Ανοικτό παράθυρο για στρατιωτική δράση στην Κύπρο με φόντο την εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, αφήνει εκ νέου η Άγκυρα, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της, τις υποδείξεις των Βρυξελλών να απόσχει «από απειλές».

Ο υπουργός Οικονομικών Μεχμέτ Σιμσέκ, απαντώντας σε ερώτηση του «Φ», (στο πλαίσιο επίσκεψης δημοσιογράφων στην Άγκυρα), σημείωσε ότι «θα κάνουμε ότι απαιτείται για να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων», υπογραμμίζοντας στη συνέχεια, ότι «δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτα», αν και όπως ανέφερε «η στρατιωτική αντιπαράθεση δεν είναι επιθυμητή»…

Ο Τούρκος υπουργός Οικονομικών έθεσε δύο εναλλακτικές επιλογές για την επίλυση της «διαφοράς» γύρω από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, δημιουργώντας την εντύπωση ότι αποτελούν όρους που θέτει η Άγκυρα προς τη Λευκωσία για αποτροπή της κρίσης:

1. «Είτε να σταματήσουν» οι Ελληνοκύπριοι τη διαδικασία γεωτρήσεων, «μέχρι να υπάρξει λύση του κυπριακού προβλήματος», ζητώντας αναστολή των γεωτρήσεων.

2. «Είτε, εάν θα υπάρξει εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, όλα τα έσοδα να τύχουν διαχείρισης από τα Ηνωμένα Έθνη ώστε να χρησιμοποιηθούν στην πραγματικότητα μελλοντικά για την επανένωση και για όλους τους Κυπρίους».

Ερωτηθείς στη συνέχεια μέχρι πού θα μπορούσε η Τουρκία να τραβήξει το σχοινί, ο Μεχμέτ Σιμσέκ σημείωσε ότι «η στρατιωτική αντιπαράθεση δεν είναι επιθυμητή», προσθέτοντας ωστόσο ότι «κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα».

Ο κ. Σιμσέκ εξήγησε μάλιστα ότι η Τουρκία δεν αντιδρά για οικονομικούς λόγους στην εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην Κύπρο. «Δεν ξυπνήσαμε ξαφνικά ένα πρωί και ανακαλύψαμε ότι χρειαζόμαστε περισσότερη ενέργεια.

Αυτό δεν είναι αλήθεια», πρόσθεσε, υποστηρίζοντας ότι «η αλήθεια είναι ότι οι Ελληνοκύπριοι άρχισαν να κάνουν έρευνες… σε οικονομικές ζώνες στη Μεσόγειο και δεν μπορούμε να παραμείνουμε αδιάφοροι, διότι υπάρχει ένα πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί».

Ο Τούρκος υπουργός Οικονομικών υπέδειξε ότι η Τουρκία είναι «εγγυήτρια χώρα» στην Κύπρο και επανέλαβε σε αρκετές περιπτώσεις ότι η Κυβέρνηση Ερντογάν συνεχίζει να υποστηρίζει την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού, στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών. Ανέφερε ότι εάν επιλυθεί το Κυπριακό, τότε αυτομάτως θα λυθεί και η «διαφορά» γύρω από την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων στην Κύπρο.
Είπε ότι «καταβάλλονται καλές προσπάθειες» για επίλυση του Κυπριακού και διαβεβαίωσε ότι η Άγκυρα θα συνεχίσει να τις υποστηρίζει.

Αυτό κάναμε και το 2004, υπενθύμισε, διατυπώνοντας την άποψη ότι ουδείς μπορεί να κατηγορήσει την Τουρκία για τη στάση της στο Κυπριακό.

Βολές κατά Λευκωσίας και από CΗΡ
ΚΟΙΝΗπροσέγγιση και «εθνική γραμμή» υιοθετούν Κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην Τουρκία, αναφορικά με την εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Εκπροσωπώντας το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CΗΡ), το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Διαχείρισης, Φάικ Οζτράκ, χαρακτήρισε ως αντίθετη προς το διεθνές δίκαιο την έναρξη των γεωτρήσεων στην Κύπρο, προσθέτοντας ότι θα έπρεπε να γίνει συλλογικά, προς όφελος όλων των Κυπρίων και όχι μονομερώς από τους Ελληνοκυπρίους.

Μιλώντας σε ομάδα δημοσιογράφων ξένων εφημερίδων που επισκέφθηκαν την Άγκυρα, περιλαμβανομένου και του «Φ», ο εκπρόσωπος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος χαρακτήρισε «λάθος» την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε και ισχυρίστηκε ότι εξαιτίας αυτού του «λάθους, η Τουρκία «υποφέρει».
φιλελεύθερος

Πτήση πάνω από το οικόπεδο 12 και πλησίον της πλατφόρμας της «Noble» πραγματοποίησε χθες ένα τουρκικό αναγνωριστικό αεροπλάνο στρατιωτικού τύπου.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του «Π» το εν λόγω αναγνωριστικό αεροπλάνο κινήθηκε προς την Αφροδίτη σε ύψος περίπου 2.200 ποδών. Οι ίδιες πληροφορίες ανέφεραν πως το αεροπλάνο δεν προσέγγισε την πλατφόρμα πέραν των 2 ναυτικών μιλίων, ούτε και σε ύψος χαμηλότερο των 2.000 ποδών (που είναι το απαγορευτικά όρια που έχουν τεθεί για τις εργασίες της «Noble» για πτητικά μέσα). 


Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι το τουρκικό αναγνωριστικό αεροπλάνο είχε απογειωθεί την Τετάρτη από αεροδρόμιο της Σμύρνης και προσγειώθηκε την ίδια μέρα στο παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου. Ακολούθως χθες το αεροπλάνο απογειώθηκε από τα κατεχόμενα για να πραγματοποιήσει αναγνωριστική πτήση κυρίως πάνω από το οικόπεδο 12 όπου διεξάγονται οι εργασίες της «Noble» επιστρέφοντας στην Τύμπου νωρίς το απόγευμα.

Ο «Π» δεν κατάφερε να πληροφορηθεί τον ακριβή τύπο του αεροπλάνου (πέραν του ότι ήταν αναγνωριστικό), ωστόσο σύμφωνα με εκτιμήσεις στρατιωτικών μάλλον πρόκειται για αεροπλάνο τύπου «CN235» (αρκετά απομακρυσμένο το ενδεχόμενο να ήταν «Phantom RF4E» καθώς δεν υπήρχαν συνοδευτικά μαχητικά όπως συνηθίζεται).

Όσον αφορά το «Πίρι Ρέις» αυτό συνέχισε και χθες να κινείται από και προς τα οικόπεδα 8 και 12 φτάνοντας κάποια στιγμή το πρωί στην πλησιέστερη, μέχρι σήμερα, απόσταση (μικρότερη των 20 ναυτικών μιλίων) από την πλατφόρμα της «Noble».

