ΓΡΑΦΕΙ Ο
Σεμπαχεντήν Καραχότζα
είναι Πομάκος και εκδότης
του http://natpresh.blogspot.com/

Ένα από τα πιο σκληροπυρηνικά χωριά της ορεινής Ξάνθης επισκέφθηκε στα μέσα του Φεβρουαρίου ο πρωθυπουργός της χώρας Γιώργος Παπανδρέου, πρόκειται για τον οικισμό Δημάριο του δήμου Μύκης απ’ όπου κατάγονται αρκετοί από εκείνους που εντάσσονται στους λεγόμενους φανατισμένους υποστηρικτές της άποψης του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, ότι στη Θράκη δεν υπάρχει μουσουλμανική αλλά τουρκική μειονότητα.

Βέβαια και μόνο η επιλογή του συγκεκριμένου χωρίου από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και όχι κάποιος άλλος οικισμός, σημαίνει πολλά. Οι άνθρωποι που επέλεξαν να φέρουν τον πρωθυπουργός της χώρας στο Δημάριο και όχι οπουδήποτε άλλου, ξέρουν πολύ καλά ποιο είναι το Δημάριο και ποιες οι θέσεις των κατοίκων του περί των μειονοτικών ζητημάτων.

Πέρα από την επιλογή του χωριού που θα επσικέφτονταν ο Γιώργος Παπανδρέου, κανείς μας, ούτε και οι λεγόμενοι μειονοτικοί κύκλοι, δεν περίμεναν να ακούσουν αυτά που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, γι’ αυτό άλλωστε οι δυο μουσουλμάνοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στη Θράκη σε δηλώσεις τους στα μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για ένα ιστορικό άνοιγμα της κυβέρνησης, εγώ θα το χαρακτήριζα ως ιστορικό ξεπούλημα.

Πραγματικά ο κύριος Παπανδρέου έφτασε στο σημείο να πει ένα μεγάλο ΝΑΙ σε όλα όσα εδώ και χρόνια διεκδικεί η Άγκυρα, είπε ναι σε όλα εκείνα που θα επιτρέψουν στη γείτονα χώρα να αλωνίζει ανενόχλητη στη Θράκη χωρίς κανένας πλέον αν μπορεί να τη σταματήσει.

Καταρχήν είπε εμμέσως πλην σαφώς ΝΑΙ στην εκλογή του μουφτή, εκεί βέβαια τόνισε ότι για να γίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να προηγηθεί ένας εποικοδομητικός διάλογος όχι μόνο ανάμεσα σε μειονοτικούς και κυβερνητικούς παράγοντες αλλά ένας διακομματικός διάλογος διότι όπως είπε χαρακτηριστικά, το θέμα είναι ευαίσθητο και λεπτό και δεν πρέπει να υπάρχουν πρόχειροι χειρισμοί του.

Βέβαια όλοι μας ξέρουμε τι σημαίνει εκλογή του μουφτή αλλά για όσους δεν ξέρουν, δεν έχουν παρά να ανατρέξουν στις μέχρι τώρα δράσεις των δήθεν εκλεγμένων ψευτομουφτήδων Ξάνθης και Κομοτηνής και θα καταλάβουν αμέσως γιατί η Άγκυρα ζητάει με τόση επιμονή να εκλέγονται στο εξής οι μουφτήδες και όχι να διορίζονται από το κράτος.

Μου κάνει όμως ιδιαίτερη εντύπωση που ο κύριος Παπανδρέου δε ζήτησε να κάνει το ίδιο πράγμα και η Τουρκία, να εκλέγονται δηλαδή κι εκεί οι μουφτήδες διότι όπως όλοι γνωρίζουμε, πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει εκλεγμένος μουφτής. Δε μπορώ να πιστέψω ότι αυτό δεν το γνωρίζει ο Γιώργος Παπανδρέου.

Μαζί με την εκλογή των μουφτήδων όμως ο πρωθυπουργός της χώρας μας, είπε ΝΑΙ και στην εκλογή των επιτροπών που διαχειρίζονται τη βακουβική επιτροπή, να μπορεί δηλαδή κι εκεί να κάνει κουμάντο η Τουρκία λες και μιλάμε για δική τη περιουσία.

Εδώ βέβαια θα μου πει κάποιος, «μα γιατί αυτοί που θα εκλεγούν είτε ως μουφτήδες είτε ως μέλη των επιτροπών που θα χειρίζονται τη Βακουβική επιτροπή, να είναι άνθρωποι της Τουρκίας;» η απάντηση είναι απλή, όταν το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής μπορεί και καθορίζει το αποτέλεσμα των εθνικών ή των αυτοδιοικητικών εκλογών στη Θράκη, στις περιοχές δηλαδή όπου ψηφίζουν μουσουλμάνοι, ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι θα κάνει σε αυτές τις εκλογές για μουφτή ή για βακουφικές επιτροπές.

Κι αν σε όλα τα παραπάνω το ΝΑΙ του Γιώργου Παπανδρέου δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο αφού όπως προανέφερα έβαλε ως όρο το διακομματικό διάλογο, σε κάποια άλλα πάγια αιτήματα της Άγκυρας είπε ΝΑΙ με τόνο. Τι ζητάει τόσο καιρό η Τουρκία και οι εδώ άνθρωποι της;

Μα φυσιικά να γίνονται περισσότερα μαθήματα στην τουρκική στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία κι αυτό το υποσχέθηκε ο κύριος Παπανδρέου, είπε ξεκάθαρα ότι θα ενισχυθεί η τουρκική γλώσσα στα δημοτικά σχολεία των μουσουλμάνων. Δε μας είπε μόνο σε τι θα βοηθήσει αυτό τους κατά τα άλλα Έλληνες μουσουλμάνους πολίτες της Θράκης.

Κάτι άλλο το οποίο υποσχέθηκε ευθέως ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι ότι στο εξής όσοι από τους μουσουλμάνους επιθυμούν να δίνουν προφορικές εξετάσεις στην τουρκική για να αποκτήσουν δίπλωμα οδήγησης, θα μπορούν να το κάνουν. Αλήθεια, ο μουσουλμάνος που μιλάει μόνο την πομάκικη γλώσσα ή ο Ρομ που μιλάει μόνο τη δική του γλώσσα, πως θα μπορέσει να αποκτήσει δίπλωμα οδήγησης; Εκτός κι αν αυτός δεν είναι άνθρωπος, εκτός κι αν στην κυβέρνηση αυτή του ΠΑΣΟΚ θεωρούν ανθρώπους μόνο όσους δηλώνουν Τούρκοι.

Επίσης ο πρωθυπουργός μας, υποσχέθηκε ότι στα ΚΕΠ και κατ’ επέκταση σε όλους τους φορείς παροχής υπηρεσιών που λειτουργούν σε περιοχές με μουσουλμάνους κατοίκους, θα προσλαμβάνονται υπάλληλοι οι οποίοι εκτός από την Ελληνική, θα μιλάνε και την Τουρκική γλώσσα.

Ούτε εδώ φαίνεται να ενημέρωσαν τον κύριο Παπανδρέου ότι στη ΕΛΛΗΝΙΚΗ Θράκη υπάρχουν δυστυχώς και μουσουλμάνοι οι οποίοι δεν ξέρουν ούτε την Ελληνική ούτε και την Τουρκική γλώσσα. Αυτοί δηλαδή δε θα εξυπηρετούνται σε καμιά υπηρεσία;

Βέβαια με βάση την απλή λογική, οι περισσότεροι μουσουλμάνοι υπάλληλοι των διαφόρων υπηρεσιών, εκτός από Ελληνικά και Τουρκικά, μιλάνε και Πομάκικα κι άρα θα είναι σε θέση να εξυπηρετούν και τους καθαρά πομακόφωνους μουσουλμάνους της περιοχής. μου κάνει όμως εντύπωση που αυτό δεν αναφέρθηκε από τη μεριά του πρωθυπουργό, δεν είπε ούτε λέξη για Πομάκους, για Πομάκικη γλώσσα ή για Πομακοχώρια.

