Συμπληρώνεται ένας χρόνος από κείνο το βράδυ.
«Κείνο το βράδυ που σώπαιναν οι λύκοι γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι». Με τη διαχρονική ρήση του Μενελάου Λουντέμη προσδίδεται επακριβώς το τι έγινε το βράδυ της 29ης Νοεμβρίου 2009, στις εσωκομματικές διαδικασίες της Νέας Δημοκρατίας.
Τότε που ένας ανθρώπινος οδοστρωτήρας από εκατοντάδες χιλιάδες αποφασισμένους και ταυτόχρονα οργισμένους πολίτες έδωσαν δικαίωμα στην Ελπίδα, την Ελπίδα που έφερνε ο εκλογικός θρίαμβος του Αντώνης Σαμαρά.
Όσον αφορά τη συνδιεκδικήτριά του για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι της πολιτικής της απομόνωσης. Ατυχώς για την ίδια, ένα μόλις χρόνο μετά την ήττα της, δρομολόγησε την ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα χωρίς όραμα και χωρίς λόγο ύπαρξής.
Με μια ισχνή επιχειρηματολογία, κυριαρχεί η εικόνα ότι ο σχηματισμός αυτός έρχεται για να καλύψει τις αρχηγικές της φιλοδοξίες, πλήττοντας παράλληλα το κόμμα που τη φιλοξένησε για είκοσι σχεδόν χρόνια.
Και μάλιστα σε μια περίοδο που η Νέα Δημοκρατία κατόρθωσε στις πρόσφατες αυτοδιοιηκιτικές εκλογές να εξανεμίσει τη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ, αναγορεύοντας τον Αντώνη Σαμαρά σε εν δυνάμει πρωθυπουργό της χώρας. Δεν πλήττεται όμως η αναγεννημένη Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά.
Έχοντας μια ηθικοφιλοσοφική προσέγγιση της πολιτικής, ο Αντώνης Σαμαράς αγκαλιάζεται από το λαό της παράταξής του και όχι μόνο.
Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις πολιτικών που αποστρέφεται τις συναλλαγές και τη βουλιμική δίψα πλούτου. Θα μπορούσε κάποιος να τον κατατάξει σε εκείνη τη σπάνια κατηγορία πολιτικών (όπως είναι ο Γλαύκος Κληρίδης και ο Κωστής Στεφανόπουλος) που συνδυάζουν ιδανικά, ήθος και όραμα.
Αξίες που δυστυχώς είναι τόσο δυσεύρετες στις μέρες μας. Έναν τέτοιο ηγέτη χρειάζεται σήμερα ο Ελληνισμός. Έναν Ηγέτη του αναστήματος και της ηθικής ακεραιότητας των προαναφερθέντων. Έναν ηγέτη που να μπορεί να δώσει λύσεις στα ανοικτά προβλήματα του μητροπολιτικού Ελληνισμού.
Έναν ηγέτη που να αντιλαμβάνεται τις ανάγκες του απόδημου Ελληνισμού. Και τέλος, έναν ηγέτη που να αντιλαμβάνεται, να κατανοεί και που κυρίως να πιστεύει και να αγωνίζεται για τα δίκαια του κυπριακού Ελληνισμού.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Επικεφαλής της δημοτικής ομάδας ΔΗΣΥ Στροβόλου
«Κείνο το βράδυ που σώπαιναν οι λύκοι γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι». Με τη διαχρονική ρήση του Μενελάου Λουντέμη προσδίδεται επακριβώς το τι έγινε το βράδυ της 29ης Νοεμβρίου 2009, στις εσωκομματικές διαδικασίες της Νέας Δημοκρατίας.
Τότε που ένας ανθρώπινος οδοστρωτήρας από εκατοντάδες χιλιάδες αποφασισμένους και ταυτόχρονα οργισμένους πολίτες έδωσαν δικαίωμα στην Ελπίδα, την Ελπίδα που έφερνε ο εκλογικός θρίαμβος του Αντώνης Σαμαρά.
Όσον αφορά τη συνδιεκδικήτριά του για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι της πολιτικής της απομόνωσης. Ατυχώς για την ίδια, ένα μόλις χρόνο μετά την ήττα της, δρομολόγησε την ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα χωρίς όραμα και χωρίς λόγο ύπαρξής.
Με μια ισχνή επιχειρηματολογία, κυριαρχεί η εικόνα ότι ο σχηματισμός αυτός έρχεται για να καλύψει τις αρχηγικές της φιλοδοξίες, πλήττοντας παράλληλα το κόμμα που τη φιλοξένησε για είκοσι σχεδόν χρόνια.
Και μάλιστα σε μια περίοδο που η Νέα Δημοκρατία κατόρθωσε στις πρόσφατες αυτοδιοιηκιτικές εκλογές να εξανεμίσει τη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ, αναγορεύοντας τον Αντώνη Σαμαρά σε εν δυνάμει πρωθυπουργό της χώρας. Δεν πλήττεται όμως η αναγεννημένη Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά.
Έχοντας μια ηθικοφιλοσοφική προσέγγιση της πολιτικής, ο Αντώνης Σαμαράς αγκαλιάζεται από το λαό της παράταξής του και όχι μόνο.
Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις πολιτικών που αποστρέφεται τις συναλλαγές και τη βουλιμική δίψα πλούτου. Θα μπορούσε κάποιος να τον κατατάξει σε εκείνη τη σπάνια κατηγορία πολιτικών (όπως είναι ο Γλαύκος Κληρίδης και ο Κωστής Στεφανόπουλος) που συνδυάζουν ιδανικά, ήθος και όραμα.
Αξίες που δυστυχώς είναι τόσο δυσεύρετες στις μέρες μας. Έναν τέτοιο ηγέτη χρειάζεται σήμερα ο Ελληνισμός. Έναν Ηγέτη του αναστήματος και της ηθικής ακεραιότητας των προαναφερθέντων. Έναν ηγέτη που να μπορεί να δώσει λύσεις στα ανοικτά προβλήματα του μητροπολιτικού Ελληνισμού.
Έναν ηγέτη που να αντιλαμβάνεται τις ανάγκες του απόδημου Ελληνισμού. Και τέλος, έναν ηγέτη που να αντιλαμβάνεται, να κατανοεί και που κυρίως να πιστεύει και να αγωνίζεται για τα δίκαια του κυπριακού Ελληνισμού.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Επικεφαλής της δημοτικής ομάδας ΔΗΣΥ Στροβόλου