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», σε αυτή του την εξόρμηση το ερευνητικό πλοίο έριξε το ειδικό του καλώδιο για πραγματοποίηση σεισμικών ερευνών ενώ στη συνέχεια το μάζεψε καθώς απομακρυνόταν από το οικόπεδο 12.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η τουρκική φρεγάτα που παρακολουθούσε επί σειρά ημερών την πλατφόρμα και απομακρύνθηκε προχθές το απόγευμα δεν επέστρεψε, ενώ το πλοίο ανεφοδιασμού που συνόδευε το «Πίρι Ρέις» απομακρύνθηκε και τη θέση του πήρε μια τουρκική κορβέτα.
Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ»
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Έτσι του είπαν, έτσι κάνει.

Άλλωστε, καριερίστας είναι, ένας ακριβοπληρωμένος υπάλληλος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο νέος αρχηγός του ΓΕΕΦ, αντιστράτηγος Στυλιανός Νάσης, επισκέφθηκε το πρωί της Τετάρτης στρατιωτικές μονάδες και παρακολούθησε τις προετοιμασίες για τη στρατιωτική παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου στη Λευκωσία, στο πλαίσιο των εορτασμών για την ανεξαρτησία.

Δασκαλεμένος προφανώς από την εθνομηδενιστική κυβέρνηση του ΑΚΕΛ, γύρισε απευθυνόμενος σε στελέχη και εφέδρους, ότι δεν θα επιτραπεί η εκφώνηση συνθημάτων πατριωτικού ή αντιτουρκικού χαρακτήρα κατά την διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης το πρωί του Σαββάτου.

Ο αρχηγός του ΓΕΕΦ όμως ήρθε αντιμέτωπος με τις φωνές και τις έντονες αντιδράσεις των εφέδρων, που του είπαν ότι αυτό που τους ζητά είναι καθ' όλα παράλογο και διαβρώνει το φρόνημα.

Αυτός, επέμεινε, λέγοντας ότι η Στρατονομία θα είναι σε επιφυλακή και θα συλλαμβάνει πάραυτα όποιον τολμήσει να μετάσχει στην εκφώνηση πατριωτικών συνθημάτων!

Πάντως, παρά τις απειλές του διοικητή του ΓΕΕΦ, οι έφεδροι καθώς και άλλα στελέχη της Δύναμης δήλωσαν ότι θα φωνάζουν συνθήματα και ας τολμήσει η Στρατονομία να τους συλλάβει…

Το τελευταίο γράμμα μου την πρώτη Ιουνίου το τελείωνα ως εξής:

«A προπό, έχουμε αφήσει μια συζήτηση στη μέση και θέλω να πάω να την συνεχίσω, ένας λαός με περιμένει!»

Στις 27 Ιουνίου έφτασα στην Ελλάδα: Το είπα, το έκανα, σας βρήκα. Βρήκα τον Ελληνικό λαό, τους φίλους, τους συμπατριώτες της Ελληνικής Οικουμένης, τους συγγενείς του Ελληνικού γένους. Για δεύτερη φορά σε σημαντική καμπή της Ελληνικής ιστορίας μου ανοίξατε τα σπίτια σας, την αγκαλιά σας, την καρδιά σας.

Συζητήσεις; Κάθε στιγμή, με τον καθένα, παντού, στο τρένο, στα καταστήματα, στις υπηρεσίες, με τους φίλους, δεν αφήνω καμιά ευκαιρία να πάει χαμένη. Έχει γίνει καθημερινό μου καθήκον και αν πρέπει να περπατήσω σε όλη την Ελλάδα, να μιλήσω στον καθένα από εσάς, θα το κάνω.

Θα μιλήσω στους νεόπλουτους και θα τους πω: «Προτού να γίνετε νεόφτωχοι, πουλήστε εκείνη την σπιταρόνα, την βίλα που χτίσατε με δάνειο, πάρτε πίσω τα λεφτά που δώσατε μέχρι τώρα και πηγαίνετε στο χωριό που σας περιμένει το ταπεινό σπιτάκι που γεννηθήκατε με ένα περιβόλι να σας ταΐζει». Ή ακόμα καλύτερα γκρεμίστε την!

Αυτές οι βίλες δεν ανήκουν στην ελληνική κουλτούρα, παραμορφώνουν την αέναη ακτογραμμή της Ελλάδος, προσβάλουν τους ναούς, τις κολόνες του Παρθενώνα.

Ξέρουμε ότι ο Έλληνας από την Αρχαιότητα θέλει εστία, οίκο, να έχει «δυο κεραμίδια πάνω από το κεφάλι του», αλλά είπαμε «κεραμίδια». Κεραμίδια να σας προστατεύουν από το κρύο, την βροχή, τον ήλιο το καλοκαίρι. Μόνο τα απαραίτητα, όχι τα περιττά: είναι το θεμέλιο του Ελληνισμού.

Ανακάλυψα ένα νέο χαρακτηριστικό σας το οποίο δεν είχα καταλάβει ως τώρα: η αυτοκριτική, ο αυτοσαρκασμός.

Νέοι, ηλικιωμένοι, μορφωμένοι και μη, άντρες, γυναίκες, χωριάτες, αστοί, πλούσιοι, φτωχοί, η συζήτηση εξακολουθητικά τελειώνει ως εξής: «Είμαστε παλιολαός, εμείς φταίμε, εμείς τους ψηφίσαμε, εμείς τα πήραμε τα δάνεια, δεν μας υποχρέωσε κανείς, θέλαμε σπίτια, αυτοκίνητα, ταξίδια, πολυτέλεια. Τέρμα, δεν σωζόμαστε, μέχρι εδώ ήτανε, η Ελλάς πεθαίνει».

Και εγώ απαντώ εξακολουθητικά: «Μήπως το ξέρανε οι Γάλλοι, όλοι οι πολίτες που ζουν υπό καθεστώς κομματοκρατίας; Στην Γαλλία το κακό έγινε πριν 20 χρόνια αλλά ποιός το ομολογεί; Ποιός θέλει να το αντιμετωπίσει; Πόσο καιρό θέλατε εσείς για να το καταλάβετε; Μόλις σας βρήκε το κακό, αμέσως αντιδράσατε. Και μάλιστα είσαστε παλιολαός, και εγώ μαζί σας, είμαστε παλιάνθρωποι! Άλλωστε, δεν με είχαν προειδοποιήσει οι Γάλλοι; Οι Έλληνες είναι απατεώνες, τεμπέληδες και κλέφτες μου είπαν οι «αψεγάδιαστοι» Γάλλοι.

Είμαι και εγώ έτσι τους απήντησα για αυτό πηγαίνω να τους βρω και σας αποχαιρετώ, δεν αντέχω άλλο την τέλεια ηθική σας.

Πάω να τεμπελιάσω μαζί τους εγώ που προτιμώ την ταβέρνα, την παρέα, το καλαμπούρι από την δουλειά.

Το ωραίο είναι ότι οι Έλληνες δουλεύουν δυο φορές περισσότερο από εσάς και προλαβαίνουν να διασκεδάσουν κιόλας, αυτή είναι μεγάλη απατεωνιά, το παραδέχομαι!

