του Τζαν Ντουντάρ (Μιλιέτ)
Ο Μεσούτ Γιλμάζ με τρεις λέξεις δημιούργησε διπλωματικό σκάνδαλο. Αναφερόμενος σε παραδείγματα από τα κρατικά μυστικά στην Έκθεση Σουσουρλούκ στον δημοσιογράφο της Μπιργκιούν Εμβέρ Αϊσεβέρ είπε «Έγιναν αντίποινα δασών στην Ελλάδα».
Όταν ξεσηκώθηκε η Ελλάδα έκανε ανασκευή στα λόγια του μετά από 3 μέρες λέγοντας «Εγώ εννοούσα τη σχέση των πυρκαγιών δασών στην Τουρκία με την ελληνική μυστική υπηρεσία στη δεκαετία του 90».
Ας δείξουμε, γράφει ο δημοσιογράφος ότι το πιστέψαμε. ‘Όπως γνωρίζετε όταν συνελήφθη επ’αυτοφόρω το βαθύ κράτος με το ατύχημα Σουσουρλούκ το 1996 ο τότε Π/Θ Γιλμάζ είπε στο σύμβουλό του Κουτλού Σαβάς να ετοιμάσει μια έκθεση σχετικά με το θέμα.
Ο Σαβάς με την έκθεσή του το 1997 έφερε στην επιφάνεια το πλέγμα των βρώμικων υποθέσεων που είχαν σαρώσει το κράτος. Όμως οι 12 σελίδες της έκθεσης αποκρύφθηκαν με το αιτιολογικό ότι εξέθεταν τα «κρατικά μυστικά». Βέβαια όλοι επεδίωκαν να μάθουν τι έγραφε σε εκείνες τις σελίδες.
Στα αιτήματα να αποκαλυφθούν ο Γιλμάζ είπε «αν τα ανακοινώσουμε δεν θα μπορέσουμε άλλη φορά να ζητήσουμε από κάποιον να κάνει κάτι εν ονόματι του κράτους».Τι το τόσο ντροπιαστικό είχε κάνει το κράτος; Αυτό δεν μπορούσε να ανακοινωθεί. Βεβαίως και εδώ λειτούργησε το ρητό «ουδεν κρυπτό υπό το φως του ήλιου» και χωρίς να παρέλθει πολύ μεγάλος χρόνος αποκαλύφθηκαν οι σελίδες αυτές.
Στις σελίδες αυτές υπήρχαν ισχυρισμοί οι επιχειρήσεις του βαθέος κράτους εναντίον της ASALA και του ΡΚΚ, η πυρπόληση δασών, η εξεύρεση εργασίας στους φονιάδες και εκτελέσεις χωρίς προηγούμενη δίκη. Στην έκθεση και η ΜΙΤ κατηγορείτο ότι χρησιμοποιούσε «μη αξιοπρεπή άτομα».
Αργότερα στην έρευνα που κάναμε μαζί με τον Ακάρ στο αρχείο του Ετσεβίτ είχαμε βρει την απαντητική επιστολή της ΜΙΤ στην έκθεση αυτή. Εκεί υπό την επικεφαλίδα «Στοιχεία των οποίων η ανακοίνωση μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα» υπήρχε και το θέμα της πυρκαγιάς δασών:
«Αν και δεν είναι γνωστό από ποιόν έγιναν και αν είναι αλήθεια ή όχι η επίθεση στο στρατόπεδο της Λαμίας, οι πυρκαγιές στα δάση της Ελλάδας και περιπτώσεις όπως οι εκρήξεις σε τουριστικές περιοχές όπως η Κρήτη και η Ρόδος στοιχεία που φέρουν το χαρακτήρα κρατικών μυστικών το γεγονός ότι αναφέρθηκαν στην εν λόγω έκθεση (Σουσουρλούκ) έστω και ως ισχυρισμοί είναι στοιχεία τα οποία ενδέχεται να προκαλέσουν δικαίωμα αμοιβαιότητας από τις εν λόγω χώρες και να γίνουν θέμα εκμετάλλευσης.
Δηλαδή, γράφει ο δημοσιογράφος, «το θέμα της πυρκαγιάς είχε παύσει πλέον να είναι μυστικό. Όμως με την διαρροή αυτού από «τα χείλη ενός αρμοδίου» σε επίπεδο Π/Θ απόκτησε διπλωματική σημασία.
