Picture
ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΣΠΥΡΟΣ  ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ,
φιλόλογος-συγγραφέας

Όποιος θέλει να συνειδητοποιήσει σε ποια – τραγική – κατάσταση βρισκόμαστε, τα τελευταία τριάντα έξι χρόνια της λεγόμενης μεταπολίτευσης, δεν έχει παρά να παρακολουθήσει – με τη δέουσα προσοχή και το ανάλογο ενδιαφέρον – τα πολιτικά δρώμενα. Το στίγμα αυτής της κατάστασης το δίνει η απάντηση του υπουργού Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, σε ερώτηση που του υπέβαλαν, πρόσφατα, Έλληνες φοιτητές στο Λονδίνο, σχετικά με τη μείωση των μισθών και των συντάξεων.

«Προσπάθησα – τους είπε – να πείσω την τρόϊκα λέγοντας˙ κοιτάξτε, αλλάζουμε το φορολογικό νόμο και αυτό θα φέρει αυξημένα έσοδα˙ και εκείνοι μου είπαν: Για την ώρα κόψε τους μισθούς, αύξησε το Φ.Π.Α. και μετά συζητάμε τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για τη φορολογική μεταρρύθμιση».

Προσέξτε την παραπάνω απάντηση του Έλληνα υπουργού των Οικονομικών προς τους Έλληνες φοιτητές που κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο, γιατί παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον: Προσπάθησε να πείσει όχι το Υπουργικό Συμβούλιο, ούτε το Εθνικό Κοινοβούλιο – που σε μια Κοινοβουλευτική Δημοκρατία ψηφίζει τους νόμους – αλλά  την "τρόικα", δηλαδή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα.

Αυτή, λοιπόν, μας επιβάλλει ποιους νόμους θα εφαρμόσουμε, ποια πολιτική θα ακολουθήσουμε, πώς θα βγούμε – αν τελικά βγούμε – από τη βαθιά κρίση, αν θα αποφύγουμε τη χρεοκοπία.

Δηλαδή, όσο θα υπάρχει "τρόικα", όσο θα ισχύει το "Μνημόνιο" ούτε οι τριακόσιοι βουλευτές, ούτε οι πενήντα υπουργοί χρειάζονται.  Αν το καλοσκεφτούμε και, αν έχουμε το θάρρος να το ομολογήσουμε, δεν πρόκειται για απλή επιτήρηση˙ πρόκειται, στην ουσία, για σιωπηρή κατάργηση του Κοινοβουλευτικού μας Πολιτεύματος˙ τις τύχες της πατρίδας μας δεν τις ρυθμίζουμε πλέον εμείς με τους αντιπροσώπους μας, τις ρυθμίζουν οι ξένοι, τις ρυθμίζουν οι δανειστές μας.

Ωραία, πράγματι, κατάληξη! Ωραία Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είχαμε όλα αυτά τα χρόνια της λεγόμενης μεταπολίτευσης. Αργά, αλλά σταθερά, επί 36 ολόκληρα χρόνια, κατεβαίναμε, ένα-ένα το σκαλί και κατρακυλούσαμε "στου κακού τη σκάλα".

Και πώς οδηγηθήκαμε σ’ αυτό το αδιέξοδο;

Την απάντηση και σ’ αυτό το ερώτημα μας την έδωσε ο Απ. Κακλαμάνης, όλα αυτά τα χρόνια στο πολιτικό προσκήνιο: βουλευτής, υπουργός, Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.

«Τα κόμματα – μας λέει – έχουν συρρικνωθεί και δεν λειτουργούν δημοκρατικά εδώ και πολλά χρόνια».
Σ’ αυτά τα "κόμματα" τα "συρρικνωμένα" που "δεν λειτουργούν δημοκρατικά, εδώ και πολλά χρόνια" ανήκε και ο ίδιος. Τι έκανε όμως για να λειτουργήσουν δημοκρατικά τα κόμματα, τη στιγμή μάλιστα που, όπως ορίζει το Σύνταγμα, από την οργάνωση και τη λειτουργία των κομμάτων εξαρτάται η εξέλιξη του δημοκρατικού πολιτεύματος; Όπως όλοι, έτσι και αυτός, δεν έκανε τίποτα.

Όλα, όσα συνέβαιναν, τα έβλεπαν, έκαναν όμως πως δεν καταλάβαιναν τίποτα˙ και αντί να βουλεύονται – δηλαδή, να σκέφτονται κα να αποφασίζουν για τα κοινά – περιορίστηκαν να βολεύονται. Και αρκετοί από αυτούς βολεύτηκαν, για τα καλά μάλιστα.

Ήμασταν όμως τόσο «ανόητοι» εμείς οι Έλληνες πολίτες, ώστε να μη βλέπουμε τι γίνεται, να μη καταλαβαίνουμε το βάραθρο στο οποίο καταποντιζόμαστε; Κάθε άλλο μάλιστα. Και βλέπαμε, και καταλαβαίναμε. Πανέξυπνοι και παμπόνηροι, καθώς είμαστε, παρακολουθούσαμε απαθέστατοι τα γιγνόμενα και το μόνο που επιδιώκαμε ήταν πώς θα βολευτούμε εμείς και οι δικοί μας.