Κλέφτες; Ναι, κλέβουν ότι πιο ωραίο βρίσκουν στην ζωή και στην φύση. Όταν όμως θέλησα να τους κλέψω ένα κομμάτι της Ελληνικής ψυχής, μου την χαρίσανε ολάκερη...

Η έννοια του λαού είναι συγχρονική, η έννοια του έθνους είναι διαχρονική.

Από την Αρχαιότητα ο Ελληνικός λαός περνάει από μια κατοχή σε μια άλλη. Σήμερα είναι η Αμερικανικό-Ευρωπαϊκή κατοχή.

Θα περάσει και αυτή, όπως πάντα.

Από την στιγμή που αρχίζει μια κατοχή είναι θέμα χρόνου μόνο για να τελειώσει. Τούτη δεν θα κρατήσει 400 χρόνια! Το Ελληνικό έθνος όμως ήταν, είναι και θα είναι ελεύθερο. Αυτό το έθνος γράφει την ιστορία του για περισσότερο από 3000 χρόνια με την ίδια γλώσσα, στο ίδιο έδαφος.

Και σε ποιόν οφείλεται αυτό το θαύμα;

Στους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτό το έδαφος από αμνημονεύτων χρόνων μιλώντας αυτή την υπέροχη γλώσσα, όχημα της Ελληνικής σκέψεως.

Σε όλα τα σχολεία του κόσμου μαθαίνουν την ιστορία του Ελληνικού έθνους, μόνο που την σταματάνε στην Ελληνική επανάσταση. Σκόπιμα; Μάλλον.

Έχουνε βαρεθεί οι «άλλοι» να βλέπουν μια χούφτα αντιστασιακών με το χαμόγελο στα χείλη και την σπίθα στο μάτι να βιώνουν ελεύθερα στο πιο στρατηγικό μέρος της Γης σαν να μην συνέβη τίποτα. Έστω και μόνη μου, χιλιόμετρα να κάνω στο ελληνικό έδαφος, στα χωριά, στο κάθε σπίτι, θα έρθω να σας βρω για να σας πω ποιοί είσαστε διότι τελευταία σας έχουν μπερδέψει.

Θέλω να σας πω τι είναι ο Ελληνισμός: απλώς μια μεγάλη, άπειρη συζήτηση μεταξύ σας! Τίποτε άλλο. Ακόμα και τα βουνά σας μιλάνε, το ένα απαντά στο άλλο με την ηχώ. Είναι ο ήχος του Ελληνισμού. Πείτε μου ποιός κατακτητής μπορεί να απαγορεύσει στα βουνά να μιλάνε…

Μια ημέρα που την γνωρίζουν μόνον τα βουνά, ένας πρώτος άνθρωπος έκανε μια ερώτηση στα Ελληνικά σε έναν άλλον, και ακόμα ψάχνουμε την απάντηση. Άρα θα μου πείτε ότι την ημέρα που θα την βρούμε την απάντηση θα πεθάνει ο Ελληνισμός; Όχι βέβαια, διότι την έχετε βρει εδώ και χιλιάδες χρόνια, απλώς σας αρέσει να κάνετε το κορόιδο. Στα τρίσβαθα της Ελληνικής ψυχής την έχετε κρύψει. Κάνω και εγώ τώρα το κορόιδο… Ο Ελληνισμός λοιπόν θα ζήσει!

Θέλω τώρα να σας διηγηθώ μια κοινή ημέρα Ελληνισμού, το καλοκαίρι που μας πέρασε: Καθώς περίμενα το τρένο στην Κόρινθο για να πάω Αθήνα, με πλησίασε ένας παππούς και μου είπε: «Κορίτσι μου, δεν ταξιδεύω εγώ συνήθως αλλά πρέπει να πάω στην Αθήνα να δω την γυναίκα μου που της κάνουν εξετάσεις στο νοσοκομείο. Μπορώ να κάτσω δίπλα σου για να μην χαθώ;»

Άλλο που δεν ήθελα εγώ. Αρχίσαμε την συζήτηση. Του μίλησα για το «καθήκον» μου. Με ευχαρίστησε. Θυμάμαι και θα θυμάμαι το βλέμμα του, θαλασσί. Το χαμογέλιο του, ελληνικό. «Ξέρεις εμείς στο χωριό, δεν τους έχουμε ανάγκη τους πολιτικούς. Αυτοί θα μας πουν τι να κάνουμε στο χωριό μας; Τι ξέρουν; Όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα στο καφενείο το συζητάμε. Όλα περνάνε από το καφενείο. Το καφενείο είναι η μικρή Βουλή και το κάθε χωριό, έχει την δική του Βουλή. Έτσι είναι κορίτσι μου: το χωριό μας το αγαπάμε.»

Πέρασα την ημέρα με την Χριστίνα, κόρη μου της Ελληνικής Οικουμένης.

Η Χριστίνα είναι 36 χρονών. Όταν έχασε την μάνα της ήταν μόλις 11.

Παντρεύτηκε, έκανε δυο παιδιά, αγόρια, και ο άντρας της την άφησε για μιαν άλλη όταν το τελευταίο παιδί ήτανε ακόμα μηνών. Και όταν ο πατέρας της, 65 χρονών, το έμαθε, πέθανε. Η Χριστίνα είναι όμορφη, έξυπνη, μορφωμένη, αξιοπρεπής αλλά αυτό δεν είναι τίποτα: Καλύτερη μάνα δεν έχω ξαναδεί. Αφού ο άντρας της δεν της δίνει δεκάρα, συντηρεί μόνη την οικογένεια δουλεύοντας ως μεταφράστρια την νύχτα όταν κοιμόνται τα παιδιά.

Ποτέ δεν παραπονιέται. Εκείνη την ημέρα υποσχέθηκα στον Κωνσταντίνο, τον μεγάλο, 5 χρονών, να τον πάρω μαζί μου ένα απόγευμα στο σπίτι μου όταν θα έχω εγκατασταθεί πλέον στην Αθήνα και θα του κάνω κρέπες όπως το συνηθίζουν στην Βρετάνη. Αρέσουν πολύ στα παιδάκια. Με ένα πολύ σοβαρό ύφος ο Κωνσταντίνος μου απάντησε: «Εγώ θέλω τραχανά. Σαν αυτό που μας έκανε η μαμά το μεσημέρι, αγαπώ πάρα πολύ τον τραχανά!»

Στην επιστροφή καθόταν απέναντι μου μια γιαγιά. Tα είπαμε. Πάλι και εκείνη με ευχαρίστησε. Μου είπε την απλή ζωή της μεταξύ Αθήνας και χωριού. Έχει δυο κόρες. Η μια πέθανε στην ηλικία 37 ετών και από τότε φροντίζει τα δυο παιδιά της που είναι τώρα 22 και 20 χρονών αλλά που έχουν ανάγκη την αγάπη της γιαγιάς.