Την ουσία τη γνωρίζουν στην Άγκυρα πολλοί αρμόδιοι. Στην δεκαετία του 90 η Τουρκία ήταν οργισμένη από το γεγονός ότι το ΡΚΚ προστατεύονταν στην Αθήνα. Δεν εξασφάλιζε αποτέλεσμα με τη διπλωματία. Βρήκαν οπαδούς τα γεράκια που έλεγαν «εφόσον εκείνοι θρέφουν αυτούς που μας κάνουν και πονάμε να τους κάνουμε να πονέσουν και εκείνοι». «Δύο ομάδες και χωρίς να γνωρίζει η μία για την άλλη» ξεκίνησαν δουλειά.
Ειδικές δυνάμεις ξεκίνησαν την υπόθεση με τις φωτιές η δε πτέρυγα των πληροφοριών ξεκίνησε τις βομβιστικές ενέργειες. «Τα καθήκοντά τους ήταν επικίνδυνα και αν συλλαμβάνονταν το κράτος δεν θα τους γνώριζε». Μετά τις βόμβες στα ελληνικά νησιά και τις πυρκαγιές άρχισαν στην Τουρκία πυρκαγιές αγνώστων δραστών.
Μετά από λίγο οι ελληνικές αρχές ερχόμενες σε επαφή με τούρκους αρμοδίους «ζήτησαν κατάπαυση του πυρός». Το μήνυμα έγινε αντιληπτό. Οι φωτιές σταμάτησαν.
Για μια περίοδο σταμάτησε και η προστασία του ΡΚΚ στην Αθήνα.
Αντιλαμβανόμαστε για ακόμα μια φορά τι πράγμα είναι αυτό το θέμα «κρατικού μυστικού». Βέβαια και σε τι χρησιμεύει το «μυστικό κονδύλι». Βέβαια «κάθε κράτος έχει τέτοια βρώμικα μυστικά» όμως και οι πολίτες των κρατών (τούρκοι ή έλληνες) έχουν το δικαίωμα να μαθαίνουν σε τι θέματα έχει αναμειχθεί το κράτος και να ζητούν λογαριασμό.
Εκ των υστέρων γίνεται αντιληπτό ότι εκείνοι οι οποίοι ξεκίνησαν «για το κράτος» αργότερα διέπραξαν πολλά εγκλήματα για τα δικά τους συμφέροντα όπως προκύπτει και από τις ομολογίες του Αϊχάν Τσαρκίν.
anixneuseis
Ο Μεσούτ Γιλμάζ με τρεις λέξεις δημιούργησε διπλωματικό σκάνδαλο. Αναφερόμενος σε παραδείγματα από τα κρατικά μυστικά στην Έκθεση Σουσουρλούκ στον δημοσιογράφο της Μπιργκιούν Εμβέρ Αϊσεβέρ είπε «Έγιναν αντίποινα δασών στην Ελλάδα».
Όταν ξεσηκώθηκε η Ελλάδα έκανε ανασκευή στα λόγια του μετά από 3 μέρες λέγοντας «Εγώ εννοούσα τη σχέση των πυρκαγιών δασών στην Τουρκία με την ελληνική μυστική υπηρεσία στη δεκαετία του 90».
Ας δείξουμε, γράφει ο δημοσιογράφος ότι το πιστέψαμε. ‘Όπως γνωρίζετε όταν συνελήφθη επ’αυτοφόρω το βαθύ κράτος με το ατύχημα Σουσουρλούκ το 1996 ο τότε Π/Θ Γιλμάζ είπε στο σύμβουλό του Κουτλού Σαβάς να ετοιμάσει μια έκθεση σχετικά με το θέμα.
Ο Σαβάς με την έκθεσή του το 1997 έφερε στην επιφάνεια το πλέγμα των βρώμικων υποθέσεων που είχαν σαρώσει το κράτος. Όμως οι 12 σελίδες της έκθεσης αποκρύφθηκαν με το αιτιολογικό ότι εξέθεταν τα «κρατικά μυστικά». Βέβαια όλοι επεδίωκαν να μάθουν τι έγραφε σε εκείνες τις σελίδες.
Στα αιτήματα να αποκαλυφθούν ο Γιλμάζ είπε «αν τα ανακοινώσουμε δεν θα μπορέσουμε άλλη φορά να ζητήσουμε από κάποιον να κάνει κάτι εν ονόματι του κράτους».Τι το τόσο ντροπιαστικό είχε κάνει το κράτος; Αυτό δεν μπορούσε να ανακοινωθεί. Βεβαίως και εδώ λειτούργησε το ρητό «ουδεν κρυπτό υπό το φως του ήλιου» και χωρίς να παρέλθει πολύ μεγάλος χρόνος αποκαλύφθηκαν οι σελίδες αυτές.