Γιατί άραγε.

Μόνο οι τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι της Θράκης έχουν δικαίωμα να εξυπηρετούνται στη γλώσσα τους;

Φυσικά εδώ μπαίνει ένα μεγάλο ζήτημα για το οποίο έχω γράψει αρκετές φορές ως τώρα. Φτάσαμε δυστυχώς στο σημείο να μιλάμε για το αν στις δημόσιες υπηρεσίες που λειτουργούν σε περιοχές με μουσουλμάνους θα προσλαμβάνονται υπάλληλοι που να μιλάνε δύο ή και τρεις γλώσσες ώστε να μπορούν να εξυπηρετούνται όχι κανένας άλλος αλλά Έλληνες πολίτες οι οποίοι απλά έχουν την ιδιαιτερότητα να είναι μουσουλμάνοι και όχι χριστιανοί.

Γιατί άραγε;

Μήπως γιατί αυτό το κράτος στο οποίο λέγεται πως γεννήθηκε η δημοκρατία δε φρόντισε ποτέ να διδάξει σωστά στους ανθρώπους αυτούς την επίσημη γλώσσα της πατρίδας τους, την Ελληνική; Φυσικά, μην ξεχνάτε πως μια αμόρφωτη μειονότητα είναι πολύ πιο βολική και για την Ελλάδα και για την Τουρκία απ’ ότι μια μορφωμένη.

Τον μορφωμένο άνθρωπο δε μπορείς να τον καθοδηγήσεις εκεί που θες ενώ τον αμόρφωτο, φτάνει μόνο να τους πεις πως σε περίπτωση που δηλώσει πως είναι Έλληνας θα βράζει στα καζάνια της κόλασης στον άλλο κόσμο, για να τον πάρεις με το μέρος σου. Τίποτα λοιπόν απ’ όσα έγιναν και γίνονται αναφορικά με τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, δεν είναι τυχαίο, όλα αποσκοπούν στον καλύτερο δυνατό έλεγχο της και από τις δυο πλευρές.

Επίσης ο κύριος Παπανδρέου δεσμεύτηκε για την ταχύτερη δυνατή κατασκευή του κάθετου άξονα Βουλγαρίας Ελλάδας μέσο του χωριού Δημαρίου. Δε μας έφτανε δηλαδή ο υπάρχον δρόμος από και προς τη Βουλγαρία ο οποίος μόνο προβλήματα μας δημιουργεί, θα μας φτιάξουν και άλλον.

Αναρωτιέμαι, δεν το βλέπουν οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ πως από τότε που άνοιξαν τα σύνορα στον Άγιο Κωνσταντίνο, πενταπλλασιάστηκε η μικροεγκληματικότητα στην Ξάνθη;

Δεν τους ενημέρωσε κανείς ότι οι κάτοικοι της ορεινής περιοχής ζουν κλειδωμένοι στα σπίτια τους επειδή τα χωριά τους έχουν γεμίσει με Βούλγαρους οι οποίοι δεν έχουν αφήσει σπίτι στο οποίο δεν έχουν μπει;

Δεν ξέρουν ότι από τότε που άνοιξε ο δρόμος για τη Βουλγαρία, η τοπική μας αγορά, τότε αυτή της ορεινής περιοχής όσο και αυτή της πόλης, ερημώνει διότι από τη μια όλοι οι Ξανθιώτες τρέχουν για τα ψώνια τους, ακόμα και για τα καύσιμα τους στη γειτονική χώρα όπου όλα είναι πάμφθηνα κι από την άλλη τα πομακοχώρια της Ξάνθης έχουν γεμίσει με παράνομους Βούλγαρους μικροπωλητές οι οποίοι εφοδιάζουν τους καταναλωτές με ότι χρειαστούν σε πολύ καλύτερες τιμές.

Κάποτε μας είχαν πει ότι αυτός ο δρόμος θα φέρει ανάπτυξη στην Ξάνθη, ότι τα ξενοδοχεία της πόλης δε θα χωράνε τους επισκέπτες, ότι οι μικροεπιχειρηματίες της περιοχής θα πλουτίσουν. Που πήγαν όλα αυτά; Εμείς μέχρι τώρα μόνο λουκέτα στα μαγαζιά μας βλέπουμε, μόνο για διαρρήξεις και ληστείες ακούμε.

Μετά από όλα αυτά όμως η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου ανακοίνωσε και τη δημιουργία του νέου κάθετου άξονα ο οποίος μάλλον αποσκοπεί στο να φέρει στη χώρα μας τους Βούλγαρους εκείνους που για την ώρα δεν κατάφεραν αν έρθουν και να μπουν στα σπίτια μας.

Το αστείο στην όλη επίσκεψη του πρωθυπουργού στο χωριό Δημάριο ήταν που ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας ότι η χώρα μας περνάει δύσκολες οικονομικά στιγμές κι ότι ο ίδιος δεν ήρθε για να τάξει. Πράγματι, δεν έταξε τίποτα, πέρα από τον κάθετο άξονα Βουλγαρίας Ελλάδας, που να κοστίζει έστω και ένα ευρώ στη χώρα μας.

Όλα όσα όμως υποσχέθηκε δεν ήταν τίποτα άλλο από προεκλογικές υποσχέσεις οι οποίες όπως ξέρουν πολύ καλά στο ΠΑΣΟΚ θα φέρουν χιλιάδες ψήφους στην κυβέρνηση στις διαφαινόμενες πρόωρες εθνικές εκλογές. Άρα δεν έταξε τίποτα που να κοστίζει σε χρήματα αλλά έταξε πράγματα που συνιστούν αυτό που λέμε ξεπούλημα των πάντων.

Έχοντας προφανώς κατά νου να πάει σε πρόωρες εθνικές εκλογές, ήρθε στην Ξάνθη και υποσχέθηκε να κάνει πράξη όλα όσα εδώ και χρόνια ζητάει το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής το οποίο και ξέρει να κερδίζει για λογαριασμό άλλων εκλογές.

Κάποιοι από τους συγκεντρωμένους κατοίκους τον ρώτησαν γιατί στα χωριά τους δε μπορούν να παρακολουθούν τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια, γιατί δεν έχουν σήμα τους αλλά για το συγκεκριμένο θέμα δεν είπε ούτε κουβέντα ο κύριος Παπανδρέου.

Του ζήτησαν την προώθηση του Μπασμά, μια από τις καλύτερες στον κόσμο ποικιλίες καπνού παράγεται στην Ξάνθη, και σε άλλες χώρες του εξωτερικού ώστε να αυξήσουν τις ποσότητες που παράγουν και να αρχίζουν να πουλάνε σε καλύτερες τιμές την παράγωγή τους. ούτε και γι’ αυτό το θέμα όμως είχε να τους πει κάτι, απλά αρκέστηκε στο να τους παραπέμψει στους αγροτικούς συνεταιρισμούς και την πιο σωστή λειτουργία τους.

Του παραπονέθηκαν για την απάτη με τα Πλαστά ένσημα που έστησαν κάποιοι και εξαπάτησαν εκατοντάδες οικοδόμους πουλώντας τους πλαστά ένσημα, του του ζήτησαν δικαίωση τους και τιμωρία αυτών των ανθρώπων που τους έκλεψαν με αυτό τον τρόπο τα λεφτά αλλά ο κύριος Παπανδρέου ούτε και γι’ αυτό είχε να πει κάτι.

Γενικά δεν απάντησε σε κανένα από τα θέματα που του τέθηκαν, ήρθε με δική του λίστα θεμάτων, ήταν προαποφασισμένο το τι θα πει και τι θα υποσχεθεί και όλα ήταν σα να μην ειπώθηκαν. Φυσικά για όλα όσα ανακοίνωσε ο Γιώργος Παπανδρέου δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση από τα τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Ξάνθη, κανείς δεν είτε το θάρρος να του πως αυτά που λέει βλάπτουν το εθνικό μας συμφέρον, ότι ευνοούν τα παιχνίδια της Άγκυρας στη Θράκη.