«Ξέρεις, όταν το καλοκαίρι, πρωί-πρωί πριν να αρχίσει ο ήλιος να καίει, πηγαίνω στο περιβόλι να μαζέψω μελιτζάνες, κολοκύθια και διάφορα χορταρικά, ανοίγει η ψυχή μου. Τα βάζω μέσα στην ποδιά μου και μετά επάνω στο τραπέζι της κουζίνας που θα καθίσουν για πρωινό και περιμένω την στιγμή που θα πω στα εγγόνια μου: Τι θέλετε να σας μαγειρέψω σήμερα; Δεν έχω πάει σχολείο, έμαθα από το σχολείο της ζωής ό,τι ξέρω και από την θρησκεία μας που κάνει καλούς ανθρώπους. Αγαπώ την θρησκεία μας».

Τροφή για να βιώνει το σώμα, θρησκεία για να βιώνει η ψυχή και πολιτεία για την συμβίωση. Τόσο δύσκολο είναι; Και αφού ο παππούς του εικοστού πρώτου αιώνα αγαπά την πολιτεία, η γιαγιά του εικοστού πρώτου αιώνα αγαπά την θρησκεία και το Ελληνόπουλο του εικοστού πρώτου αιώνα αγαπά τον τραχανά, το ελληνικό έθνος θα ζήσει!

Και αφού οι Φιλέλληνες ανήκουν στο Ελληνικό έθνος θεωρώ μεγάλη τιμή να συνεχίσω μαζί σας αυτή την εξαιρετική ιστορία.

                                                             Η ΕΛΛΑΣ ΖΕΙ!

Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ,
Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

Μία χώρα είναι τόσο ανεξάρτητη, όσο το επιτρέπουν οι ένοπλες δυνάμεις της και το θέλουν οι πολιτικοί της. Οι Έλληνες πολιτικοί των τελευταίων 60 ετών, στην πλειονότητά τους δεν διακρίθηκαν για ελεύθερο και ανεξάρτητο ελληνικό φρόνημα.

Από το 1912 έως το 1946 η Ελλάδα ήταν υπό την επιρροή της Μεγάλης Βρετανίας, που επέβαλε ή επηρέαζε τις πολιτικές εξελίξεις. Έκτοτε λόγω οικονομικής αδυναμίας της να εξακολουθήσει το ρόλο που είχε, αναγκάστηκε να εκχωρήσει αυτόν στους Αμερικανούς.

Από το 1947 και εφεξής, όπως έχουν εκμυστηρευτεί σε ομογενείς Αμερικανοί και Ελληνοαμερικανοί αξιωματούχοι, οι Έλληνες πολιτικοί μετέβαιναν στις ΗΠΑ και συνηγωνίζοντο ποίος θα φανεί περισσότερο αρεστός στους εκπροσώπους της υπερδυνάμεως. Συχνά κατηγορούσαν τους αντιπάλους τους, για ανικανότητα να ανταποκριθούν στον επιβαλλόμενο ρόλο τους και κατέληγαν στο αίτημα της προσωπικής οικονομικής ενισχύσεώς τους.

Από το 1947 έως σήμερα, η Ελλάδα ευρίσκεται υπό την άμεση επιρροή των ΗΠΑ, οι οποίες και μας βοήθησαν για να αποφύγουμε την κομμουνιστικοποίηση της πατρίδας μας, ενώ δια των σχεδίων Μάρσαλ και Τρούμαν ανασυγκροτήθηκε η Χώρα, εκ των ερειπίων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και του εμφυλίου, αναπτύχθηκε δε σε επίπεδο που να προκαλεί τον θαυμασμό των άλλων Ευρωπαίων.

Προσφάτως από τη δήλωση του κ. Ομπάμα, πως η Ελλάδα θα ενισχυθεί από την Ευρωζώνη με «επικεφαλής» την Γερμανία, συνάγουν κάποιοι ότι η εποπτεία της Χώρας μας μετακυλύεται ήδη σταδιακά προς την Γερμανία, η οποία και επιβαρύνεται με το μεγαλύτερο κόστος της χρηματοδοτήσεώς μας.

Γιαυτό και εσχάτως οι Έλληνες πολιτικοί, αμιλλώνται ποιος θα είναι περισσότερο αρεστός στην ηγεσία της Γερμανίας, αν και ο Γερμανικός λαός δυσανασχετεί για κάθε ενίσχυση ξένης χώρας, αγνοών την ευρύτερη ωφέλεια της πατρίδος του ως ουσιαστικώς ηγέτιδας της Ε.Ε.

Απόδειξη της αντιδράσεως του γερμανικού λαού απετέλεσε η προσφυγή καθηγητών πανεπιστημίων εναντίον της αποφάσεως της Κυβερνήσεώς των να ενισχυθεί οικονομικώς η Ελλάδα. Οι προσφεύγοντες στο αρμόδιο Ανώτατο Δικαστήριο (Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο) υπεστήριξαν ότι ήτο αντισυνταγματική η χρηματοδότηση της Ελλάδος από τη Γερμανία.

Και ναι μεν το Δικαστήριο τούτο απέρριψε την προσφυγή αυτή και έκρινε ως συνταγματική την συμμετοχή της Γερμανίας στη χρηματοδότηση της Ελλάδος, ωστόσο όμως ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου - παραδόξως και καθ'υπέρβαση της δεοντολογίας - εδήλωσε, ότι η απόφαση αυτή δεν σημαίνει πως το Δικαστήριο δίδει λευκή επιταγή στην Κυβέρνηση της Γερμανίας για το μέλλον!

Τέτοια δήλωση, αν γινόταν στην Ελλάδα, που τόσο κατηγορούν οι Ευρωπαίοι και ο Πρωθυπουργός της, θα είχαν σηκωθεί ακόμη και οι πέτρες!

Η ανάπτυξη σχέσεων με το Ισραήλ είναι επιβαλλόμενη και ενδεδειγμένη, ενόψει της τεραστίας σημασίας που έχει η Κύπρος και η Ελλάδα για το Ισραήλ, δεδομένου ότι τόσο τα αεροδρόμια της Κύπρου (Λευκωσίας, Λεμεσού και Λάρνακος) όσο και αυτά της Ελλάδος (Σούδας, Καλαμάτας, Ανδραβίδας και Αράξου), μπορούν να αποτελέσουν άκαμπτη ασπίδα προστασίας του, έχοντος εθνικό συμφέρον να συμβάλλει και στην διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή.

Η Κυβέρνηση θα πρέπει να εκμεταλλευτεί την συγκυρία και να εξασφαλίσει ένα αμυντικό σύμφωνο με το Ισραήλ, που θα εδραιώσει την ειρήνη και θα συντελέσει στην οικονομική ανάπτυξη της Χώρας μας. Δυστυχώς το μόνο που απασχολεί την Κυβέρνηση είναι η είσπραξη των δόσεων του δανείου και η επανεκλογή της.

Ο χειρισμός των εσωτερικών θεμάτων εκ μέρους της είναι ατυχής έως βλακώδης.