Για τα παραπέρα υπήρχε η γνωστή από χρόνια έκφραση: "Μη χάνεσαι", δηλαδή μη χαλάς την καρδιά σου για ό,τι γίνεται γύρω σου. Είχαμε πάθει "μιθριδατισμό", καθώς το φαρμάκι προσφερόταν σε μικρές και προσεχτικά κανονισμένες δόσεις. Κράτος, κοινωνία, πνευματική και εκκλησιαστική ηγεσία, ολόκληρη η δημόσια και η ιδιωτική ζωή παραδέρναμε σ’ ένα αηδιαστικό τέλμα. Η αρρώστια ήταν βαριά, ανίατη. Από την άποψη αυτή, παρά τον κυνισμό της, κρύβει αρκετή αλήθεια η πρόσφατη δήλωση του Παγκάλου:

"Τα φάγαμε όλοι μαζί σε μια πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημόσιου χρήματος". 
 
Προσέξτε αυτή τη φράση:

Αθλιότητα, εξαγορά, διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Στοιχεία αρκετά για να μας οδηγήσουν εκεί που βρισκόμαστε σήμερα. Πολίτες και πολιτικοί σε ένα άθλιο σύμπλεγμα πελατειακών σχέσεων αμοιβαίας ανοχής, ενοχής και συνενοχής που, κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη της χρεοκοπίας, οδηγεί το πολιτικό μας σύστημα σε κατάρρευση.

Ζούμε τη χειρότερη κρίση που θα μπορούσε να μας συμβεί, με εξαίρεση κάποια πολεμική σύρραξη ή την κατάλυση της δημοκρατίας. Τα πολιτικά κόμματα δείχνουν ότι δε δεσμεύονται από κάποιους – στοιχειώδεις έστω – κανόνες συμπεριφοράς που ρυθμίζουν το δημόσιο βίο της χώρας. Αντίθετα, με κάθε τίμημα για τη χώρα και για τους πολίτες, προσπαθούν να αποσπάσουν καιροσκοπικά οφέλη για τον εαυτό τους και για τους κομισάριούς τους.

Αυτό το διαπιστώνει κανείς, σχεδόν καθημερινά, καθώς βρίσκεται μπροστά σε γελοίες κοκορομαχίες των κατ’ εξοχήν υπεύθυνων για το σημερινό χάλι, προσπαθώντας ανεύθυνα και αμετανόητα να αποσείσουν από πάνω τους το μερίδιο της ευθύνης που τους ανήκει.

Και να λάβετε υπόψη σας ότι τα χειρότερα δεν τα έχουμε ζήσει ακόμα. Αυτό το διαπιστώσαμε, κατά τρόπο τραγικό, στις πρόσφατες «αυτοδιοικητικές εκλογές» τις οποίες τα κόμματα με τις συμπεριφορές τους τις γελοιοποίησαν, καθώς τις μετέτρεψαν σε πεδίο κομματικής αντιπαλότητας και καθώς, στα πλαίσια ενός ιδιοτελούς καιροσκοπισμού, επέλεξαν πρόσωπα ανίκανα, μωροφιλόδοξα και φαύλα, πρόσωπα με βεβαρημένο παρελθόν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και σε άλλες θέσεις του κρατικού μηχανισμού που προδικάζουν την καταδίκη των νέων αυτών αυτοδιοικητικών θεσμών.

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια εθνική τραγωδία που περιμένει την κάθαρσή της. Με τα σημερινά δεδομένα κάθαρση δε βλέπουμε στον ορίζοντα. Το τόνισε, τις προάλλες, στη Θεσσαλονίκη ο διαπρεπούς φήμης καθηγητής Βασίλης Μαρκεζίνης, με τούτες τις χαρακτηριστικές φράσεις:

«Δεν είναι δυνατό ένας ή μία πολιτικός με σαράντα χρόνια στην πολιτική και με οικογενειακή παράδοση να μπαίνει στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και να λέει ότι τώρα αναβαπτίστηκε και ανανεώθηκε. Έχουν και οι πολιτικοί ημερομηνία λήξη».

Και επειδή αυτοί δεν το καταλαβαίνουν και εμείς το ανεχόμαστε η εθνική τραγωδία θα συνεχίζεται.



Leave a Reply.

    free counters
    Picture
    ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΓΑΠΕΣ ΔΙΑΡΚΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
    Picture
    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΙ-ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
    Picture
    ΗΡΘΑΜΕ ΚΑΙ ΕΔΩ
    Picture
    Picture
    Picture

    ΚΛΥΣΜΑ
    σ’ έναν τρελό κόσμο η απλή, καθημερινή λογική δεν επαρκεί – αλλά η αληθινή νοημοσύνη δε στηρίχτηκε ποτέ στη λογική όσο στη διαίσθηση και τη φαντασία.

    Picture
    Picture
    Picture
    Picture
    Picture
    Picture

    Archives

    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    January 2012
    December 2011
    November 2011
    October 2011
    September 2011
    August 2011
    July 2011
    June 2011
    May 2011
    April 2011
    March 2011
    February 2011
    December 2010
    November 2010
    October 2010