Γράφει ο Gianapo
saktsak
Σήμερα θα μιλήσουμε για πουτάνες. Όμως όχι για πουτάνες της σειράς, ούτε για πουτάνες που η ζωή τις ανάγκασε να βγουν στο πεζοδρόμιο για βιοποριστικούς λόγους.
Οι δικές μου πουτάνες είναι στο δρόμο εκ γενετής. Αγαπούν τη δουλειά τους και την κάνουν με κέφι και ευχαρίστηση. Είναι θηλυκές αλλά και αρσενικές και καταλαμβάνουν μεγάλο χώρο στον παγκόσμιο χάρτη της οικονομίας και της πολιτικής.
Είναι οι πουτάνες κράτη, οι πουτάνες ηγέτες, οι πουτάνες δικτάτορες, οι πουτάνες κερδοσκόποι, οι πουτάνες...
Αυτές οι πουτάνες δεν μας περιμένουν σαν πελάτες, έτοιμες να ανοίξουν τα πόδια τους σε όποιον καταβάλει το τίμημα. Είναι πουτάνες με ειδικές δεξιότητες και περιμένουν από εμάς να ανοίξουμε τα πόδια μας, ή στην ανάγκη μας τα ανοίγουν με το ζόρι και εισπράττουν για αμοιβή τους ότι τους καπνίσει, χρεώνοντας πανάκριβα τις υπηρεσίες τους που μας παρέχουν με το ζόρι.
Θάθελα να σας γνωρίσω μερικές από αυτές αλλά φοβάμαι. Είναι πουτάνες επικίνδυνες και πρέπει να προσέχω.
Όμως σας έχω εμπιστοσύνη και έτσι θα σας αποκαλύψω μερικές.
Και πρώτη -πρώτη και ακριβότερη η πουτάνα Αμερική που μας πηδάει από αέρος και θαλάσσης και μας χρεώνει τα έξοδα ( προφυλακτικά και βαζελίνη). Αν δεν το πιστεύετε θα σας το επιβεβαιώσουν οι Λίβυοι, οι Ιρακινοί, οι Γιουγκοσλάβοι, οι Αφγανοί και πολλοί άλλοι.
Κατόπιν έρχεται η πουτάνα Ευρώπη με τσατσά την Άγκελα Μέρκελ, που πηδάει σε συνεργασία με την πουτάνα Αμερική όποιον της καπνίσει χρεώνοντας μας ότι της αρέσει, αλλά δίνοντας το ανάλογο ποσοστό στην αρχιπουτάνα Αμερική για να τηρηθούν τα προσχήματα.
Άφησα για το τέλος την πουτάνα Ισραήλ που τη βρίσκει να πηδάει Παλαιστίνιους, αλλά και άλλους λαούς της γειτονιάς της, επιδεικνύοντας με καμάρι τα μεγάλα της προσόντα.
Όμως δεν στεναχωριέμαι. Όσο οι λαοί αφήνουν τους δικτατορίσκους πουτάνες να τους αρμέγουν τη ζωή, όσο οι λαοί ψηφοφόροι ψηφίζουν υπέρ της ατομικής τους ευημερίας αδιαφορώντας για τους άλλους, όσο κυκλοφορούμε με τη βαζελίνη στην τσέπη για να αποφύγουμε το τσούξιμο, όσο σκύβουμε και ανοίγουμε τα πόδια μας προσπαθώντας να βοηθήσουμε τη διείσδυση..
Είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Και δεν θεωρώ αντίσταση να απαλλαγούμε απ΄την βαζελίνη που κουβαλάμε πάνω μας.
Αντίσταση δεν είναι η άρνηση του σκυψίματος και η αδιαφορία.
Αντίσταση δεν είναι η άρνηση της πληρωμής για πηδήματα που μας επιβάλλουν.
Αντίσταση είναι η απαλλαγή μας από τις πουτάνες της εξουσίας.
Αντίσταση είναι να τις βάλουμε στη θέση τους.
Αντίσταση είναι να τους επιβάλουμε να μας παρέχουν τις υπηρεσίες που τους αρμόζει.