Καταργείται η Κτηματική Εταιρεία του δημοσίου και απολύονται στελέχη της διαθέτοντα τεχνογνωσία και εμπειρία, για να ανατεθεί το έργο αυτής σε άλλο Νομικό Πρόσωπο δαπανηρότερο, πλαισιωμένο με νέους υποτιθεμένους «ειδικούς», χωρίς πείρα και γνώση της ακινήτου περιουσίας του Δημοσίου και της αντικειμενικής αξίας της.

Το χειρότερο είναι ότι η Κυβέρνηση υπολογίζει είσπραξη εσόδων, που δεν πρόκειται να έχει λόγω της επιτεινόμενης υφέσεως, χωρίς καμμιά προσπάθεια για την ανάπτυξη της Χώρας. Αγνοεί ή εγκαταλείπει τα επείγοντα θέματα και ασχολείται με άλλα μη επείγοντα και δευτερευούσης σημασίας. Ενώ είναι ανίκανη να επιλέξει και αυτό το timing για τις ρυθμίσεις που θέλει να προωθήσει.

Ασχολήθηκε με τα ταξί στην περίοδο της τουριστικής αιχμής.

Αποφάσισε ουσιώδεις αλλαγές στην Ανωτάτη Παιδεία, όταν έπρεπε να αρχίσουν οι πανεπιστημιακές εξετάσεις. Αποποινικοποίησε την χρήση ναρκωτικών σε μία περίοδο που αυτά όχι μόνο καταστρέφουν την ελληνική νεολαία, αλλά και αυξάνουν την εγκληματικότητα επικινδύνως. Έχουν άδικο εκείνοι που παρεξηγούν τους σκοπούς της;

Στο μεταξύ από στοιχεία της προκαταρκτικής εξετάσεως που δημοσιεύθηκαν στον τύπο, προκύπτει ότι ξένη δύναμη είχε οργανώσει απόπειρα δολοφονίας του πρώην Πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή, καθώς και την υποκλοπή των τηλεφωνικών επικοινωνιών του. Δείγμα και τούτο ότι η πολιτική του δεν ήτο αρεστή στους ισχυρούς και επομένως η αιφνίδια αποχώρησή του από την εξουσία και η σιωπή του, έχουν την εξήγησή τους.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται και διδάσκει ότι οι ισχυροί της γης θέλουν να επιβάλουν τη θέλησή τους, έστω κι αν είναι άδικη, ακόμη και διά του εγκλήματος!

Η μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ., η πλέον περίφημη μάχη της παγκόσμιας ιστορίας , αποτελεί σταθμό και αφετηρία της ιστορίας του πολιτισμού.

Ο θρίαμβος της μεγαλοφυΐας του Μιλτιάδη και η αυταπάρνηση των οπλιτών του έτρεψαν σε φυγή τις ορδές του περσικού επεκτατισμού, και διέσωσαν την Αθήνα και ολόκληρο τον ελληνισμό από τον έσχατο κίνδυνο της υποδούλωσης στους βαρβάρους επιδρομείς.

Οι συνέπειες της νίκης του Μαραθώνα φθάνουν μέχρι των ημερών μας. Πρόκειται για την πρώτη επιτυχή ματαίωση της επικράτησης του "ασιατισμού" στην Ευρώπη, γεγονός με κοσμοϊστορική σημασία. Χάρη στη νίκη αυτή η Αθήνα μπόρεσε να μεγαλουργήσει και να κληροδοτήσει στην ανθρωπότητα όλους τους τομείς της γνώσης, της τέχνης και της αρετής.

Δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά την ιστορική αυτή μάχη γεννιέται στην Ελλάδα ένα αθλητικό γεγονός άρρηκτα συνδεδεμένο μαζί της.

                                                              Ονομάστηκε ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ
Αφετηρία του στάθηκε η αφήγηση του Ηρόδοτου για την μάχη του Μαραθώνα.

Ο μεγάλος ιστορικός της αρχαιότητας, περιγράφοντας πολλά χρόνια αργότερα, τις λεπτομέρειες της μάχης, αναφέρεται στο κατόρθωμα ενός Αθηναίου ημεροδρόμου, του Φειδιππίδη, τον οποίον οι Αθηναίοι στρατηγοί έστειλαν στην Σπάρτη για να ζητήσει τη βοήθεια της προκειμένου να ενισχυθούν οι ολιγάριθμες δυνάμεις των Αθηναίων απέναντι στην επερχόμενη ασιατική πλημμυρίδα στον Μαραθώνα.
Σύμφωνα πάντα με τον Ηρόδοτο, ο Φειδιππίδης έφτασε στη Σπάρτη " την επομένη της αναχώρησης του" από την Αθήνα.

                                                                    Ένα Επικό Κατόρθωμα!
Το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ είναι ακριβώς το γεγονός που ξαναφέρνει στην επικαιρότητα το κατόρθωμα αυτό, ανασύροντας ένα θρύλο από τα βάθη της ιστορίας.

Η ιδέα για τη δημιουργία του οφείλεται σε μια συγκυρία και ανήκει στον βρετανό σμήναρχο της RAF John Foden. Eλληνολάτρης και μελετητής της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας, ο John Foden διαβάζοντας τον Ηρόδοτο σταμάτησε απορημένος στην εξιστόρηση του κατορθώματος του Φειδιππίδη, και διερωτήθηκε αν ένας σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να διανύσει τα 250 χλμ. Αθήνας - Σπάρτης σε δύο μέρες.

Σκέφθηκε τότε πως ο μόνος τρόπος να το διαπιστώσει ήταν να επιχειρήσει να τρέξει ο ίδιος την ιστορική διαδρομή αφού ήταν συμπτωματικά και δρομέας μεγάλων αποστάσεων.

Έτσι με άλλους τέσσαρες συναδέλφους του της RAF , επίσης δρομείς, έρχεται στην Αθήνα το φθινόπωρο του 1982 όπου τα μέλη της βρετανικής παροικίας και έλληνες φίλοι τους επιφυλάσσουν θερμή υποδοχή και τους παρέχουν κάθε διευκόλυνση και συμπαράσταση.

Καταστρώνουν τον σχεδιασμό της πλησιέστερης προς την περιγραφή του Ηρόδοτου διαδρομής και στις 8 Οκτωβρίου ρίχνονται στην περιπέτεια για να δουν αν το όραμα μπορεί να γίνει πράξη. Την επομένη, 9 Οκτωβρίου, μετά από 36 ώρες ο John Foden φτάνει στη Σπάρτη μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα.

Ο συνάδελφος του John Scholten είχε φτάσει μισή ώρα νωρίτερα και τέλος ο John MacArthy τερματίζει σε χρόνο λιγότερο από 40 ώρες.

Η ομάδα των βρετανών είχε αποδείξει πως ο Ηρόδοτος "είχε δίκιο"!

Ένας άνθρωπος είναι πράγματι ικανός να καλύψει 250 χλμ. σε δύο μέρες.

