Ήταν εντυπωσιακή η εμπάθεια, με την οποία ορισμένα φερέφωνα της Κυβερνήσεως υπό την ιδιότητα του δημοσιογράφου, έσπευσαν να στηρίξουν την αυθαίρετη και προφανώς ψευδή ερμηνεία από τον Υπουργό Οικονομίας των όσων είπε ο Πρόεδρος της Eurogroup κ. Γιούνκερ.
Τήρησαν όμως σιγή ιχθύος όταν αποκαλύφθηκε ότι εκείνος που κατηγορούσε τους Έλληνες ως διεφθαρμένους, ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός. Άλλωστε ο ίδιος είχε κατηγορήσει τη χώρα του προς δημοσιογράφους στο εξωτερικό τον Δεκέμβριο του 2009 και τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2010. Είναι δε ο πρώτος και μόνος πολιτικός που εδήλωσε προς ξένους πως η πατρίδα του είναι κατάχρεη και διεφθαρμένη.
Ο κ. Γιούνκερ και οι συμπατριώτες του είναι οι πρώτοι που επίστευσαν στην ιδέα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, την οποία προσεπάθησαν ολοψύχως να εδραιώσουν. Οι δηλώσεις του ότι οι Γάλλοι και οι Γερμανοί ιθύνοντες, επί σειράν ετών εγνώριζαν και παρακολουθούσαν τη δυσμενή εξέλιξη του οικονομικού προβλήματος της Ελλάδος και ότι, παρά τούτο, επίεζαν τους Έλληνες για την αγορά πολεμικού υλικού και άλλων ειδών βιομηχανικής παραγωγής τους, είναι ενδεικτική και της απογοητεύσεώς του από τη λειτουργία της Ευρωζώνης.
Αυτονόητη και βασική αρχή της ΕΕ, ειδικότερα δε των χωρών της Ευρωζώνης είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών τους. Αυτοί που την παραβιάζουν ενσυνειδήτως είναι υπονομευτές της ευρωπαϊκής ιδέας. Ποια αλληλεγγύη όμως υπάρχει, όταν τα μέλη της ευρωζώνης, ενώ δανείζονται με επιτόκιο 3%, στη συνέχεια δανείζουν την Ελλάδα με υψηλότερο επιτόκιο 5%; Ονομάζουν δε την κερδοσκοπία αυτή «πακέτο στήριξης».
Από την Ιστορία του Σπ. Τρικούπη (κεφ. ΜΘ΄) πληροφορούμεθα ανάλογο δάνειο της Ελλάδος την 9η Φεβρουαρίου του 1824, πριν ακόμη εδραιωθεί ως ανεξάρτητο κράτος. Διά των εκπροσώπων της Ορλάνδου και Λουριώτη, δανείσθηκε από τους τραπεζίτες του Λονδίνου, Λογγμάνο και Οβριέννο 800 χιλιάδες λιρών στερλινών, με τόκο 5%, και με υποθήκη «όλων των εθνικών γαιών και κυρίως της προσόδου των τελωνείων, των ιχθυοτροφείων και των αλυκών».
Επειδή δε διεδόθησαν μετ’ ολίγον κακές ειδήσεις περί της Ελλάδος (όπως και προσφάτως προ του Μνημονίου), προσετέθη ο όρος να μη δίδονται τα χρήματα στην ελληνική κυβέρνηση, αν δεν συναινέσουν ο Μπάιρον, ο Άγγλος Συνταγματάρχης Στάνχοπ και ο Λάζαρος Κουντουριώτης. Από το δάνειο εκείνο κρατήθηκαν διετείς τόκοι και οκτώ χιλιάδες λίρες γιά ενός έτους τοκοχρεολύσιο, πληρώθηκαν και άλλα έξοδα και ξεκαθάρισε τελικώς ποσό 280 χιλιάδων λιρών, η πρώτη δόση του οποίου εκ 40 χιλιάδων έφθασε στη Ζάκυνθο την 12η Απριλίου.
Αν και ποιά έξοδα πληρώθηκαν για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ της «Τρόικα» και του ΔΝΤ δεν γνωρίζουμε επί του παρόντος. Κάποια ΜΜΕ είπαν ότι πληρώθηκαν έξοδα σε ένα δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου 498 εκατ. ευρώ, ήτοι ποσοστό πάνω από 4% του όλου ως άνω δανείου!
Ξένοι και Έλληνες πολιτικοί δεν αισχύνονται να κατηγορούν τον ελληνικό λαό για διαφθορά. Την διαφθορά όμως διδάσκουν οι πολιτικοί. Δεν είναι το ίδιο διεφθαρμένος ο πολίτης που επιδιώκει διορισμό του παιδιού του ή να υπηρετήσει τούτο τη θητεία του πλησίον της οικογενείας του (όπως είπε ο κ. Πάγκαλος) και ο πολιτικός που εισπράττει ποσοστά για να αγοράσει η χώρα του υπερκοστολογημένο πολεμικό υλικό ή να απολέσει αυτή αντισταθμιστικά οφέλη.
Η διαφθορά δεν περιορίζεται μόνο στο δωρολήπτη αλλά εκτείνεται και στο δωροδοκούντα. Η γερμανική εταιρεία Siemens δωροδόκησε Έλληνες πολιτικούς με πολλές δεκάδες δισεκατομμυρίων δραχμών. Τα ποσά δε αυτά έδωσε για να αποκομίσει υπερδιπλάσια κέρδη, όχι μόνον διά της υπερκοστολογήσεως των έργων που ανέλαβε, αλλά και διά της διαθέσεως παρωχημένων ή αχρήστων υλικών και ανταλλακτικών, όπως έγραψε ο Τύπος. Ομοίως η γαλλική εταιρεία Dassault όταν επώλησε στην Ελλάδα αεροπλάνα Mirage, χωρίς τον αναγκαίο ηλεκτρονικό εξοπλισμό, σε τιμή διπλάσια αυτής με τα οποία τα επώλησε στην Ελβετία με πλήρη τον εξοπλισμό τούτο, ενδεχομένως κατέβαλε σε κάποιους τουλάχιστον το ήμισυ του τιμήματος. Επομένως συνέπραξε και αυτή σε μία πράξη σοβαρής διαφθοράς.
Η Ελλάδα πιεζομένη από ισχυρούς συμμάχους της, αγόρασε, πλην άλλων, και ένα σύστημα ασφαλείας άχρηστο που ουδέποτε λειτούργησε (C4I), όπως και είδη πολεμικού ή άλλου υλικού άχρηστα ή παρωχημένα. Οι ηγέτες των χωρών αυτών δεν δικαιούνται να την κατηγορούν για διαφθορά και κακή διαχείριση της οικονομίας της.
Τήρησαν όμως σιγή ιχθύος όταν αποκαλύφθηκε ότι εκείνος που κατηγορούσε τους Έλληνες ως διεφθαρμένους, ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός. Άλλωστε ο ίδιος είχε κατηγορήσει τη χώρα του προς δημοσιογράφους στο εξωτερικό τον Δεκέμβριο του 2009 και τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2010. Είναι δε ο πρώτος και μόνος πολιτικός που εδήλωσε προς ξένους πως η πατρίδα του είναι κατάχρεη και διεφθαρμένη.
Ο κ. Γιούνκερ και οι συμπατριώτες του είναι οι πρώτοι που επίστευσαν στην ιδέα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, την οποία προσεπάθησαν ολοψύχως να εδραιώσουν. Οι δηλώσεις του ότι οι Γάλλοι και οι Γερμανοί ιθύνοντες, επί σειράν ετών εγνώριζαν και παρακολουθούσαν τη δυσμενή εξέλιξη του οικονομικού προβλήματος της Ελλάδος και ότι, παρά τούτο, επίεζαν τους Έλληνες για την αγορά πολεμικού υλικού και άλλων ειδών βιομηχανικής παραγωγής τους, είναι ενδεικτική και της απογοητεύσεώς του από τη λειτουργία της Ευρωζώνης.
Αυτονόητη και βασική αρχή της ΕΕ, ειδικότερα δε των χωρών της Ευρωζώνης είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών τους. Αυτοί που την παραβιάζουν ενσυνειδήτως είναι υπονομευτές της ευρωπαϊκής ιδέας. Ποια αλληλεγγύη όμως υπάρχει, όταν τα μέλη της ευρωζώνης, ενώ δανείζονται με επιτόκιο 3%, στη συνέχεια δανείζουν την Ελλάδα με υψηλότερο επιτόκιο 5%; Ονομάζουν δε την κερδοσκοπία αυτή «πακέτο στήριξης».
