέπει η συνταγή- μνημόνιο του συμφώνου κατοχής. Δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι η αποχή τα λευκά και τα άκυρα άγγιξαν το 65% του εκλογικού σώματος.
Κι ας είναι υποτίθεται αντιπροσωπευτική η Δημοκρατία μας. Δεν έχει καμία αξία το γεγονός ότι στο Δήμο της Αθήνας επί 487.000 και κάτι εγγραμμένων ψήφισαν περίπου 146.000 Αθηναίοι και 15.000 απ’ αυτούς έριξαν λευκό και άκυρο. Δηλαδή, ο κ. Καμίνης έγινε ο ανατροπέας- δήμαρχος, η μεγάλη έκπληξη και σημαία της κατοχικής κυβέρνησης, με 52%, δηλαδή με λιγότερες από 80.000 ψήφους!
Ανάλογο είναι και το δείγμα «αντιπροσώπευσης» στην Αττική, τη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, όπου επί 2.700.000 εγγεγραμμένων ψήφισε 1.100.000 κατοίκων της περιοχής, 900.000 ήταν έγκυρα κι απ’ αυτά βγήκε μίνι πρωθυπουργός με κάτι παραπάνω από 450.000 ψηφοδέλτια!
Η στρατηγική του φόβου, τα διλλήματα περί πρόωρων εκλογών και τα ηλεκτροσόκ-πληροφορίες που μας θέλουν τη μια μέρα να χρεοκοπούμε και την άλλη να ανακτούμε την αξιοπιστία μας στον ωκεανό των αγορών, η πλήρης απογοήτευση από ένα στημένο-σικέ πολιτικό σκηνικό, η απόλυτη συγκάλυψη του παρελθόντος και των πρωταιτίων της οικονομικής καταστροφής, η απουσία μέλλοντος μούδιασαν, πάγωσαν ή εξόργισαν ή καθήλωσαν το 65% του πληθυσμού και έδωσαν μια ακόμη νίκη, μια ακόμη μεγάλη ανάσα, στο Σύστημα.
Ένα Σύστημα που θέλει να διατηρήσει τα κεκτημένα του, ανεξάρτητα εάν αυτό οδηγεί τη χώρα νομοτελειακά σε πολύχρονο μαρασμό και δουλεία. Τώρα, αναζητείται συναίνεση για να μπει η απαραίτητη ζάχαρη στην κουταλιά με το πολύ πικρό κινίνο που φέρνουν τα νέα μέτρα. Δεν πρέπει να διαταραχθεί καθόλου ή να καταρρεύσει απότομα το παρόν πολιτικό σκηνικό.
Από την ερχόμενη Κυριακή μάλιστα θα έχουμε και το κόμμα της κας Μπακογιάννη με άμεση εκπροσώπηση στη Βουλή και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Αν χρειαστεί μάλιστα μαζί με Καρατζαφέρη και Κουβέλη θα στηρίξει ΠΑΣΟΚ-Μνημόνιο. Όλα στη σειρά διατεταγμένα και με εναλλακτικά σενάρια, ώστε να μην υπάρχουν πιθανότητες μαζικής λαϊκής αντίδρασης. Ο κόσμος δείχνει να σιχαίνεται αυτό που βλέπει, αλλά ταυτόχρονα ένα μεγάλο μέρος του δείχνει παθητικοποιημένο και μοιρολατρικά διατεθειμένο να ανεχθεί τα πειράματα που γίνονται πάνω του.
Η είσοδος του ΔΝΤ στην περιοχή μας σηματοδότησε πρώτα έναν βαθύτατο εμπαιγμό κατά την εναλλαγή των δύο μεγάλων κομμάτων στην εξουσία, με πλήρη εξαπάτηση του λαού, συνεχίστηκε με παραβιάσεις του Συντάγματος, των θεσμών και των κεκτημένων δικαιωμάτων εκατομμυρίων πολιτών, πέρασε στη φάση της απόλυτης τρομοκρατίας και της ατμόσφαιρας φόβου στο κοινωνικό σώμα και θα ακολουθήσει τώρα το μαστίγιο και το καρότο, με εφαρμογή της δεύτερης δέσμης σκληρών μέτρων πασπαλισμένων:
α) με το αποτέλεσμα των εκλογών και
β) τις προσπάθειες για ευρύτερη πολιτική συναίνεση με στόχο το «καλό» της πατρίδας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Παπανδρέου μιλάει για μια «καθαρή τριετία» διακυβέρνησης, χωρίς εμπόδια με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με δεκανίκια αριστερά και δεξιά και με καθημερινές προσκλήσεις προς την πλευρά Σαμαρά να συναινέσει κι αυτός. Όμως, οι επόμενοι μήνες θα είναι πολύ δύσκολοι για τον κ. Παπανδρέου. Το Βερολίνο θέλει να απομακρύνει από το ευρώ τις περιφερειακές χώρες, τις αδύναμες οικονομικά.
Ήδη κατηγορεί την Αθήνα (δηλαδή την κυβέρνηση Σημίτη) ότι εξαπάτησε την Ευρώπη και με την συναίνεση του Σρέντερ μπήκε στην ευρωζώνη. Ο Παπανδρέου (για πρώτη φορά στη σωστή κατεύθυνση) εμμέσως πλην σαφώς την απειλή με την κατάρρευση του ευρώ σε περίπτωση που οδηγήσει σε παύσει πληρωμών την Ελλάδα ή άλλες χώρες, αλλά ήδη έχει ξεκινήσει η συζήτηση για τη δημιουργία μηχανισμών αποβολής των άτακτων χωρών.
Ας μην ξεχνάμε μάλιστα, ότι υπάρχει η υπογραφή του κάτω από το σύμφωνο κατοχής και το ΔΝΤ είναι γαντζωμένο στην πλάτη μας. Το κακό είναι ότι, όσα και να περικόψει από τις δημόσιες δαπάνες, όσο και να πάρει από τους Έλληνες φορολογούμενους δεν του βγαίνει ο λογαριασμός και είναι μονόδρομος η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, την οποία θα την κάνει αφού αφανίσουνε πρώτα το σύνολο της πραγματικής οικονομίας;
Το επόμενο διάστημα θα ξέρουμε!
