Όταν περιθωριακές εφημερίδες και αστείοι τύποι δημοσιογραφούνε στην Αλβανία με αφορμή την αρβανίτικη καταγωγή προγόνων του Θεόδωρου Πάγκαλου και γράφουν ότι εκείνος ανήκει στη φυλή των αετομάτικων σκιπετάρ, προκαλούν αρκετό γέλιο με το αστείο τους.
Όταν όμως διαπρεπής επιστήμονας όπως ο καθηγητής ιατρικής Φαίδων Μέξης κάθεται και γράφει για την δήθεν αλβανική καταγωγή του Ευάγγελου Ζάππα, του Μεγάλου Εθνικού Ευεργέτη τότε τα πράγματα πρέπει να αντιμετωπιστούν όχι πια με γέλιο αλλά με όλη την πρέπουσα σημασία.
Δεν είναι καθόλου τυχαία η στιγμή στην οποία εμφανίζεται το άρθρο. Σχετίζεται με όλο το ανθελληνικό κλίμα που καλλιεργείται στην Αλβανία. Η προσπάθεια πλαστογράφησης της ιστορίας που ξεκινά απ’ την εποχή του Ενβέρ Χότζα, τώρα έχει γίνει ακόμη πιο απροκάλυπτη.
Η ιστοριογραφία στην Αλβανία μοιάζει περισσότερο με την προπαγάνδα παρά με επιστήμη η οποία έχει τους δικούς της κανόνες.
Στην Αλβανία κατασκευάζονται μύθοι, κάποια ονόματα τα οποία διαμορφώνει η προπαγάνδα ως επιστήμονες της ιστορίας (τέτοιοι τελευταία διατείνονται ότι είναι ο Πελούμπ Τζούφι και Κρήστο Φράσερι) και στη συνέχεια οτιδήποτε αυτοί γράφουν ή λένε αποτελεί αξιωματική αλήθεια.
Ως εκ’ τούτου στη συνέχεια της ανακύκλωσης αναφέρεται πλέον ως πηγή χωρίς να μπει κανείς στον κόπο να ψάξει που έχει στηριχθεί και από πού έχει προκύψει.
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και με το άρθρο του Φαίδωνα Μέξι. Οτιδήποτε εκείνου θα του άρεσε να είναι αληθές σε σχέση με την ιστορία την προσωπική και της οικογενείας του Μεγάλου Ευεργέτη Ευάγγελου Ζάππα, ο κ. Μέξι τα θεωρεί και ότι έτσι έχουν.
Η διαστρέβλωση των γεγονότων, οι αναφορές κατά το δοκούν και ειδικά το λεξιλόγιο όλο «εθνική έπαρση» είναι τυπικά φαινόμενα για τους πλαστογράφους.
Άλλη μια περίπτωση η οποία μάλιστα άργησε να εκδηλωθεί, αυτή με το Μέξι και την ιστορία του Ζάππα. Θα μπορούσε να αντιτείνει και να πει κανείς πως η διεκδίκηση κοινών ηρώων και κοινών προσωπικοτήτων συνήθως φέρνουν πιο κοντά λαούς και πολιτισμούς.
Αλλά αυτό δεν συμβαίνει στην περίπτωση όσων θέλουν να «κλέψουν» και οικειοποιηθούν απ’ την Ελλάδα για να φτιάξουν τη δική τους ιστορία.
Αυτά η προπαγάνδα της τελευταίας εβδομάδας και να δούμε τη συνέχεια. Διότι μάλλον τα κέντρα που καλλιεργούν, διαδίδουν και συντηρούν τον ανθελληνισμό στην κοινή γνώμη στην Αλβανία έχουν εντελώς αποθρασυνθεί. Θα έχει δυστυχώς και συνέχεια.
Έχοντας πάρει στα σοβαρά ότι η Ελλάδα έχει έρθει σε δύσκολη οικονομική θέση και ως εκ’ τούτου δεν δύναται να ανταποκριθεί στις εθνικές της προσδοκίες και αποκαλύπτοντας άλλη μια φορά τον αρπαχτικό τους χαρακτήρα, κάποιοι «σοφοί» στα Τίρανα σχεδιάζουν να προκαλέσουν τετελεσμένα στο ελληνο – αλβανικό πεδίο.