Άλλωστε δεν ήταν και εύκολο να διαφωνήσει κανείς με τον πρωθυπουργό αφενός μεν γιατί θα διακινδύνευε τη θέση του στο κόμμα κι αφετέρου γιατί δίπλα και απέναντι στον πρωθυπουργό ήταν ορισμένοι από τους πιο φανατικούς υποστηριχτές του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και των θέσεων που αυτό εκφράζει. Κακά τα ψέματα, το τουρκικό προξενείο φέρνει ψήφους και το ΠΑΣΟΚ το οποίο είναι με την πλάτη στο τοίχο, χρειάζεται ψήφους ώστε να έχει κάποιες ελπίδες να κερδίσει τις εκλογές που θα προκηρύξει.
 
Για να κερδιθούν λοιπόν οι ψήφοι της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη η λύση είναι μία. Κάνουνε πράξη όλα όσα ζητάει η Τουρκία και η μειονότητα γίνεται και πάλι πράσινη. Θέλουν περισσότερα τουρκικά στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία, τους τα υποσχέθηκαν.

Θέλουν εξετάσεις για δίπλωμα οδήγησης στην τουρκική, σύντομα θα γίνει.

Ζητάνε τουρκόφωνους υπαλλήλους στις δημόσιες υπηρεσίες, σε λίγο θα τους έχουμε. Θέλουν εκλογή των μουφτήδων και των επιτροπών που διαχειρίζονται τις βακουφικές περιουσίες, ο δρόμος άνοιξε και πολύ σύντομα θα είναι πλέον γεγονός.

Ξεχνάνε όμως στο ΠΑΣΟΚ πως όλα αυτά δεν είναι απαίτηση όλων των μουσουλμάνων της Θράκης αλλά μόνο λίγων οι οποίοι και ζουν έχοντας ως επάγγελμα την παροχή των υπηρεσιών τους στο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και κατά συνέπεια στην Άγκυρα.

Ξεχνάνε στο ΠΑΣΟΚ ότι τον απλό το μουσουλμάνο δεν το νοιάζει τι είναι αλλά το πώς θα ζήσει αυτός και τα παιδιά του. Τον ενδιαφέρει να πουλήσει πιο ακριβά τον καπνό που παράγει, τον ενδιαφέρει να βρουν μια δουλειά τα παιδιά του, τον ενδιαφέρει να μπει το ψωμάκι μέσα στο σπίτι του.

Ελάχιστοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται αν η μειονότητα της Θράκης είναι μουσουλμανική ή τουρκική και οι περισσότεροι από αυτούς ανήκουν στην ομάδα των 3500 έμμισθων συνεργατών της Άγκυρας. Δυστυχώς όμως εκείνοι καθορίζουν τους όρους του παιχνιδιού, ένα παιχνίδι στο οποίο αποφάσισε να πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο η ελληνική κυβέρνηση.

Εμπρός λοιπόν, την επόμενη φορά που ο πρωθυπουργός ή κάποιος υπουργός θα επισκεφθεί τη Θράκη, ας μη βάλει κοστούμι, ας φορέσει τη φανέλα της εθνικής Θράκης που δημιούργησαν εκείνη που ονειρεύονται ένα ανεξάρτητο κρατίδιο στη Θράκη κι ας κρατάει στο χέρι του τη σημαία της ανεξάρτητης Θράκης.

Έτσι κι αλλιώς ακόμα και τα τελευταία όπλα που είχαμε στα χέρια μας ως χώρα, ο κύριος Παπανδρέου αποφάσισε όχι να τα πουλήσει διότι όταν πουλάς σημαίνει ότι παίρνεις και κάποιο αντάλλαγμα, αλλά να τα χαρίσει στη Τουρκία.

Ο θεός να βάλει το χέρι του αν και για την ώρα μόνο ο κύριος Παπανδρέου το βάζει.
BERLIN-ATHEN

Στην αναγνώριση γλωσσικών μειονοτήτων προχωρά έμμεσα η ελληνική κυβέρνηση σύμφωνα με την  απάντηση που έδωσε το υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων σε ερώτηση που πραγματοποίησε ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Κυριάκος Βελόπουλος με θέμα «Με ποιο ακριβώς σκεπτικό, ο κ Πρωθυπουργός εξήγγειλε στη Θράκη μας ότι οι εξετάσεις των υποψήφιων οδηγών, θα γίνονται στην τουρκική γλώσσα;».

Πιο συγκεκριμένα στα μέσα Φεβρουαρίου ο Έλληνας πρωθυπουργός επισκέφτηκε τα πομακοχώρια της ορεινής Ξάνθης όπου και ανήγγειλε την εξέταση των υποψηφίων οδηγών που δεν ομιλούν καλά τα ελληνικά στην τουρκική-μητρική τους γλώσσα. Η δήλωση αυτή προκάλεσε αρχικά σύγχυση διότι η μητρική γλώσσα των Πομάκων είναι τα Πομακικά και όχι τα τουρκικά.

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα ήρθε από το υπουργείο κατόπιν της ερώτησης που κατέθεσε ο βουλευτής. Σύμφωνα με την απάντηση του υπουργείου «Το Υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων με σκοπό τη διευκόλυνση όσων δεν γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα και για να μπορούν να δίνουν (θεωρητικές) εξετάσεις σε γλώσσα που κατανοούν εφαρμόζει σύστημα θεωρητικών εξετάσεων σε αγγλικά, αλβανικά και ρωσικά. Στο πλαίσιο αναθεωρήσεως της διαδικασίας χορήγησης διπλωμάτων οδήγησης εξετάζεται η επέκταση του συστήματος στην αραβική στη γαλλική και στη τουρκική γλώσσα κυρίως για τη χρήση του οπτικοακουστικού υλικού.»

• Με απλά λόγια η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά αναγνωρίζει την ύπαρξη γλωσσικών μειονοτήτων στην Ελλάδα, αφού όργανα του ελληνικού κράτους θα αποδέχονται να συνδιαλέγονται με τον πλέον επίσημο τρόπο σε γλώσσες εκτός της ελληνικής. Από αυτή την απόφαση θα μπορούσαν να προκύψουν σειρά προβλημάτων που προφανώς οι εμπνευστές της δεν έχουν υπολογίσει. Πρώτα από όλα δημιουργείται μία νέα κατάσταση, αυτή της υποχώρησης της ελληνικής πολιτείας όσον αφορά την γλώσσα την οποία αλλοδαπά άτομα ή πολίτες της θα μπορούν να χρησιμοποιούν για να φέρουν εις πέρας μία συγκεκριμένη δραστηριότητα.

• Δεύτερο ποιός θα εμποδίσει στο μέλλον άτομα που ομιλούν την αγγλική, την αλβανική, τη γαλλική, την αραβική, τη ρωσική και την τουρκική γλώσσα να ζητήσουν την επέκταση αυτού του μέτρου και σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου εκτός από την διαδικασία χορήγησης διπλωμάτων οδήγησης.  Έχει κανείς υπολογίσει αυτή την πιθανότητα, τις δυσκολίες εφαρμογής αυτού του μέτρου και το κόστος εφαρμογής του.

• Τρίτον ποιός θα μπορούσε να εμποδίσει αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα και ομιλούν άλλη γλώσσα εκτός από τις προαναφερθείσες, να διεκδικήσουν και αυτοί την εφαρμογή του μέτρου και για αυτούς. Δηλαδή ποιός θα μπορούσε να αρνηθεί μετά την εφαρμογή αυτού του μέτρου το αίτημα της πακιστανικής ή της αφγανικής κοινότητας ή της νιγηριανής κοινότητας να χρησιμοποιούνται από το ελληνικό Δημόσιο και οι γλώσσες τους.

• Τέταρτο δυστυχώς με την απόφαση αυτή οδηγούμε του Πομάκους στην αγκαλιά της Τουρκίας, αφού ουσιαστικά ακόμα και σε αυτούς που δεν ομιλούν ελληνικά καλά (κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας) τους δίνουμε ως εναλλακτική λύση τα … τούρκικα 

• Και τέλος με ποιο τρόπο προσδοκούμε ως πολιτεία να εντάξουμε τους αλλοδαπούς στην ελληνική κοινωνία όταν ανοίγουμε το «παραθυράκι» για την διαφοροποίηση τους από τους υπολοίπους συμπολίτες τους, όταν το ελληνικό κράτος επιβραβεύει την ομαδοποίηση τους σε συγκεκριμένες εθνικές ή γλωσσικές κοινότητες.

Άραγε όταν οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν νόμιμα ως μετανάστες στην Αμερική και στην Αυστραλία και έγιναν πολίτες αυτών των δύο χωρών οι εκεί αρχές ενέταξαν την γλώσσα τους στα πλαίσια της επίσημη λειτουργίας των οργάνων του κράτους. Δηλαδή με απλά λόγια οι Έλληνες μετανάστες στην Αμερική και την Αυστραλία έδωσαν εξετάσεις στα ελληνικα για να λάβουν το δίπλωμα οδήγησης. Από όσο γνωρίζουμε όχι.

Επομένως μήπως είμαστε λίγο πιο τολμηροί και μάλλον προσπαθούμε να φανούμε Βασιλικότεροι του Βασιλέως φοβούμενοι ότι δεν θα μας αποκαλέσουν προοδευτικούς.

Μήπως χάνουμε την ουσία και εισερχόμαστε σε επικίνδυνες ατραπούς για την κοινωνική συνοχή και την ασφάλεια των πολιτών μόνο και μόνο επειδή θέλουμε ως κράτος να φανούμε προοδευτικό και σύγχρονο με βάση μία θεώρηση που ήδη έχει εγκαταλειφτεί από τις περισσότερες χώρες της ΕΕ .

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Από παλιά οι Σοπιανοί είχαν εγείρει αξιώσεις σε βάρος των Πομάκων της Ελληνικής Θράκης, ισχυριζόμενοι ότι οι τελευταίοι είναι εξισλαμισμένοι «Μακεδόνες».

Με την έκδοση όμως της «Μακεδονικής Εγκυκλοπαίδειας» από την Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών (MANU) της Π.Γ.Δ.Μ. τον Σεπτέμβριο του 2009, η υπόθεση έγινε πιο σοβαρή.

Δυστυχώς για τους Σκοπιανούς, η δίτομη εγκυκλοπαίδεια, δεν έτυχε θερμής υποδοχής ούτε από τους Αλβανούς ούτε από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς, οι οποίοι εξέδωσαν ανακοινώσεις εκφράζοντας την απογοήτευσή τους καθώς στην εγκυκλοπαίδεια αναφερόταν ότι οι αντάρτες του UCKA εκπαιδεύτηκαν από Αμερικανούς και Βρετανούς αξιωματικούς.

Παράλληλα, το «Ινστιτούτο Αλβανολογίας» στα Τίρανα σε ανακοίνωση του, εκτός από τις διαμαρτυρίες του για την εγκυκλοπαίδεια, κάνει αναφορά και στην αρχαία Μακεδονία λέγοντας χαρακτηριστικά : «Η αποκαλούμενη σημερινή ΄΄Μακεδονία΄΄ δεν έχει καμία σχέση με τον αρχαία Μακεδονία, ο πληθυσμός της οποίας ήταν μεικτός και αποτελείτο από Έλληνες, Θρακιώτες και Ιλλυριούς».

Έτσι, στις αρχές Οκτωβρίου 2009, η εγκυκλοπαίδεια αποσύρθηκε από όλα τα βιβλιοπωλεία και τα σημεία πώλησης στην Π.Γ.Δ.Μ, με την υπόσχεση να επανακυκλοφορήσει, αφού γίνουν κάποιες διορθώσεις…

Είμαστε βέβαιοι ότι τα σημεία στα οποία αναφέρονται οι Πομάκοι και οι Τορμπέσοι (πληθυσμός μέσα στην ΠΓΔΜ με όμοια χαρακτηριστικά με τους Πομάκους) δεν θα αλλάξουν.

Λόγω του ισχυρού μας ενδιαφέροντος, η Ζαγάλισα πραγματοποίησε επιτόπια έρευνα στα Σκόπια και διαπίστωσε ότι όλα τα αντίτυπα της δίτομης εγκυκλοπαίδειας είχαν αποσυρθεί.

Όμως, η επιμονή μας είχε αποτέλεσμα και τελικά έχουμε στη διάθεσή μας όλη την εγκυκλοπαίδεια.  

Σύμφωνα, λοιπόν, με την εθνολογική έρευνα των Σκοπιανών, οι Τορμπέσοι (άρα και οι Πομάκοι) προέρχονται από τον λαό των «Μιγιάτσι».

Αυτό, κατά την άποψή τους, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι «Τορμπέσοι» (Πομάκοι) είναι Μακεδονικός πληθυσμός με κοιτίδα τα δυτικά Βαλκάνια, στο τρίγωνο μεταξύ Αλβανίας – Κοσσυφοπεδίου – ποταμού Τσερμένκα, που μετοίκησαν αργότερα σε διάφορα σημεία των Βαλκανίων (και στην σημερινή Ελληνική Θράκη).

Τα χαρακτηριστικά τους, έχουν αλλάξει τους τελευταίους αιώνες και γι αυτό θεωρήθηκαν ως μια ξεχωριστή εθνότητα. Με την μετοίκηση των «Τορμπέσι» στην Τουρκία τον 20ο αι., άνοιξε ο δρόμος για να μετοικήσουν και στην δυτική «Μακεδονία» Αλβανοί από το Κοσσυφοπέδιο οι οποίοι προσπάθησαν να Αλβανοποιήσουν τους «Τορμπέσι», που είχαν παραμείνει εκεί και μιλούσαν ως μητρική την «Μακεδονική» γλώσσα.  

Συνεχίζοντας αναφέρει ότι οι Μακεδόνες στην Ελλάδα όσον αφορά το θρήσκευμα διακρίνονται σε χριστιανούς ορθόδοξους και σε αυτούς που ασπάστηκαν το ισλάμ.

Οι τελευταίοι είναι οι αποκαλούμενοι Πομάκοι και είναι συγκεντρωμένοι στα σύνορα της Ελλάδας, στην περιοχή της Θράκης.

Η Σκοπιανή φαντασία καλπάζει αχαλίνωτη και μάλλον είναι δύσκολο να την παρακολουθήσουμε. Αν οι Σκοπιανοί νομίζουν ότι μπορούν να διεκδικούν όποιους θέλουν στη Χερσόνησο του Αίμου κάνουν μεγάλο λάθος.

Εμείς θα αντιστρέψουμε τα επιχειρήματά τους και θα πούμε ότι δεν είναι οι Πομάκοι Σκοπιανοί, αλλά ότι οι Σκοπιανοί είναι Πομάκοι…

Όσο για τους αυτοαποκαλούμενους Μακεδόνες της Ελλάδας, τους προτρέπουμε να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τους Τούρκους γενοκτόνους μας στη Θράκη (συλλόγους, επιτροπές, δημοσιογράφους) και θα δουν σύντομα τα αγαθά της φασιστικής αυτής συνεργασίας που στηρίζεται μόνο και μόνο στο κοινό μίσος κατά της Ελλάδας.

Οι δε συντάκτες της εγκυκλοπαίδειας καλό θα είναι να ξαναδιαβάσουν τις δηλώσεις του πρώτου προέδρου των Σκοπίων Κίρο Γκλιγκόρωφ (εφημ. Το Πρώτο Θέμα, 25/10/2009, σελ. 44), όπου δίνει την καλύτερη απάντηση που δόθηκε ποτέ

«Είμαστε Σλάβοι και ήρθαμε μετά τον Μέγα Αλέξανδρο στην περιοχή…σοβαροί ιστορικοί γελούν με όσα συμβαίνουν στην χώρα μου…έτσι όπως πάμε θα βγούμε απευθείας απόγονοι του Αδάμ και της Εύας και θα αποδειχτεί ότι και ο παράδεισος είναι Μακεδονικός…»

ΕΦΗΜ.
ΖΑΓΑΛΙΣΑ

Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμη ευαίσθητοι Έλληνες, «όχι επαγγελματίες ανθρωπιστές», που έχουν ανοικτά τα αυτιά στις κραυγές αγωνίας των Πομάκων, οι οποίοι παλεύουν για να μη γίνουν… Τούρκοι!

Θα πει κάποιος ότι πρόκειται για παραλογισμό. Είναι ίσως ο επιεικέστερος χαρακτηρισμός. Αυτά ακούστηκαν σε μια επιτυχημένη εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «Αλέξανδρος» της Θεσσαλονίκης, από τη ΜΚΟ «Ελλήνιον».

Η πρόεδρός του, δημοτική σύμβουλος του συνδυασμού Μπουτάρη, κα. Θεοδώρα Λειψιστινού, δήλωσε ότι σκοπός της ΜΚΟ είναι η ανάδειξη του πολιτισμού και της παράδοσης και η διάσωση της πομακικής γλώσσας. Όπως είπε, οι Πομάκοι είναι σλαβόφωνοι μουσουλμάνοι και αποτελούν το 60% της μουσουλμανικής μειονότητας της Ξάνθης.

Κι ενώ στην Ελλάδα μεμονωμένοι πολίτες ή φορείς επιχειρούν απεγνωσμένα να εγείρουν τις συνειδήσεις των αρμοδίων του ΥΠΕΞ, στην Τουρκία το επίσημο κράτος έχει αναλάβει προσπάθεια εκτουρκισμού των Πομάκων σε όλη την βαλκανική. Πληροφορούμαστε (περιοδ. Ρόντοπ Ρουζγκαρί -  TourkikaNea), ότι εχθές διοργανώθηκε Συνέδριο στην Προύσα, με τίτλο «Οι Τούρκοι Πομάκοι στα Βαλκάνια». Οργανωτής, ο Σύλλογος «BAL-GÖÇ» («Ένωση Προσφύγων από τα Βαλκάνια»), με τη στήριξη του δήμου Οσμάνγκαζί.

Δυστυχώς, οι φωνές των Πομάκων δεν ακούγονται, παρά το ότι είναι ισχυρές και απεγνωσμένες. Πολυσέλιδη και τεκμηριωμένη με πολλά περιγραφικά περιστατικά είναι η επιστολή που εστάλη από τον πολιτιστικό σύλλογο Πομάκων Ξάνθης στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης και τους 300 του κοινοβουλίου μας. Γράφουν μεταξύ άλλων:

«Είμαστε Πομάκοι - Έλληνες πολίτες. Γι’ αυτό έχουμε το δικαίωμα να απαιτήσουμε από το ελληνικό κράτος να δείξει τον έμπρακτο σεβασμό του τηρώντας το Σύνταγμα, τη Συνθήκη της Λωζάνης και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Γι’ αυτό και απαιτούμε:

Να διασφαλίσει η ελληνική Πολιτεία και σε εμάς τους Πομάκους το αυτονόητο δικαίωμα κάθε Έλληνα πολίτη στη δημόσια εκπαίδευση και στην ισότιμη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, γιατί παρά τις εκκλήσεις μας προς όλους τους αρμόδιους δεν λειτουργεί ούτε ένα δημόσιο ελληνικό σχολείο στα Πομακοχώρια (σημ.: το Υπουργείο τους στέλνει υποχρεωτικά στα τουρκόφωνα)…
Δεν είναι δυνατόν τα παιδιά μας, στην ηλικία των 5-6 ετών, να καλούνται να διδάσκονται μαθήματα σε ξένη προς αυτούς γλώσσα, δηλαδή στα τουρκικά.

Να τηρήσει τη νομιμότητα και να προστατεύσει αποτελεσματικά τους Πομάκους που διώκονται και δέχονται επιθέσεις από το τουρκικό προξενείο και τους Τούρκους εθνικιστές.

Δεν είναι δυνατόν να φοβόμαστε για τη σωματική μας ακεραιότητα και το μέλλον των παιδιών μας εντός της ελληνικής επικράτειας, να αντιμετωπίζουμε προπηλακισμούς, ύβρεις και απειλές επειδή θέλουμε να μιλάμε τη γλώσσα μας, να χορεύουμε τους χορούς μας, να διδάσκονται τα παιδιά μας επαρκώς την ελληνική γλώσσα ώστε να έχουν ουσιαστικές ευκαιρίες για την ισότιμη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας».

Παρακάτω οι Πομάκοι κατηγορούν το κράτος (δικαίως) διότι «κρατά επιδεικτικά κλειστά τα μάτια του στην πολιτιστική γενοκτονία και τις διώξεις που υφίστανται όλοι οι Πομάκοι, από τους αυτοπροσδιοριζόμενους Τούρκους και το τουρκικό προξενείο».

Πώς να χαρακτηρίσει κανείς το γεγονός, ότι ενώ οι Πομάκοι κραυγάζουν «είμαστε Έλληνες πολίτες, δεν θέλουμε να γίνουμε Τούρκοι», η ελληνική πολιτεία χέρι-χέρι με το τουρκικό Προξενείο επιχειρεί να τους τουρκοποιήσει;

Ως απάντηση στα ερωτήματα και τις κατηγορίες των Πομάκων, η κ. Άννα Φραγκουδάκη (πάντα στο υπουργείο Παιδείας, με όλα τα κόμματα) καταδικάζει την έκδοση ελληνοπομακικού λεξικού!

Η κ. Φραγκουδάκη με τον κ. Βερέμη σίγουρα θα αποσπούν συγχαρητήρια από τους ισχυρούς φίλους τους. Όσο για τους Πομάκους…

Ο Μακεδών
voria

Στην παιδική μου ηλικία ήταν πολλοί αυτοί που επεδίωξαν να με κάνουν να μην αισθάνομαι Πομάκος και να μην αισθάνομαι Έλληνας. Το ίδιο δυστυχώς κάνουν και σήμερα σε χιλιάδες αθώα Πομακόπουλα. Δηλητηριάζουν την ψυχή τους για πάντα. Δημιουργούν τους νέους Γενίτσαρους Πομάκους.

Επηρεασμένος κι εγώ από το κλίμα αυτό, είχα πολλές τραυματικές εμπειρίες και μέσα μου κουβαλούσα ένα έντονο διχασμό. Όμως, κάποια περιστατικά στη ζωή μου, ξεκαθάρισαν τα πράγματα. Θα μεταφέρω στους αδελφούς μου Πομάκους μία ανάμνηση που έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μου για πάντα.

Πριν από λίγα χρόνια, σε νεαρή ηλικία από βιοποριστική ανάγκη, ταξίδεψα ως ναύτης σε ένα από τα καράβια της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Ήταν το 2001 όταν βρεθήκαμε στην Αίγυπτο, στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας.

Κάποια στιγμή ανέβηκε στο καράβι ένας πλανόδιος Αιγύπτιος μικροπωλητής, ο Μουσταφά, ο οποίος ήξερε κάποια σπασμένα  Ελληνικά από τους ναυτικούς που περνούσαν από εκεί.

