Οι γυναίκες είναι τα θύματα όλο και περισσότερων σεξουαλικών βιαιοτήτων, ανάμεσά τους και ο βιασμός, τα οποία χρησιμοποιούνται ως όπλο πολέμου και μέσο καθορισμού της έκβασης των πολεμικών συρράξεων, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ.
«Οι γυναίκες πολεμούν σπανίως, αλλά πάρα πολύ συχνά υφίστανται τις χειρότερες συνέπειες των πολέμων. Η βία που βασίζεται στα φύλα, ανάμεσά τους και ο βιασμός, αποτελεί απεχθές πολεμικό όπλο, όλο και συχνότερα χρησιμοποιούμενο» αναφέρεται στην έκθεση του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό (UNFPA) για την κατάσταση του παγκόσμιου πληθυσμού για το 2010.
(Πολύ σκληρή η φωτογραφία που δημοσιεύουμαι απο τα κατορθώματα των συμμαχικών - απελευθερωτικών δυνάμεων στο Ιράκ)
Σύμφωνα με την έκθεση, ο απολογισμός των συνεπειών αυτών των πράξεων βίας επεκτείνεται πέραν των άμεσων θυμάτων, διαλύοντας οικογένειες και έχοντας επιπτώσεις για τις κοινωνίες για πολλές γενιές.
Η δημοσίευση της έκθεσης συμπίπτει με την 10η επέτειο, στις 30 Οκτωβρίου, της υιοθέτησης της απόφασης 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για τον τερματισμό της σεξουαλικής βίας εναντίον των γυναικών και των κοριτσιών κατά τη διάρκεια των ένοπλων συρράξεων.
Στο ανατολικό τμήμα της Δημοκρατίας του Κογκό, περισσότερες από 15.000 γυναίκες και κορίτσια βιάσθηκαν το 2009, τόσο από τους αντάρτες όσο και από τα κυβερνητικά στρατεύματα, σύμφωνα με τον Ρότζερ Μις, αξιωματούχο της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στη χώρα.
Η εκτελεστική διευθύντρια της UNFPA Τοράγια Αχμεντ Ομπάιντ επισημαίνει στην έκθεση ότι, εάν οι συρράξεις και οι καταστροφές επιδεινώνουν τις ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών, «η ανοικοδόμηση στη συνέχεια προσφέρει μία μοναδική ευκαιρία επανόρθωσης των ανισοτήτων, διασφάλισης ισότιμης δικαστικής προστασίας και δημιουργίας του αναγκαίου χώρου για μια θετική μεταβολή».
Η έκθεση του 2010 βασίζεται σε προσωπικές μαρτυρίες προσώπων που έχουν πληγεί από συρράξεις ή φυσικές καταστροφές στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Αϊτή, το Ιράκ, την Ιορδανία, τη Λιβερία, το Ανατολικό Τιμόρ, την Ουγκάντα και τα Παλαιστινιακά Εδάφη.
Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του πολέμου στη Βοσνία, μεγάλος αριθμός βιασμένων γυναικών κατά τη διάρκεια της σύρραξης παραμένουν τραυματισμένες και φοβούνται μήπως το πρόβλημά τους δημοσιοποιηθεί, ενώ δεν είναι σε θέση να λειτουργήσουν στην κοινωνία.
«Για τις γυναίκες που έχουν πληγεί από τον πόλεμο, η απόδοση δικαιοσύνης είναι χειρότερη από την άρνηση απόδοσής της- είναι ένας διαρκής τρόμος» θεωρεί η Μάργκοτ Γουόλστρομ, εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Γκι-Μουν για τη σεξουαλική βία στις συρράξεις.
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ
(Πολύ σκληρή η φωτογραφία που δημοσιεύουμαι απο τα κατορθώματα των συμμαχικών - απελευθερωτικών δυνάμεων στο Ιράκ)
Σύμφωνα με την έκθεση, ο απολογισμός των συνεπειών αυτών των πράξεων βίας επεκτείνεται πέραν των άμεσων θυμάτων, διαλύοντας οικογένειες και έχοντας επιπτώσεις για τις κοινωνίες για πολλές γενιές.
Η δημοσίευση της έκθεσης συμπίπτει με την 10η επέτειο, στις 30 Οκτωβρίου, της υιοθέτησης της απόφασης 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για τον τερματισμό της σεξουαλικής βίας εναντίον των γυναικών και των κοριτσιών κατά τη διάρκεια των ένοπλων συρράξεων.
Στο ανατολικό τμήμα της Δημοκρατίας του Κογκό, περισσότερες από 15.000 γυναίκες και κορίτσια βιάσθηκαν το 2009, τόσο από τους αντάρτες όσο και από τα κυβερνητικά στρατεύματα, σύμφωνα με τον Ρότζερ Μις, αξιωματούχο της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στη χώρα.
Η εκτελεστική διευθύντρια της UNFPA Τοράγια Αχμεντ Ομπάιντ επισημαίνει στην έκθεση ότι, εάν οι συρράξεις και οι καταστροφές επιδεινώνουν τις ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών, «η ανοικοδόμηση στη συνέχεια προσφέρει μία μοναδική ευκαιρία επανόρθωσης των ανισοτήτων, διασφάλισης ισότιμης δικαστικής προστασίας και δημιουργίας του αναγκαίου χώρου για μια θετική μεταβολή».
Η έκθεση του 2010 βασίζεται σε προσωπικές μαρτυρίες προσώπων που έχουν πληγεί από συρράξεις ή φυσικές καταστροφές στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Αϊτή, το Ιράκ, την Ιορδανία, τη Λιβερία, το Ανατολικό Τιμόρ, την Ουγκάντα και τα Παλαιστινιακά Εδάφη.
Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του πολέμου στη Βοσνία, μεγάλος αριθμός βιασμένων γυναικών κατά τη διάρκεια της σύρραξης παραμένουν τραυματισμένες και φοβούνται μήπως το πρόβλημά τους δημοσιοποιηθεί, ενώ δεν είναι σε θέση να λειτουργήσουν στην κοινωνία.
«Για τις γυναίκες που έχουν πληγεί από τον πόλεμο, η απόδοση δικαιοσύνης είναι χειρότερη από την άρνηση απόδοσής της- είναι ένας διαρκής τρόμος» θεωρεί η Μάργκοτ Γουόλστρομ, εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Γκι-Μουν για τη σεξουαλική βία στις συρράξεις.
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ
