ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
ΕΣΤΙΑ
Επιλογή ΠΑΣΟΚ η Υψηλή φορολογία
Κατά την τηλεοπτική συνέντευξη προς τον κ. Πρετεντέρη, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαμαράς εχαρακτήρισε την πολιτική της Κυβερνήσεως ως «νεοφιλελεύθερο σοσιαλισμό». Όμως αν η φορολογία των επιχειρηματικών κερδών με συντελεστή 45% θεωρείται «φιλελεύθερη» πολιτική, τότε τα λόγια έχουν χάσει την σημασία τους. Πεμπτουσία της φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής είναι η χαμηλή φορολογία.
Σοσιαλιστική πολιτική
Το στοιχείο αυτό αναδεικνύει την σύγχυση που υπάρχει σήμερα γιά το Μνημόνιο. Παρά το γεγονός ότι αυτό έχει στοχοποιηθή γιά όλους τους νέους φόρους, η αλήθεια είναι πως η υψηλή φορολογία είναι επιλογή του ΠΑΣΟΚ. Θυμίζουμε τα ακόλουθα:
- Μία από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν η εξομοίωσις της φορολογίας των διανεμομένων επιχειρηματικών κερδών με την φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων. Έτσι, τα μερίσματα από μετοχές θα φορολογούνται εφεξής με την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος που αρχικώς έφθανε στο 40%. Μάλιστα όταν ήλθε προς ψήφιση στην Βουλή το φορολογικό νομοσχέδιο (προ του Μνημονίου), μετά από πιέσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ο ανώτατος συντελεστής αυξήθηκε από 40% σε 45%, ώστε «το ΠΑΣΟΚ να μην χάση τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα του».
- Άλλη προεκλογική δέσμευσις του ΠΑΣΟΚ ήταν η επαναφορά του φόρου ακίνητης περιουσίας, σε αντικατάσταση του τέλους ακίνητης περιουσίας (ΕΤΑΚ) που είχε επιβάλει η προηγούμενη Κυβέρνησις. Και εδώ επεκράτησε ο «σοσιαλιστικός χαρακτήρας» του ΠΑΣΟΚ. Έτσι, από ετήσιο φόρο 1 τοις χιλίοις επί της αντικειμενικής αξίας, φθάσαμε στο 1 και στο 2 τοις εκατό. Δηλαδή ο ανώτατος συντελεστής 20πλασιάσθηκε. Ούτε γιά αυτό ευθύνεται το Μνημόνιο. Η επιβολή του ΦΑΠ, που έχει παραλύσει τον τομέα της οικοδομής, είναι αποκλειστικής εμπνεύσεως του ΠΑΣΟΚ.
- Τρίτη προεκλογική δέσμευσις του ΠΑΣΟΚ ήταν η καθιέρωσις «προοδευτικής» φορολογικής κλίμακος γιά την απόδοση -υποτίθεται- φορολογικής δικαιοσύνης. Έτσι, σε μία εποχή που πολλά κράτη έχουν υιοθετήσει ενιαίο συντελεστή φορολογίας, η Κυβέρνησις Παπανδρέου καθιέρωσε μία φορολογική κλίμακα με 9 κλιμάκια και 8 διαφορετικούς συντελεστές φόρου (από 0% έως 45%), η οποία δεν εξυπηρετεί τίποτε. Αντί απλής φορολογίας, όπως θα έκανε κάθε φιλελεύθερη κυβέρνησις, τα πράγματα περιπλέκονται ελέω σοσιαλιστικών εμμονών.
- Τέλος, το φορολογικό νομοσχέδιο που έφερε προς ψήφιση στην Βουλή η Κυβέρνησις -πάντοτε προ του Μνημονίου- αριθμούσε 168 σελίδες! Και μόνον αυτό είναι αρκετό γιά να δείξη την κάθε άλλο παρά φιλελεύθερη προσέγγιση της σημερινής Κυβερνήσεως. Πρόκειται γιά μνημείο σοσιαλ-κρατισμού. Μόνο σοσιαλιστές χρειάζονται 168 σελίδες γιά να ρυθμίσουν τα φορολογικά ζητήματα. Μία πραγματικά φιλελεύθερη κυβέρνησις θα ηρκείτο σε λίγες σελίδες με απλές ρυθμίσεις και τίποτε περισσότερο. Πού είναι λοιπόν ο «νεοφιλελεύθερος» σοσιαλισμός;
Ο περίφημος Γιάννης
Η Νέα Δημοκρατία στοχοποίησε από την πρώτη ημέρα το Μνημόνιο, ενώ έπρεπε να στοχοποιήση την κυβερνητική πολιτική και δη την φορολογική. Αυτή είναι κραυγαλέως εσφαλμένη και αντι-αναπτυξιακή. Ουδέποτε μας εζήτησαν οι ξένοι να έχουμε συντελεστές φόρου υπερτετραπλάσιους από εκείνους που ισχύουν στα γειτονικά μας κράτη (Βουλγαρία, Αλβανία, Σκόπια, Κύπρος), ώστε να φεύγουν οι επενδυτές προς αυτά.
Αυτό που επέβαλε εκ των υστέρων η «τρόικα» ήταν η αύξησις των εμμέσων φόρων. Αλλά αυτή ήταν αναγκαία γιά να καλυφθή η υστέρησις των εσόδων από τους αμέσους φόρους, λόγω της παράλογης πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.
Παρέθεσε προχθές ο κ. Σαμαράς ένα εύστοχο παράδειγμα με τον περίφημο «Γιάννη». Ο Γιάννης εργάζεται σε ένα κατάστημα, ο εργοδότης του λόγω της υφέσεως δεν πουλάει αρκετά και έτσι αναγκάζεται να τον απολύση.
Ο Γιάννης μένει άνεργος, δεν εισπράττει πλέον μισθό, δεν πληρώνει φόρο, δεν ξοδεύει, λαμβάνει επίδομα ανεργίας και τελικά επιβαρύνει περισσότερο το κράτος και το έλλειμμα. Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος της υφέσεως. Ποιός όμως ευθύνεται περισσότερο γιά αυτόν; Το Μνημόνιο ή η σοσιαλιστική πολιτική του ΠΑΣΟΚ;
Κατά την τηλεοπτική συνέντευξη προς τον κ. Πρετεντέρη, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαμαράς εχαρακτήρισε την πολιτική της Κυβερνήσεως ως «νεοφιλελεύθερο σοσιαλισμό». Όμως αν η φορολογία των επιχειρηματικών κερδών με συντελεστή 45% θεωρείται «φιλελεύθερη» πολιτική, τότε τα λόγια έχουν χάσει την σημασία τους. Πεμπτουσία της φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής είναι η χαμηλή φορολογία.
Σοσιαλιστική πολιτική
Το στοιχείο αυτό αναδεικνύει την σύγχυση που υπάρχει σήμερα γιά το Μνημόνιο. Παρά το γεγονός ότι αυτό έχει στοχοποιηθή γιά όλους τους νέους φόρους, η αλήθεια είναι πως η υψηλή φορολογία είναι επιλογή του ΠΑΣΟΚ. Θυμίζουμε τα ακόλουθα:
- Μία από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν η εξομοίωσις της φορολογίας των διανεμομένων επιχειρηματικών κερδών με την φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων. Έτσι, τα μερίσματα από μετοχές θα φορολογούνται εφεξής με την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος που αρχικώς έφθανε στο 40%. Μάλιστα όταν ήλθε προς ψήφιση στην Βουλή το φορολογικό νομοσχέδιο (προ του Μνημονίου), μετά από πιέσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ο ανώτατος συντελεστής αυξήθηκε από 40% σε 45%, ώστε «το ΠΑΣΟΚ να μην χάση τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα του».
- Άλλη προεκλογική δέσμευσις του ΠΑΣΟΚ ήταν η επαναφορά του φόρου ακίνητης περιουσίας, σε αντικατάσταση του τέλους ακίνητης περιουσίας (ΕΤΑΚ) που είχε επιβάλει η προηγούμενη Κυβέρνησις. Και εδώ επεκράτησε ο «σοσιαλιστικός χαρακτήρας» του ΠΑΣΟΚ. Έτσι, από ετήσιο φόρο 1 τοις χιλίοις επί της αντικειμενικής αξίας, φθάσαμε στο 1 και στο 2 τοις εκατό. Δηλαδή ο ανώτατος συντελεστής 20πλασιάσθηκε. Ούτε γιά αυτό ευθύνεται το Μνημόνιο. Η επιβολή του ΦΑΠ, που έχει παραλύσει τον τομέα της οικοδομής, είναι αποκλειστικής εμπνεύσεως του ΠΑΣΟΚ.
- Τρίτη προεκλογική δέσμευσις του ΠΑΣΟΚ ήταν η καθιέρωσις «προοδευτικής» φορολογικής κλίμακος γιά την απόδοση -υποτίθεται- φορολογικής δικαιοσύνης. Έτσι, σε μία εποχή που πολλά κράτη έχουν υιοθετήσει ενιαίο συντελεστή φορολογίας, η Κυβέρνησις Παπανδρέου καθιέρωσε μία φορολογική κλίμακα με 9 κλιμάκια και 8 διαφορετικούς συντελεστές φόρου (από 0% έως 45%), η οποία δεν εξυπηρετεί τίποτε. Αντί απλής φορολογίας, όπως θα έκανε κάθε φιλελεύθερη κυβέρνησις, τα πράγματα περιπλέκονται ελέω σοσιαλιστικών εμμονών.
- Τέλος, το φορολογικό νομοσχέδιο που έφερε προς ψήφιση στην Βουλή η Κυβέρνησις -πάντοτε προ του Μνημονίου- αριθμούσε 168 σελίδες! Και μόνον αυτό είναι αρκετό γιά να δείξη την κάθε άλλο παρά φιλελεύθερη προσέγγιση της σημερινής Κυβερνήσεως. Πρόκειται γιά μνημείο σοσιαλ-κρατισμού. Μόνο σοσιαλιστές χρειάζονται 168 σελίδες γιά να ρυθμίσουν τα φορολογικά ζητήματα. Μία πραγματικά φιλελεύθερη κυβέρνησις θα ηρκείτο σε λίγες σελίδες με απλές ρυθμίσεις και τίποτε περισσότερο. Πού είναι λοιπόν ο «νεοφιλελεύθερος» σοσιαλισμός;
Ο περίφημος Γιάννης
Η Νέα Δημοκρατία στοχοποίησε από την πρώτη ημέρα το Μνημόνιο, ενώ έπρεπε να στοχοποιήση την κυβερνητική πολιτική και δη την φορολογική. Αυτή είναι κραυγαλέως εσφαλμένη και αντι-αναπτυξιακή. Ουδέποτε μας εζήτησαν οι ξένοι να έχουμε συντελεστές φόρου υπερτετραπλάσιους από εκείνους που ισχύουν στα γειτονικά μας κράτη (Βουλγαρία, Αλβανία, Σκόπια, Κύπρος), ώστε να φεύγουν οι επενδυτές προς αυτά.
Αυτό που επέβαλε εκ των υστέρων η «τρόικα» ήταν η αύξησις των εμμέσων φόρων. Αλλά αυτή ήταν αναγκαία γιά να καλυφθή η υστέρησις των εσόδων από τους αμέσους φόρους, λόγω της παράλογης πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.
Παρέθεσε προχθές ο κ. Σαμαράς ένα εύστοχο παράδειγμα με τον περίφημο «Γιάννη». Ο Γιάννης εργάζεται σε ένα κατάστημα, ο εργοδότης του λόγω της υφέσεως δεν πουλάει αρκετά και έτσι αναγκάζεται να τον απολύση.
Ο Γιάννης μένει άνεργος, δεν εισπράττει πλέον μισθό, δεν πληρώνει φόρο, δεν ξοδεύει, λαμβάνει επίδομα ανεργίας και τελικά επιβαρύνει περισσότερο το κράτος και το έλλειμμα. Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος της υφέσεως. Ποιός όμως ευθύνεται περισσότερο γιά αυτόν; Το Μνημόνιο ή η σοσιαλιστική πολιτική του ΠΑΣΟΚ;