Οι πιο πολλοί, ήμασταν στη μεγάλη σάλα του καραβιού μαζεμένοι σε μικρές ομάδες και συζητούσαμε. Εμείς οι Πομάκοι, τέσσερις συνολικά, καθόμασταν σε ένα ακριανό τραπέζι. Να τονίσω εδώ ότι οι σχέσεις με τους τότε συναδέλφους, ήταν καλές, πλην μιας εξαιρέσεως (κάποιος τύπος από τη νότια Ελλάδα), ο οποίος μας αντιμετώπιζε αρνητικά λόγω των ονομάτων μας και του θρησκευματός μας (μας ταύτιζε προφανώς με τους Τούρκους).

Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο καπετάνιος χαριτολογώντας, απευθύνεται στον Αιγύπτιο μικροπωλητή και του λέει: -Μουσταφά, από αυτούς που βλέπεις εδώ μέσα, ποιοί είναι Έλληνες; Ο Μουσταφά, στρέφει το κεφάλι του και αρχίζει να μας χαρακτηρίζει ανάλογα με τα τραπέζια που καθόμασταν.

Με την χαρακτηριστική αραβική προφορά του, άρχισε να απαριθμεί και να λέει «αυτό δεν είναι Έλληνα, αυτό δεν είναι Έλληνα» και μάλιστα σε μερικούς είπε ότι «αυτό Τούρκο».

Αφού και ο νοτιοελλαδίτης εισέπραξε τον χαρακτηρισμό «αυτό δεν είναι Έλληνα», έφτασε σε εμάς τους Πομάκους και χωρίς να το σκεφτεί λέει «αυτό είναι Έλληνα». Τότε όλοι μαζί οι Πομάκοι στρεφόμαστε στον καπετάνιο και του λέμε:

-Είδες, καπετάνιε, τι λέει, εμείς είμαστε καθαροί Έλληνες… Πάντα θα θυμάμαι τη χαρά που μας έδωσε ο Αιγύπτιος μικροπωλητής στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας…

Θυμάμαι ακόμα ότι, την ίδια χαρά εισέπραττα και σε όλο τον αραβικό κόσμο, όταν έλεγα ότι είμαι Έλληνας (Γιουνάν). Οι Άραβες σέβονται και αγαπούν τουςΈλληνες.

Θυμάμαι ακόμα την πρόσφατη διαμάχη μου, η οποία έφτασε σε ακραία όρια,με έναν Σκοπιανό, με τον οποίο συνεργαστήκαμε για επαγγελματικούς λόγους στη Φιλανδία.

Όταν αυτοχαρακτηρίστηκε ως Μακεδόνας, εξαγριώθηκα και του είπα ότι εγώ είμαι Μακεδόνας Έλληνας, μια και οι Πομάκοι –σύμφωνα με τις παραδόσεις μας-είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Και ενώ όλα αυτά στο εξωτερικό με κάνουν να νιώθω περήφανος, ξεχωριστός και να υπερασπίζομαι την Ελλάδα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, αντίθετα, όταν γυρίζω πίσω, νιώθω η Ελλάδα να με πληγώνει.

Ο χαρακτηρισμός μειονότητα ή η διαφορετική ματιά με την οποία με βλέπουν κάποιοι, με στεναχωρεί.

Οι Πομάκοι δεν είμαστε μειονότητα, ούτε θέλουμε να λεγόμαστε έτσι.

Είμαστε κομμάτι αυτού του τόπου για χιλιάδες χρόνια.

Είμαστε ντόπιοι δεν ήρθαμε ούτε από την Ανατολή, ούτε από τις στέπες της Ασίας.

Με αυτές τις σκέψεις καλώ τους αδελφούς Πομάκους να ψάξουν την ιστορία μας, να μην ντρέπονται και να μη φοβούνται να λένε την αλήθεια.


                                                    Είμαστε Πομάκοι και είμαστε περήφανοι για αυτό.
                                                              ΝΕΣΜΕ ΜΠΑΧΤΙΑΡ ΟΤΙΣΜΕ ΠΟΜΑΤΣΙ!

Epirus Ellas
gargalianoi mews

Συνεχίζεται – πάντα μες στα ηλιθίως ανύποπτα ή μειοδοτικώς απαθή μούτρα των ελληνόφωνων θρακέζων πολιτικών ανθυποτζουτζέδων – η…εθνική διαπαιδαγώγηση των Πομάκων του ορεινού όγκου (με τα εθνικά ιδεώδη της…Μάνας Πατρίδας, εννοούμε, ε;).

Αυτή τη φορά βέβαια δεν είχαμε ούτε εκτουρκισμένα πανηγύρια, ούτε ποδοσφαιρικά τουρνουά υπό το βλέμμα του τουρκοπρόξενου, ούτε και τελετές αποφοίτησης μαθημάτων Κορανίου με συλλόγους που φέρουν το όνομα παλαιών Οθωμανών κατακτητών της Θράκης και χρησιμοποιούν μπλουζάκια με τα χρώματα της…θρακικής ανεξαρτησίας.

Αυτή τη φορά είχαμε κάτι πιο απλό: μια εκδρομή Πομάκων της Μύκης στο Τσανάκκαλε της Τουρκίας για…προσκύνημα σε ένα χώρο που τόσο έντονη ιστορική φόρτιση έχει για τη (νέο)τουρκική εθνική συνείδηση.

Απολαύστε το δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο ίδιος ο διοργανωτής (που δεν ήταν άλλος από το Λαϊκό Κίνημα, ήτοι μια δημοτική παράταξη του Δήμου Μύκης, υπό τον γνωστό προξενοτουρκόψυχο Τζεμίλ Καμπζά), όπως το βρήκαμε μεταφρασμένο (από το περιοδικό Ρόντοπ Ρουζγκαρί της 28-2-2011 στο http://tourkikanea.gr:)  
                               
 

Δελτίο Τύπου του Λαικού Κινήματος:  “H δημοτική παράταξη Λαϊκό κίνημα του δήμου Μύκης, στις 26 Φεβρουαρίου οργάνωσε ημερήσια πολιτιστική εκδρομή στο Τσανάκκαλε”

    Το γκρουπ που αποτελούνταν από τον πρόεδρο της παράταξης Τζεμίλ Καμπζά, δημοτικούς συμβούλους και χωρικούς από διάφορα χωριά της ορεινής περιοχής της Ξάνθης, σύνολο 95 άτομα, επισκέφτηκαν συνοδεία ξεναγών τον χώρο του μνημείου του Τσανάκκαλε.

    Εντύπωση προκάλεσε ότι πολλά από τα άτομα από το γκρουπ που επισκεπτόταν για πρώτη φορά τα εδάφη όπου έγιναν οι μάχες του Τσανάκκαλε, την ώρα που οι ξεναγοί περιέγραφαν τα γεγονότα δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυα τους.

Οι κάτοικοι του Δήμου Μύκης, που παρά τον κρύο καιρό, μετείχαν στο πολιτιστικό ταξίδι του Λαϊκού Κινήματος, μετά την επίσκεψη στα μνημεία, πήγαν με το φεριμπότ στην πόλη του Τσανάκαλε και έκαναν τα ψώνια τους στην αγορά Αϊναλί. To γκρούπ του Λαικού Κινήματος επέστρεψε την ίδια μέρα αργά στην Δυτική Θράκη.

  Σχόλιο:  Εμείς βεβαίως ανατριχιάσαμε – και ειδικά στο σημείο που οι κακομοίρηδες οι Πομάκοι αναλύονταν σε…λυγμούς, ακούγοντας για την ένδοξη τουρκική ιστορία. Όσο για τα υπόλοιπα, το πακέτο σαφές προς τους Πομάκους: «Το τζάμπα πέθανε. Αν θέλετε φτηνά ψώνια, θα υποστείτε και την…εθνική διαπαιδαγώγηση»…

ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ-ΣΤΟΠ

Γράφει ο φοιτητής Χασάν Κάλφα

Η δίγλωσση μειονοτική εκπαίδευση (ελληνικά-τουρκικά), στηριγμένη σε παρωχημένα ελληνοτουρκικά πρωτόκολλα έχει ξεπεραστεί σήμερα από την ίδια την πραγματικότητα και αποτελεί σύστημα αλλοίωσης της εθνοτικής ταυτότητας των Πομάκων πολιτών. Παρά τα κάποια βήματα που έχουν γίνει στο χώρο της διαπολιτισμικής αγωγής, σημαντικά προβλήματα όπως η σχολική διαρροή και οι μαθησιακές δυσκολίες παραμένουν έντονα στα Πομακοχώρια. Οι μαθησιακές δυσκολίες οφείλονται κυρίως στη μη διδασκαλία της μητρικής μας γλώσσας, της Πομακικής.