ΔΕΡΟΠΟΛΗ
Όταν όμως διαπρεπής επιστήμονας όπως ο καθηγητής ιατρικής Φαίδων Μέξης κάθεται και γράφει για την δήθεν αλβανική καταγωγή του Ευάγγελου Ζάππα, του Μεγάλου Εθνικού Ευεργέτη τότε τα πράγματα πρέπει να αντιμετωπιστούν όχι πια με γέλιο αλλά με όλη την πρέπουσα σημασία.
Δεν είναι καθόλου τυχαία η στιγμή στην οποία εμφανίζεται το άρθρο. Σχετίζεται με όλο το ανθελληνικό κλίμα που καλλιεργείται στην Αλβανία. Η προσπάθεια πλαστογράφησης της ιστορίας που ξεκινά απ’ την εποχή του Ενβέρ Χότζα, τώρα έχει γίνει ακόμη πιο απροκάλυπτη.
Η ιστοριογραφία στην Αλβανία μοιάζει περισσότερο με την προπαγάνδα παρά με επιστήμη η οποία έχει τους δικούς της κανόνες.
Στην Αλβανία κατασκευάζονται μύθοι, κάποια ονόματα τα οποία διαμορφώνει η προπαγάνδα ως επιστήμονες της ιστορίας (τέτοιοι τελευταία διατείνονται ότι είναι ο Πελούμπ Τζούφι και Κρήστο Φράσερι) και στη συνέχεια οτιδήποτε αυτοί γράφουν ή λένε αποτελεί αξιωματική αλήθεια.
Ως εκ’ τούτου στη συνέχεια της ανακύκλωσης αναφέρεται πλέον ως πηγή χωρίς να μπει κανείς στον κόπο να ψάξει που έχει στηριχθεί και από πού έχει προκύψει.
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και με το άρθρο του Φαίδωνα Μέξι. Οτιδήποτε εκείνου θα του άρεσε να είναι αληθές σε σχέση με την ιστορία την προσωπική και της οικογενείας του Μεγάλου Ευεργέτη Ευάγγελου Ζάππα, ο κ. Μέξι τα θεωρεί και ότι έτσι έχουν.
Η διαστρέβλωση των γεγονότων, οι αναφορές κατά το δοκούν και ειδικά το λεξιλόγιο όλο «εθνική έπαρση» είναι τυπικά φαινόμενα για τους πλαστογράφους.
Άλλη μια περίπτωση η οποία μάλιστα άργησε να εκδηλωθεί, αυτή με το Μέξι και την ιστορία του Ζάππα. Θα μπορούσε να αντιτείνει και να πει κανείς πως η διεκδίκηση κοινών ηρώων και κοινών προσωπικοτήτων συνήθως φέρνουν πιο κοντά λαούς και πολιτισμούς.
Αλλά αυτό δεν συμβαίνει στην περίπτωση όσων θέλουν να «κλέψουν» και οικειοποιηθούν απ’ την Ελλάδα για να φτιάξουν τη δική τους ιστορία.
Αυτά η προπαγάνδα της τελευταίας εβδομάδας και να δούμε τη συνέχεια. Διότι μάλλον τα κέντρα που καλλιεργούν, διαδίδουν και συντηρούν τον ανθελληνισμό στην κοινή γνώμη στην Αλβανία έχουν εντελώς αποθρασυνθεί. Θα έχει δυστυχώς και συνέχεια.
Έχοντας πάρει στα σοβαρά ότι η Ελλάδα έχει έρθει σε δύσκολη οικονομική θέση και ως εκ’ τούτου δεν δύναται να ανταποκριθεί στις εθνικές της προσδοκίες και αποκαλύπτοντας άλλη μια φορά τον αρπαχτικό τους χαρακτήρα, κάποιοι «σοφοί» στα Τίρανα σχεδιάζουν να προκαλέσουν τετελεσμένα στο ελληνο – αλβανικό πεδίο.
ΔΕΡΟΠΟΛΗ