Αντίσταση είναι να τις καβαλάμε πριν μας καβαλήσουνε.
saktsak
Σήμερα θα μιλήσουμε για πουτάνες. Όμως όχι για πουτάνες της σειράς, ούτε για πουτάνες που η ζωή τις ανάγκασε να βγουν στο πεζοδρόμιο για βιοποριστικούς λόγους.
Οι δικές μου πουτάνες είναι στο δρόμο εκ γενετής. Αγαπούν τη δουλειά τους και την κάνουν με κέφι και ευχαρίστηση. Είναι θηλυκές αλλά και αρσενικές και καταλαμβάνουν μεγάλο χώρο στον παγκόσμιο χάρτη της οικονομίας και της πολιτικής.
Είναι οι πουτάνες κράτη, οι πουτάνες ηγέτες, οι πουτάνες δικτάτορες, οι πουτάνες κερδοσκόποι, οι πουτάνες...
Αυτές οι πουτάνες δεν μας περιμένουν σαν πελάτες, έτοιμες να ανοίξουν τα πόδια τους σε όποιον καταβάλει το τίμημα. Είναι πουτάνες με ειδικές δεξιότητες και περιμένουν από εμάς να ανοίξουμε τα πόδια μας, ή στην ανάγκη μας τα ανοίγουν με το ζόρι και εισπράττουν για αμοιβή τους ότι τους καπνίσει, χρεώνοντας πανάκριβα τις υπηρεσίες τους που μας παρέχουν με το ζόρι.
Θάθελα να σας γνωρίσω μερικές από αυτές αλλά φοβάμαι. Είναι πουτάνες επικίνδυνες και πρέπει να προσέχω.
Όμως σας έχω εμπιστοσύνη και έτσι θα σας αποκαλύψω μερικές.
Και πρώτη -πρώτη και ακριβότερη η πουτάνα Αμερική που μας πηδάει από αέρος και θαλάσσης και μας χρεώνει τα έξοδα ( προφυλακτικά και βαζελίνη). Αν δεν το πιστεύετε θα σας το επιβεβαιώσουν οι Λίβυοι, οι Ιρακινοί, οι Γιουγκοσλάβοι, οι Αφγανοί και πολλοί άλλοι.
Κατόπιν έρχεται η πουτάνα Ευρώπη με τσατσά την Άγκελα Μέρκελ, που πηδάει σε συνεργασία με την πουτάνα Αμερική όποιον της καπνίσει χρεώνοντας μας ότι της αρέσει, αλλά δίνοντας το ανάλογο ποσοστό στην αρχιπουτάνα Αμερική για να τηρηθούν τα προσχήματα.
Άφησα για το τέλος την πουτάνα Ισραήλ που τη βρίσκει να πηδάει Παλαιστίνιους, αλλά και άλλους λαούς της γειτονιάς της, επιδεικνύοντας με καμάρι τα μεγάλα της προσόντα.
Όμως δεν στεναχωριέμαι. Όσο οι λαοί αφήνουν τους δικτατορίσκους πουτάνες να τους αρμέγουν τη ζωή, όσο οι λαοί ψηφοφόροι ψηφίζουν υπέρ της ατομικής τους ευημερίας αδιαφορώντας για τους άλλους, όσο κυκλοφορούμε με τη βαζελίνη στην τσέπη για να αποφύγουμε το τσούξιμο, όσο σκύβουμε και ανοίγουμε τα πόδια μας προσπαθώντας να βοηθήσουμε τη διείσδυση..
Είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Και δεν θεωρώ αντίσταση να απαλλαγούμε απ΄την βαζελίνη που κουβαλάμε πάνω μας.
Αντίσταση δεν είναι η άρνηση του σκυψίματος και η αδιαφορία.
Αντίσταση δεν είναι η άρνηση της πληρωμής για πηδήματα που μας επιβάλλουν.
Αντίσταση είναι η απαλλαγή μας από τις πουτάνες της εξουσίας.
Αντίσταση είναι να τις βάλουμε στη θέση τους.
Αντίσταση είναι να τους επιβάλουμε να μας παρέχουν τις υπηρεσίες που τους αρμόζει.
Αντίσταση είναι να τις καβαλάμε πριν μας καβαλήσουνε.