Η προβληματική ελληνομάθεια των μαθητών σχετίζεται με τα υλικά και τη μέθοδο διδασκαλίας, τη στάση των διδασκόντων, την περιορισμένη χρήση της ελληνικής στο οικείο περιβάλλον των μαθητών αλλά και με άλλους παράγοντες όπως η κοινωνικο-οικονομική διαστρωμάτωση. Για όλα αυτά ευθύνεται η διείσδυση της τουρκικής γλώσσας και κουλτούρας στα πλαίσια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά και οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις . Ήταν μια επιθυμητή προοπτική για την ελληνική, τη Νατοϊκή και φυσικά την τουρκική πολιτική .

Στη συνέχεια και μέχρι το 1974, οι εφήμερες ελληνοτουρκικές προσεγγίσεις λειτούργησαν απολύτως αρνητικά για τους Πομάκους, αφού καμία ελληνική κυβέρνηση δεν ανακινούσε ένα θέμα που θα ενοχλούσε την τουρκική πλευρά, έστω και αν αφορούσε μια περιοχή μέσα στα όρια του ελληνικού κράτους.

Τα ελληνοτουρκικά μορφωτικά πρωτόκολλα (1951 και 1968) υπογράφηκαν μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα και επικύρωσαν τα όσα περί γλώσσας και τουρκικής εκπαίδευσης προβλέπονταν στα άρθρα της Συνθήκης που υπεγράφη στη Λοζάννη. Τα μέτρα αυτά πάρθηκαν σε μεγάλο βαθμό χάριν της συνοχής του ΝΑΤΟ και του καλού κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ενώπιον του κινδύνου του βουλγαρικού κομμουνισμού! Τα θύματα όμως ήταν και παραμένουμε εμείς ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ.

Αυτά έγραψε με πόνο ψυχής ο φοιτητής Χασάν Κάλφα, Έλληνας Πομάκος και γνώστης της προσφερόμενης Παιδείας από την Ελλάδα στους Πομάκους.

Η κυρία Διαμαντοπούλου, όμως, φαίνεται πως γνωρίζει καλύτερα πως πρέπει να εκπαιδεύονται οι Έλληνες Πομάκοι κι έτσι αποφάσισε να διατάξει την διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στους Πομάκους ως μητρικής γλώσσας!!!

Προφανέστατα η κυρία Διαμαντοπούλου αγνοεί τι ακριβώς σημαίνει γλώσσα (και σίγουρα δεν είναι η μοσχαρίσια που σερβίρει η ίδια στην Παιδεία), όπως δεν γνωρίζει και τι ακριβώς σημαίνει η λέξη "μητρική". Η άγνοιά της αυτή, συνεπικουρούμενη από το "έργο" της κυρίας Δραγώνα, έχει καταφέρει να διαγράψει μία γλώσσα κι ένα τεράστιο τμήμα του μουσουλμανικού πληθυσμού της Θράκης.

Για πρώτη φορά στα Παγκόσμια Χρονικά, ένα υπουργείο Παιδείας προσδιορίζει την εθνικότητα μίας πληθυσμιακής ομάδας, στερώντας από δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους το δικαίωμα διαιώνισης της γλώσσας τους, επιβάλλοντάς τους μία ξένη (και μισητή γλώσσα ως "μητρική") και η ίδια η υπουργός Παιδείας συμπλέοντας πλήρως με την πολιτική εκτουρκιμού των Πομάκων που επιδιώκει επί δεκαετίες η Άγκυρα, ρίχνει στην αγκαλιά των Τούρκων Έλληνες πολίτες.

Μουσουλμάνους μεν, Έλληνες δε, χωρίς καν να αναγνωρίσει το δικαίωμά τους στον αυτοπροσδιορισμό, στην διατήρηση της πατρογονικής του γλώσσας, αλλά και στο δικαίωμα αυτών των πολιτών -των Πομάκων- να ενσωματωθούν στην Ελληνική κοινωνία ως Έλληνες και όχι ως τουρκογενείς...

Το έγκλημα της κυρίας Διαμαντοπούλου γίνεται απέναντι σε κάθε δικαίωμα του ανθρώπου να επιλέγει την Παιδεία που του παρέχεται και να διαιωνίζει την γλώσσα που του παραδόθηκε από τους προγόνους του. Δυστυχώς, αυτά τα εγκλήματα δεν καταδικάζονται από κανένα δικαστήριο, δεν διώκονται από καμία νομική υπηρεσία και δεν καταγράφονται σε κανένα Βιβλίο Συμβάντων της Ελληνικής Αστυνομίας.

Η κυρία Διαμαντοπούλου είναι υπόλογη απέναντι στους Πομάκους, απέναντι στους Έλληνες πολίτες, απέναντι σε κάθε έννοια δικαίου και ανθρωπισμού. Η άγνοιά της (εάν είναι άγνοια) χαρακτηρίζεται άκρως επικίνδυνη για την Ελληνικότητα της Θράκης και ίσως θα πρέπει να βρεθεί -επιτέλους- κάποιος να καταδείξει το "έργο" της κυρίας που πριν δύο χρόνια ήθελε να αντικαταστήσει την Ελληνική γλώσσα με την Αγγλική...!
kostasxan

Άρχισε και η Βουλγαρία να κοιτάζει προς την Θράκη; Και όμως, συμβαίνει, αφού δεν είναι κρυφό πως πάντα η Βουλγαρία κοίταζε προς την έξοδό της στο Αιγαίο. Και δυστυχώς, αυτή η εξέλιξη είναι αποτέλεσμα της μηδενικής εθνικής πολιτικής της χώρας μας στην Θράκη, όπου αποδεικνύεται ότι πολλοί "τριγυρίζουν" και πολλοί την "ορέγονται". Η Αθήνα όμως, παραμένει σταθερή στην αφασία της κλινικά νεκρής εθνικής πολιτικής που θα έπρεπε να υπάρχει για να στηρίξει τον Ελληνισμό και την Ελληνικότητα της περιοχής αυτής. Βέβαια, η μόνιμη προσέγγιση της Άγκυρας στην Θράκη, θυμίζει πλέον την κατάσταση που επικρατούσε στο παλάτι του Οδυσσέα που έλειπε στην δική του Οδύσσεια, ενώ οι μνηστήρες "μάλωναν" και σχεδίαζαν την "άλωση" του βασιλείου του. Ο Ελληνικός λαός έχει αποτυπώσει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο την κατάσταση αυτή με μία σοφή λαϊκή παροιμία: "Δυό γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα", ενώ και μία άλλη "τώρα που βρήκανε παπά θα θάψουνε πέντε - έξι"...

Την ίδια στιγμή, οι φωνές αγωνίας των Πομάκων δεν φαίνεται να αγγίζουν τα ευαίσθητα ώτα των κυβερνώντων που ξέρουν να ακούνε μόνο αμερικανικά (βλ USA) και γερμανικά (βλ. Siemens). Τραγική είναι η φράση: "Πομάκοι Θράκης: «Οι Τούρκοι 5 αιώνες δεν μπόρεσαν να μας κάνουν Τούρκους, οι Έλληνες μας έκαναν σε 50 χρόνια»... Και η τραγικότητα αυτή δεν είναι προάγγελος εξελίξεων, αλλά καταγγέλει τα ήδη συμβαίνονται σε ένα πολύ ευαίσθητο κομμάτι της χώρας.
«Οι Βούλγαροι πομάκοι στην Ελλάδα απεγνωσμένα αντιστέκονται στον εκτουρκισμό», έγραφε προ ημερών η εφημερίδα «Σέγκα», όπου φιλοξενήθηκε ολοσέλιδο ρεπορτάζ της Τάνια Μανγκαλάκοβα.