Μετά την επιτυχία του εγχειρήματος, ο πρωτεργάτης του άρχισε να οραματίζεται την καθιέρωση ενός αγώνα που θα έφερνε στην Ελλάδα δρομείς μακρινών αποστάσεων από όλον τον κόσμο για να τρέξουν στα ίχνη του αρχαίου ημεροδρόμου.

Το όραμα αυτό του John Foden γίνεται γρήγορα ευρύτατα γνωστό. Αναμφισβήτητα, το ιστορικό πλαίσιο του αγώνα, στενά συνδεδεμένο με την ιδέα του Ολυμπισμού και κατά συνέπεια με την πλήρη ανιδιοτέλεια, γίνονται τα ισχυρά κίνητρα που διεγείρουν τη φαντασία και προκαλούν πρωτόγνωρη συγκίνηση σε πλήθος δρομέων μεγάλων αποστάσεων σε όλο τον κόσμο.

Δικαιολογημένα, λοιπόν, η ανταπόκριση τους ήταν άμεση και καταλυτική. Αυτό οδήγησε στη διοργάνωση του Α' Διεθνούς ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ το 1983, με την συμμετοχή 45 δρομέων από 11 χώρες και την Ελλάδα.

Η επιτυχία και η απήχηση ήταν καθοριστικές για την περαιτέρω πορεία και εξέλιξη του αγώνα. Έτσι το 1984 ιδρύεται Σύνδεσμος με την επωνυμία ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ.

Από τότε και μέχρι σήμερα ο Δ. Σ. Σ. διοργανώνει ανελλιπώς τον αγώνα κάθε Σεπτέμβρη γιατί τότε τοποθετεί χρονολογικά ο Ηρόδοτος την αποστολή του Φειδιππίδη στην Σπάρτη.

Η αναβίωση μιας σελίδας της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας καθιερώνεται πλέον ως μια από τις κορυφαίες αθλητικές εκδηλώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Μεγάλα ονόματα δρομέων συρρέουν στην Αθήνα από την Αυστραλία και την Ιαπωνία μέχρι τον Καναδά και τις Η.Π.Α., συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των περισσοτέρων χωρών της Ευρώπης.

Όλοι τους συνεπαρμένοι από την μοναδικότητα, την τραχύτητα αλλά και την ταπεινοφροσύνη και τον σεβασμό προς τα αθλητικά ιδεώδη που επιβάλλει αυτό που πλέον αποκαλείται \"μυθικό\" ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ. Όμως το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ, πέρα από την αθλητική του διάσταση, γίνεται και ένα ισχυρό βήμα από όπου, χωρίς τυμπανοκρουσίες, διοχετεύονται αληθινά μηνύματα φιλίας και ειρήνης ανάμεσα στους λαούς της γης, πέρα και πάνω από οποιεσδήποτε πολιτικές ή φυλετικές διακρίσεις.

Ένα βήμα, από όπου προβάλλεται παράλληλα και Ελλάδα με το ωραιότερο της πρόσωπο, και με κορωνίδα την απαράμιλλη φιλοξενία της και τον θαυμασμό για τις φυσικές καλλονές της.

Έτσι οι εκατοντάδες δρομείς που συμμετέχουν στο ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ μεταφέρουν στις πατρίδες τους τις εικόνες και τις εμπειρίες από την Ελλάδα και γίνονται με τον τρόπο αυτό οι καλύτεροι πρεσβευτές της χώρας μας στο εξωτερικό.

                                    Λίγα Λόγια Για Τον Διεθνή Σύνδεσμο Σπάρταθλον

Πρόκειται για ένα Σύνδεσμο μη κερδοσκοπικό, με λιγοστούς πόρους προερχόμενους από τις συνδρομές των μελών ( όχι πολλών ) και μικρές χορηγίες, για τις ανάγκες διατροφής των αθλητών.

Η προετοιμασία του αγώνα, επί ένα σχεδόν χρόνο, δεν απέχει καθόλου από εκείνη ενός στρατιωτικού εκστρατευτικού σώματος : πολυάριθμο έμψυχο υλικό και οχήματα, παντός κυβισμού και τύπου, εφόδια για το στήσιμο των 75 σταθμών ανεφοδιασμού κατά μήκος της διαδρομής, άγρυπνη παρακολούθηση των αθλητών για την πλήρη ασφάλεια τους και για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε περιστατικού, πλαισιωμένων από κινητές ιατρικές μονάδες άμεσης επέμβασης.

Όλο το έμψυχο υλικό προέρχεται από εθελοντές, φίλους και μέλη, που, άγρυπνοι, επί 36 ώρες κάθε Σεπτέμβρη καταθέτουν τα ωραιότερα συναισθήματα τους στην υπηρεσία αυτού του αγώνα.

Ο μόχθος για τη διοργάνωση και τη διεξαγωγή ενός ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ είναι σκληρός και οι ευθύνες απέναντι στους αθλητές, που μας τιμούν με τη συμμετοχή τους, τεράστιες.Διανύονται χιλιάδες χιλιόμετρα μέσα στον καυτό ήλιο της ημέρας και την παγωνιά της νύχτας, και ατελείωτες είναι οι ώρες της καρτερικής αναμονής στο κάθε πόστο μέσα στην ερημιά της φύσης για να εξασφαλιστεί στον κάθε αθλητή η απαραίτητη συμπαράσταση για την συνέχιση της υπεράνθρωπης προσπάθειάς του.

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η διαδρομή που χάραξε ο John Foden και οι ομάδα του πάνω στις μαρτυρίες του Ηρόδοτου και από γνωστά ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης ήταν η πλησιέστερη προς εκείνη που ο Φειδιππίδης θα έπρεπε να είχε ακολουθήσει. Πιστεύεται λοιπόν, ότι το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ αποτελεί την εγκυρότερη αναπαράσταση της διαδρομής αυτής.

Περιγράφεται δε ως η πιο δύσκολη διαδρομή στον κόσμο. Δύσβατα μονοπάτια και χωματόδρομοι με νερά και λάσπες ( αν έχει βρέξει ) διασχίζουν αμπέλια και ελαιώνες, σκαρφαλώνουν σε πλαγιές λόφων, ενώ το φόβητρο όλων των αθλητών και η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η αναρρίχηση στο Παρθένιο Όρος ( 1200 μ. ύψος ) μέσα στο πυκνό σκοτάδι, εκεί όπου ο Φειδιππίδης συνάντησε τον θεό Πάνα, εκεί όπου το τοπίο έχει μείνει αναλλοίωτο όπως 2500 χρόνια πριν, χωρίς ίχνος μονοπατιού, μέσα στα βράχια και τους θάμνους, με θερμοκρασία 4° - 5° C και δυνατούς ανέμους. Η δοκιμασία της ανθρώπινης αντοχής και του ψυχικού σθένους στο αποκορύφωμα τους !

Εξαντλητικές ακόμα και οι ατελείωτες ανηφορικές στροφές πριν την Σπάρτη, όταν πια και οι ακμαιότεροι των αθλητών αρχίζουν να έχουν παραισθήσεις αφού έχουν χάσει κάθε επαφή με τον χρόνο και την πραγματικότητα και σέρνουν με δυσκολία τα βήματα τους προς τον τερματισμό σαν αυτόματα.

Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το ένα τρίτον των αθλητών, ίσως και λιγότεροι φτάνουν στο τέρμα του αγώνα.

Ένας Σπαρταθλητής γνωρίζει καλά ότι η κατάκτηση ενός ρεκόρ σε μια τέτοια διαδρομή δεν είναι η βασική του επιδίωξη. Εκείνο που κυρίως επιδιώκει είναι ο τερματισμός μέσα σε 36 ώρες. Αυτοί που το έχουν επιτύχει λένε πως δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν τα συναισθήματα τους.

Το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ είναι μόνο βίωμα.

Είναι μόνο εμπειρία προσωπική.

Ο κάθε αθλητής ονειρεύεται την συμμετοχή του και η φαντασία του εξάπτεται από την ιδέα ότι, ερχόμενος στην Ελλάδα για να τρέξει πάνω στα βήματα του αρχαίου ημεροδρόμου γίνεται ένας σύγχρονος Φειδιππίδης και προπονείται σκληρά για αρκετά χρόνια πριν φτάσει στο επίπεδο των απαιτήσεων του αγώνα.


Πρόκειται για μία υπεράνθρωπη προσπάθεια που έχει ως ανταμοιβή μόνο ένα στεφάνι ελιάς και λίγο νερό από τα χέρια μίας νεαρής Σπαρτιάτισσας για όσους κατορθώσουν να φτάσουν μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα.


Είναι πλέον γνωστό σε όλους τους αθλητές ότι το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ δεν προσφέρει καμία υλική ανταμοιβή.

Γεννήθηκε στο λίκνο του Ολυμπιακού πνεύματος και παραμένει βαθιά προσηλωμένο σ' αυτό, αποστρεφόμενο την σύγχρονη τάση για εμπορευματοποίηση του αθλητικού ιδεώδους.

Γι' αυτό το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ είναι μοναδικό στον κόσμο.

Συγκλονιστικό για όλους.

Είναι το γεγονός που ενώνει τον άνθρωπο με ένα μύθο που ξεπηδάει από τα βάθη της χιλιόχρονης ιστορίας μας.

Ο Αγώνας ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ θα ακολουθήσει τη διαδρομή που αρχικά έτρεξε ο Φειδιππίδης από την Αθήνα στη Σπάρτη, το 490 π.Χ.-

Ημερομηνία:
Παρασκευή, 30η Σεπτεμβρίου 2011Εκκίνηση: Ώρα 07.00 από την Ακρόπολη

Σάββατο, 1η Οκτωβρίου 2011Τερματισμός : Ώρα 19.00 στο άγαλμα του Βασιλιά Λεωνίδα, στη Σπάρτη.

Διάρκεια: Παρέχονται 36 ώρες για τον αγώνα.

 Οι δρομείς δέχονται βοήθεια από τους υποστηρικτές τους στους κάτωθι και μόνον Σταθμούς Ελέγχου - Ανεφοδιασμού και Αναφοράς :

Βρισκόμαστε ακόμη εν αναμονή των αποτελεσμάτων της «σκληρής εξόρμησης» που έκανε το καθεστώς εναντίον των φοροφυγάδων. Περιμένουμε να μάθουμε πόσα σκάφη αναψυχής που είχαν δηλωθεί ως επαγγελματικά, κατασχέθηκαν.

Πόσα από τα κατασχεθέντα σκάφη βγήκαν σε πλειστηριασμό και πόσα χρήματα πήγαν στα ταμεία του Δημοσίου. Περιμένουμε επίσης να μάθουμε πόσα πανάκριβα αυτοκίνητα ιδιοκτητών που δήλωναν αφορολόγητο εισόδημα κατασχέθηκαν, πόσα βγήκαν σε πλειστηριασμό και πόσα κέρδισε το Δημόσιο.

Περιμένουμε να μάθουμε τι έγινε με τις παράνομες πισίνες. Πόσοι ιδιοκτήτες τους τιμωρήθηκαν με πρόστιμο και πόσα εισέπραξε το Δημόσιο. Περιμένουμε να μάθουμε τι έγινε με τα λεφτά που έβγαλαν Έλληνες σε τράπεζες του εξωτερικού και δεν δικαιολογούνται από το πόθεν έσχες τους.

Περιμένουμε να ανακοινωθεί η λίστα με τους μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου. Όχι αυτή που κυκλοφόρησε και περιλαμβάνει σχεδόν αποκλειστικά επιχειρηματίες που ήδη έχουν προχωρήσει σε ρύθμιση αυτών των χρεών, ανθρώπους που ήδη καταδικάστηκαν γι’ αυτά τους τα χρέη και εκτίουν ποινές φυλάκισης καθώς και μερικούς νεκρούς.

Αναμένουμε τη λίστα με αυτούς που χρωστάνε στο Δημόσιο, αλλά είναι ζωντανοί, δεν έχουν πληρώσει ούτε ευρώ και συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται ανενόχλητοι. Είμαστε στην αναμονή και μάλλον θα είμαστε για καιρό.

Οι απανωτές «τελευταίες» περαιώσεις μέσα στο 2011 έχουν νομιμοποιήσει κάθε οικονομικό έγκλημα στην Ελλάδα. Έθαψαν και το τελευταίο ίχνος φοροδιαφυγής. Μετέτρεψαν σε έντιμο πατριώτη το κάθε λαμόγιο που έκλεβε και θα συνεχίσει να κλέβει.

Αντ’ αυτών, μαθαίνουμε πανηγυρικά από τον κ. Βενιζέλο ότι θα περικοπούν ακόμη περισσότερο οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων και ως γνωστόν, ο ιδιωτικός τομέας θα φροντίσει την αμέσως επόμενη στιγμή να πράξει το ίδιο για τους δικούς του υπαλλήλους.

Φυσικά, ο κ. Βενιζέλος, όπως και ο κ. Παπακωνσταντίνου στο παρελθόν, ανακοινώνει νέα μέτρα και περικοπές αμέσως μετά τις συναντήσεις με την Τρόικα, θέλοντας να ταυτίσει τα μέτρα με εντολές των δανειστών μας.

Όμως η Τρόικα –ειδικά στην αρχή – δε ζήτησε συγκεκριμένα μέτρα!

Ζήτησε ποσά, αριθμούς. Τουτέστιν, τής ήταν αδιάφορο από πού θα προέρχονταν αυτά τα ποσά. Μάλιστα, όπως δήλωναν τις πρώτες μέρες τα στελέχη της Τρόικας, αυτή που θα έπρεπε να παταχθεί ήταν η φοροδιαφυγή καθώς θα κάλυπτε πολύ γρήγορα τους απαιτούμενους στόχους.