Στις σελίδες αυτές υπήρχαν ισχυρισμοί οι επιχειρήσεις του βαθέος κράτους εναντίον της ASALA και του ΡΚΚ, η πυρπόληση δασών, η εξεύρεση εργασίας στους φονιάδες και εκτελέσεις χωρίς προηγούμενη δίκη. Στην έκθεση και η ΜΙΤ κατηγορείτο ότι χρησιμοποιούσε «μη αξιοπρεπή άτομα».
Αργότερα στην έρευνα που κάναμε μαζί με τον Ακάρ στο αρχείο του Ετσεβίτ είχαμε βρει την απαντητική επιστολή της ΜΙΤ στην έκθεση αυτή. Εκεί υπό την επικεφαλίδα «Στοιχεία των οποίων η ανακοίνωση μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα» υπήρχε και το θέμα της πυρκαγιάς δασών:
«Αν και δεν είναι γνωστό από ποιόν έγιναν και αν είναι αλήθεια ή όχι η επίθεση στο στρατόπεδο της Λαμίας, οι πυρκαγιές στα δάση της Ελλάδας και περιπτώσεις όπως οι εκρήξεις σε τουριστικές περιοχές όπως η Κρήτη και η Ρόδος στοιχεία που φέρουν το χαρακτήρα κρατικών μυστικών το γεγονός ότι αναφέρθηκαν στην εν λόγω έκθεση (Σουσουρλούκ) έστω και ως ισχυρισμοί είναι στοιχεία τα οποία ενδέχεται να προκαλέσουν δικαίωμα αμοιβαιότητας από τις εν λόγω χώρες και να γίνουν θέμα εκμετάλλευσης.
Δηλαδή, γράφει ο δημοσιογράφος, «το θέμα της πυρκαγιάς είχε παύσει πλέον να είναι μυστικό. Όμως με την διαρροή αυτού από «τα χείλη ενός αρμοδίου» σε επίπεδο Π/Θ απόκτησε διπλωματική σημασία.
Την ουσία τη γνωρίζουν στην Άγκυρα πολλοί αρμόδιοι. Στην δεκαετία του 90 η Τουρκία ήταν οργισμένη από το γεγονός ότι το ΡΚΚ προστατεύονταν στην Αθήνα. Δεν εξασφάλιζε αποτέλεσμα με τη διπλωματία. Βρήκαν οπαδούς τα γεράκια που έλεγαν «εφόσον εκείνοι θρέφουν αυτούς που μας κάνουν και πονάμε να τους κάνουμε να πονέσουν και εκείνοι». «Δύο ομάδες και χωρίς να γνωρίζει η μία για την άλλη» ξεκίνησαν δουλειά.
Ειδικές δυνάμεις ξεκίνησαν την υπόθεση με τις φωτιές η δε πτέρυγα των πληροφοριών ξεκίνησε τις βομβιστικές ενέργειες. «Τα καθήκοντά τους ήταν επικίνδυνα και αν συλλαμβάνονταν το κράτος δεν θα τους γνώριζε». Μετά τις βόμβες στα ελληνικά νησιά και τις πυρκαγιές άρχισαν στην Τουρκία πυρκαγιές αγνώστων δραστών.
Μετά από λίγο οι ελληνικές αρχές ερχόμενες σε επαφή με τούρκους αρμοδίους «ζήτησαν κατάπαυση του πυρός». Το μήνυμα έγινε αντιληπτό. Οι φωτιές σταμάτησαν.
Για μια περίοδο σταμάτησε και η προστασία του ΡΚΚ στην Αθήνα.
Αντιλαμβανόμαστε για ακόμα μια φορά τι πράγμα είναι αυτό το θέμα «κρατικού μυστικού». Βέβαια και σε τι χρησιμεύει το «μυστικό κονδύλι». Βέβαια «κάθε κράτος έχει τέτοια βρώμικα μυστικά» όμως και οι πολίτες των κρατών (τούρκοι ή έλληνες) έχουν το δικαίωμα να μαθαίνουν σε τι θέματα έχει αναμειχθεί το κράτος και να ζητούν λογαριασμό.
Εκ των υστέρων γίνεται αντιληπτό ότι εκείνοι οι οποίοι ξεκίνησαν «για το κράτος» αργότερα διέπραξαν πολλά εγκλήματα για τα δικά τους συμφέροντα όπως προκύπτει και από τις ομολογίες του Αϊχάν Τσαρκίν.
anixneuseis
έθνος νοέμβριος 1996