Αναφερόμενη στο χωριό Γονικό της Θράκης, η αρθρογράφος ανέφερε ότι «εδώ ελεύθερα επικοινωνεί κανείς στα βουλγαρικά, που για τους κατοίκους είναι μητρική γλώσσα. Σήμερα, η γεωγραφία της ομιλίας βουλγαρικών των Πομάκων στην Ελλάδα περιλαμβάνει δεκάδες χωριά στην διοικητική περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και ακολουθεί τη γραμμή της νότιας Ροδόπης, ξεκινώντας από τα βουλγαρικά σύνορα στη Ροδόπη, στην περιοχή της Ξάνθης (Σκέτσα) και Κομοτηνή (Γκιουμουρτζίνα) και φθάνοντας στα χωριά Ρούσα και Γονικό στον Έβρο και προς Διδυμότειχο στα σύνορα με την Τουρκία.

Στον Έβρο, όπου βρίσκεται το χωριό Γονικό, οι βουλγαρόφωνοι μουσουλμάνοι, οι πομάκοι, είναι κατ’ εξοχήν “καζαλμπάσι”, που ασπάζονται το λαϊκό ισλάμ με χριστιανικά και ειδωλολατρικά στοιχεία.
Οι πομάκοι αποκαλούν τα χωριά τους με ονόματα διαφορετικά από αυτά στις ταμπέλες και στους γεωγραφικούς χάρτες της σύγχρονης Ελλάδας. Μεταξύ τους ομιλούν σε διάλεκτο της Ροδόπης, που ονομάζουν “πομάτσκι“ και “δική μας γλώσσα“. Ο πατριάρχης Κύριλλος είχε γράψει ότι αυτός ο πληθυσμός ομιλεί “πομάτσκι“. Πρόκειται για διάλεκτο της Ροδόπης και της “Μακεδονίας του Αιγαίου”.

Στην σημερινή Ελλάδα αυτή η γλώσσα ονομάζεται πομακική. Οι πομάκοι στην ελληνική Θράκη αποκαλούνται μεταξύ τους “δικοί μας“. Έτσι τους αποκαλούν και οι Βουλγαρομωαμεθανοί της βουλγαρικής Ροδόπης.
Στην Ελλάδα ζουν περίπου 35.000 – 40.000 πομάκοι. Αν προσθέσουμε και τους μετανάστες στην Γερμανία, Τουρκία, Αθήνα, είναι 80.000, σύμφωνα με στοιχεία του Αχμέτ Ιμάμ, προέδρου της Πανελλαδικής Πομακικής Ένωσης, μη κυβερνητικής οργάνωσης διαφύλαξης του πολιτισμού των Πομάκων στην Ελλάδα. Ο Αχμέτ Ιμάμ είναι και αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Ζαγαλίσα» (στην διάλεκτο της Ροδόπης σημαίνει αγάπη), που συντάσσεται σε πομάκικη διάλεκτο με ελληνικό αλφάβητο.

Στην ελληνική αγροτική οικονομία οι πομάκοι καταλαμβάνουν σημαντικό μέρος – παράγουν γάλα, τυρί, κρέας, ασχολούνται με κτηνοτροφία, καπνοπαραγωγή. Οι άνδρες εργάζονται ως οικοδόμοι στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και στη Δυτική Ευρώπη.
Ταξιδεύοντας από την Ξάνθη προς τα βουλγαρικά σύνορα, ο Αχμέτ δείχνει τις παλιές ταμπέλες στον δρόμο, στις οποίες γράφει ότι απαγορεύεται η φωτογράφηση και ότι η ζώνη ελέγχεται. Υπάρχουν και οχυρά. “Γιατί οι Έλληνες τα έχουν αφήσει;”, ρωτάει ο Αχμέτ.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού πολέμου, τα πομάκικα χωριά κοντά στην Ξάνθη, που η ντόπιοι αποκαλούν Σκέτσα, ήταν περιορισμένης πρόσβασης. “Σήμερα με τη Βουλγαρία είμαστε στην ΕΕ, γιατί δεν τις απομακρύνουν αυτές τις ταμπέλες;

Εμείς θέλουμε να διατηρήσουμε τη μητρική γλώσσα μας, την σλαβική, τη βουλγαρική. Είμαστε πιο κοντά στη Βουλγαρία και θέλουμε η Βουλγαρία να μας βοηθήσει, να δώσει υποτροφίες στα παιδιά μας να σπουδάσουν σε βουλγαρικά πανεπιστήμια… Θέλουμε δέκα παιδιά μας να μάθουν βουλγαρικά στη Βουλγαρία, να υπάρχουν φροντιστήρια εκμάθησης βουλγαρικής γλώσσας για τους ανθρώπους μας. Εμείς δεν έχουμε τίποτα το κοινό με την τουρκική γλώσσα, αλλά θα μας την επιβάλουν ως μητρική. Η Βουλγαρία μπορεί να μας βοηθήσει. Οι Έλληνες μέσα σε 50 χρόνια μας έκαναν Τούρκους, ενώ οι Τούρκοι 5 αιώνες δεν μπόρεσαν να μας κάνουν Τούρκους“.
Όταν ο Αχμέτ έγινε δάσκαλος στην γενέτειρά του, Θέρμες, κανείς δεν ήξερε ούτε μία τουρκική λέξη. Μετά το 1975 άρχισε ο εκτουρκισμός των Ελλήνων Πομάκων, μέσω της εκμάθησης της τουρκικής γλώσσας. Οι πομάκοι άρχισαν όχι μόνο να μιλούν την τουρκική, αλλά ξέχασαν και τα τραγούδια τους στη μητρική γλώσσα.

Ο Αχμέτ Ιμάμ φοβάται ότι με την εξαφάνιση των τραγουδιών και της γλώσσας, οι πομάκοι στην Ελλάδα θα αφομοιωθούν πολιτιστικά και ζητεί τη βοήθεια της Βουλγαρίας. “Θέλουμε η Βουλγαρία να μας βοηθήσει οι τραγουδιστές μας να μάθουν τα τραγούδια της Ροδόπης, διότι εσείς τα διατηρείται, ενώ εμείς τα ξεχνάμε. Δεν έχουμε ούτε μουσικούς, δεν έχουμε φολκλόρ, συνεπώς τι πολιτισμό έχουμε αφού δεν έχουμε τραγούδια;“
Μετά το 1989, ιδιαίτερα μετά την κατάργηση των θεωρήσεων εισόδου για τη Βουλγαρία, το 2001, οι Βούλγαροι μουσουλμάνοι της Ροδόπης συναντήθηκαν με τους βουλγαρόφωνους μουσουλμάνους από την άλλη πλευρά του βουνού, στην Ελλάδα. Επικοινωνώντας στη γλώσσα τους, αναγνωρίζονται και αποκαλούνται “δικοί μας”.
Οι σχέσεις τους ενισχύθηκαν μετά την ένταξη της Βουλγαρίας στην ΕΕ, την 1η Ιανουαρίου 2007. Μετά τη διάνοιξη της διάβασης Ζλατογκράντ – Θέρμες, στις 15 Ιανουαρίου 2010, οι επαφές είναι πλέον καθημερινές».

Και για όσους δεν κατάλαβαν, το άρθρο της Βουλγαρικής εφημερίδας ανοίγει νέες σελίδες με εξελίξεις στην Θράκη. Και είναι απολύτως λογικό, για όσους γνωρίζουν ιστορία...

ΑΚΡΙΤΕΣ