Στη συνέχεια, οι εκπρόσωποι της Τρόικας είχαν διαψεύσει ξεκάθαρα ότι εκείνοι πρότειναν απολύσεις και μάλιστα τραβούσαν τα μαλλιά τους επειδή έβλεπαν ότι η επίθεση του ελληνικού καθεστώτος σε μισθωτούς και συνταξιούχους οδηγούσε κατευθείαν στην ύφεση.

Είναι γνωστό ότι τότε η Τρόικα δεν επιθυμούσε την ύφεση με κανέναν τρόπο, επειδή φοβόταν ότι δε θα έπαιρνε ποτέ πίσω τα λεφτά της. Στην πορεία ανακάλυψε ότι είχε να κάνει με ανθέλληνες κυβερνήτες, που συμμετείχαν σ’ ένα σχέδιο καταστροφής και ξεπουλήματος της χώρας.

Συνέβη αυτό που δεν πίστευαν, που δεν είχαν δει ούτε στα καλύτερά τους όνειρα. Το ΔΝΤ έφευγε συνήθως κλωτσηδόν από όποια χώρα προσπάθησε να κατακτήσει, να εξαγοράσει και να εκμεταλλευθεί.

Η Ελλάδα προσφέρθηκε μόνη της να γίνει προτεκτοράτο, να ξεπουληθεί όσο πιο φτηνά γίνεται, να παραδώσει την εθνική της κυριαρχία. Προσφέρθηκε μάλιστα να εξαναγκάσει τους πολίτες της σε φυγή και μετανάστευση, ώστε να μην υπάρχουν ενοχλητικοί ένοικοι στο οικόπεδο.

Η Τρόικα, οι τραπεζίτες, οι επενδυτικοί οίκοι δε χάνουν ευκαιρίες. Το αντίθετο, μάλιστα, σχεδιάζουν επί δεκαετίες τη δημιουργία ευκαιριών, όπως αυτή της Ελλάδας.

Στη δική μας περίπτωση, έγινε κάπως διαφορετικά. Δε δημιούργησαν κάποιοι τις συνθήκες κατάρρευσης της Ελλάδας, αλλά δημιούργησαν τον άνθρωπο που θα την οδηγούσε στην κατάρρευση. Κάποιοι κατασκεύασαν τον Γιωργάκη Παπανδρέου.
καρτεσιος
Αυτό το βελτιωμένο μοντέλο εθνικού προδότη που παρέχει στους κατασκευαστές του περισσότερες υπηρεσίες από τα δύο προηγούμενα μοντέλα. Τον παππού και τον πατέρα του.

Δεν τους νοιάζει τίποτα περισσότερο από το να έχουν στα χέρια τους την εξουσία και την διαχείριση των δημόσιων ταμείων. Ανεπάγγελτοι, ανίκανοι, το μόνο που έχουν μάθει στη ζωή τους είναι η τέχνη της «διαμεσολάβησης».

Κι επειδή όσο περνάει ο καιρός καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι ανέφικτο, να πληρώνουν οι Ευρωπαίοι από το υστέρημά τους για να κάνουν οι δικοί μας διακοπές στη Μύκονο εν ώρα κρίσης, θα προτιμούσαν να οδηγηθούμε στη δραχμή. Για να συνεχίσουν να «κυβερνούν» ανενόχλητοι...

Κάποιοι μπορεί να σκέπτονται ότι ο όρος «δοσίλογος» είναι βαρύς. Και πως μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την πράξη της ναρκοθέτησης οποιασδήποτε προσπάθειας για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των ξένων αγορών στην ελληνική Οικονομία; Πιστεύουν ότι κάνουν το σωστό, αλλά αυτό δεν τους απαλλάσσει από τις βαρύτατες ευθύνες που έχουν.

Για να μην διώξουν 100.000 δημοσίους υπαλλήλους, προτιμούν να οδηγήσουν μία ολόκληρη χώρα στη σφαγή και ένα έθνος στον αφανισμό; Είναι ο ορισμός της προδοσίας. Για να διατηρήσουν οι ίδιοι το δικαίωμα της διαχείρισης ενός παμφάγου και σπάταλου κράτους, προτιμούν να θέσουν υπό αμφισβήτηση το μέλλον δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων.

Δεν έχουν ψυχή 100.000 άνθρωποι; Ασφαλώς και έχουν! Θα μπορούσαν να ξεκινήσουν απ’ όσους ρουσφετολογικά εισήλθαν στο δημόσιο τομέα τα τελευταία 5 χρόνια και μάλιστα παρακάμπτοντας τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ. Επίσης, να στείλουν στα σπίτια τους φίλους και συγγενείς που «φόρτωσαν» στον κρατικό προϋπολογισμό, διορίζοντάς τους στη Βουλή.

Είναι σαφές αυτό που λέμε και ας μην ξεκινήσουν πράσινοι και γαλάζιοι τα κροκοδείλια δάκρυα. Είναι τα δικά τους παιδιά που τα βόλεψαν όπως - όπως σε βάρος όλων των άλλων παιδιών. Ας τελειώνουμε, λοιπόν, με το παρακράτος των κομματικών και ας κάνουμε αυτό που έπρεπε να κάνουμε από την αρχή. Αν τους διώχναμε από την αρχή δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.

Δεν θα είχαν οδηγηθεί στη σφαγή εκατοντάδες χιλιάδες ιδιωτικοί υπάλληλοι και στα όρια της εξαθλίωσης οι συνταξιούχοι. Για να προστατεύσουν τα δικά τους παιδιά οδήγησαν μία ολόκληρη κοινωνία στο γκρεμό. Για να εξασφαλίσουν το δικό τους μέλλον είναι έτοιμοι να πετάξουν το δικό μας στα σκουπίδια.

Είναι ψεύτες. Σε τέτοιο βαθμό που δεν υπάρχει σήμερα Eυρωπαίος αξιωματούχος που να τους εμπιστεύεται. Από την πρώτη στιγμή είχαμε επισημάνει ότι δεν ήταν η τρόικα αυτή που ζητούσε συνεχώς νέα μέτρα. Η τρόικα ζήτησε αποτελεσματικότητα, ζήτησε περιορισμό της σπατάλης του δημοσίου και καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Οι δικοί μας επέλεξαν έναν τρίτο δρόμο, την άγρια φορολόγηση των πολιτών. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά χρέωσαν τη δική τους ανικανότητα στην τρόικα.

Δεν είναι ότι δεν μπορούν. Δεν θέλουν να περιορίσουν τις σπατάλες τους δημοσίου. Δεν θέλουν να περιορίσουν τον «κύκλο εργασιών» της επιχείρησης που διευθύνουν. Ακόμη κι αν η δραστηριότητα αυτή παράγει καθαρή ζημία...

Δυστυχώς, δεν έχουμε πολλές ελπίδες. Είναι ανίκανοι, είναι και επικίνδυνοι. Θα προτιμήσουν να βυθίσουν το πλοίο με την βοήθεια των υποτακτικών του από το χάσουν τα προνόμια της εξουσίας τους...

Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
www.capital.gr