Καμένο χαρτί για την Ευρώπη ο «Μεγάλος Στοχαστής»
«Εκεί που ήσουνα παντού, τώρα δεν είσαι πουθενά», που λέει και το τραγούδι…
Εδώ ο ΓΑΠ, εκεί ο ΓΑΠ, που είναι ο ΓΑΠ;
Κάπου-κάπου ξεπροβάλει θλιβερή καρικατούρα μέσα από τη θάλασσα του ψεύδους και την παραπληροφόρησης των λιβανονταβατζοδελτίων!
«Σου ‘στειλα χίλια γράμματα , δε μου ‘στειλες κανένα», λέει το άλλο τραγούδι…
Ούτε απάντηση το κονκλάβιο των τοκογλύφων στη μακροσκελή επιστολή που συνέταξε το ασκέρι των ειδικών και των συμβούλων που χρυσοπληρώνει ο μ@#$%^! Ελληνικός λαός!
Χαμένος ο πρωθυπουργός, πρωθυπουργός που λέει ο λόγος, της χώρας… Άφαντος και ο εκ Κοζάνης τετραγωνοκέφαλος βαψομαλλιάς που και χρυσάφι να έπιανε, σκατά θα του γινόταν!
Για τέτοιο γκαντεμόπραμα μιλάμε…
Χαμένος πίσω από ένα γραφείο ο υπερφίαλος παπάρας που μας διαβεβαίωνε ότι όλα πάνε καλά και όπου να ΄ναι βγαίνουμε στις αγορές…
Σφυρίζει αδιάφορα ο κατ’ επάγγελμα ψεύτης που συνέταξε τους προϋπολογισμούς της συμφοράς και «ξεπάτωσε» μια χώρα ολόκληρη εν ριπή οφθαλμού και τώρα κρύβεται σαν τις πουτάνες που τις κυνηγάει το ηθών…
«Έπεφτε βαθιά σιωπή» και για το πεταλωμένο ροδαλοπλαδαρό αγόρι του Έβρου που κατάπιε τη μαγκούρα και το παίζει μουγκός!
Απ’ την άλλη ο γελωτοποιός αναπληρωτής πρωθυπουργός, πανάσχετος με τα οικονομικά, επιδίδεται στους προσφιλείς του λεκτικούς ακροβατισμούς, κοινώς παπαριές, παίζει «χαρτοκεφαλιές» με τον Γιούνκερ και ζητάει στρατιωτική πειθαρχία από την αντιπολίτευση(!)… τη στιγμή που οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης μας ρίχνουν στα τάρταρα των σκουπιδιών…Μισό μέτρο από την κόλαση, με τον Ελληνικό λαό στα όρια της απόγνωσης και τον επιχειρηματικό κόσμο να παίζει κρυφτούλι με τον αυτοκτονικό ιδεασμό…
Με τους αγανακτισμένος που παραμένουν αγανακτισμένοι στις πλατείες…
Με τους ξευτίλες των ΜΜΕ να συνεχίζουν να παρουσιάζουν το μαύρο άσπρο…
Με τους καρεκλοlovers βουλευτές του «ναι σε όλα» και τους «σταρχιδιστές» υπουργούς να μας γράφουν όλους κανονικά…
Με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αρνούνται πεισματικά να στεγάσουν τη λαϊκή οργή…
Με τη μείζονα αντιπολίτευση να κατά-υπερψηφίζει…
.
… Και με έναν λαό αναποφάσιστο και υποταγμένο στη μοίρα, παγίδα θανάτου, που του έστησαν οι επιβήτορες της εξουσίας και οι κάθε είδους εκμεταλλευτές…
Ένα λαό «δειλό και μοιραίο αντάμα», που το μοναδικό που του απομένει πλέον είναι ο ηθικός και ο βιολογικός του θάνατος…