Από την Ιστορία του Σπ. Τρικούπη (κεφ. ΜΘ΄) πληροφορούμεθα ανάλογο δάνειο της Ελλάδος την 9η Φεβρουαρίου του 1824, πριν ακόμη εδραιωθεί ως ανεξάρτητο κράτος. Διά των εκπροσώπων της Ορλάνδου και Λουριώτη, δανείσθηκε από τους τραπεζίτες του Λονδίνου, Λογγμάνο και Οβριέννο 800 χιλιάδες λιρών στερλινών, με τόκο 5%, και με υποθήκη «όλων των εθνικών γαιών και κυρίως της προσόδου των τελωνείων, των ιχθυοτροφείων και των αλυκών».
Επειδή δε διεδόθησαν μετ’ ολίγον κακές ειδήσεις περί της Ελλάδος (όπως και προσφάτως προ του Μνημονίου), προσετέθη ο όρος να μη δίδονται τα χρήματα στην ελληνική κυβέρνηση, αν δεν συναινέσουν ο Μπάιρον, ο Άγγλος Συνταγματάρχης Στάνχοπ και ο Λάζαρος Κουντουριώτης. Από το δάνειο εκείνο κρατήθηκαν διετείς τόκοι και οκτώ χιλιάδες λίρες γιά ενός έτους τοκοχρεολύσιο, πληρώθηκαν και άλλα έξοδα και ξεκαθάρισε τελικώς ποσό 280 χιλιάδων λιρών, η πρώτη δόση του οποίου εκ 40 χιλιάδων έφθασε στη Ζάκυνθο την 12η Απριλίου.
Αν και ποιά έξοδα πληρώθηκαν για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ της «Τρόικα» και του ΔΝΤ δεν γνωρίζουμε επί του παρόντος. Κάποια ΜΜΕ είπαν ότι πληρώθηκαν έξοδα σε ένα δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου 498 εκατ. ευρώ, ήτοι ποσοστό πάνω από 4% του όλου ως άνω δανείου!
Ξένοι και Έλληνες πολιτικοί δεν αισχύνονται να κατηγορούν τον ελληνικό λαό για διαφθορά. Την διαφθορά όμως διδάσκουν οι πολιτικοί. Δεν είναι το ίδιο διεφθαρμένος ο πολίτης που επιδιώκει διορισμό του παιδιού του ή να υπηρετήσει τούτο τη θητεία του πλησίον της οικογενείας του (όπως είπε ο κ. Πάγκαλος) και ο πολιτικός που εισπράττει ποσοστά για να αγοράσει η χώρα του υπερκοστολογημένο πολεμικό υλικό ή να απολέσει αυτή αντισταθμιστικά οφέλη.
Η διαφθορά δεν περιορίζεται μόνο στο δωρολήπτη αλλά εκτείνεται και στο δωροδοκούντα. Η γερμανική εταιρεία Siemens δωροδόκησε Έλληνες πολιτικούς με πολλές δεκάδες δισεκατομμυρίων δραχμών. Τα ποσά δε αυτά έδωσε για να αποκομίσει υπερδιπλάσια κέρδη, όχι μόνον διά της υπερκοστολογήσεως των έργων που ανέλαβε, αλλά και διά της διαθέσεως παρωχημένων ή αχρήστων υλικών και ανταλλακτικών, όπως έγραψε ο Τύπος. Ομοίως η γαλλική εταιρεία Dassault όταν επώλησε στην Ελλάδα αεροπλάνα Mirage, χωρίς τον αναγκαίο ηλεκτρονικό εξοπλισμό, σε τιμή διπλάσια αυτής με τα οποία τα επώλησε στην Ελβετία με πλήρη τον εξοπλισμό τούτο, ενδεχομένως κατέβαλε σε κάποιους τουλάχιστον το ήμισυ του τιμήματος. Επομένως συνέπραξε και αυτή σε μία πράξη σοβαρής διαφθοράς.
Η Ελλάδα πιεζομένη από ισχυρούς συμμάχους της, αγόρασε, πλην άλλων, και ένα σύστημα ασφαλείας άχρηστο που ουδέποτε λειτούργησε (C4I), όπως και είδη πολεμικού ή άλλου υλικού άχρηστα ή παρωχημένα. Οι ηγέτες των χωρών αυτών δεν δικαιούνται να την κατηγορούν για διαφθορά και κακή διαχείριση της οικονομίας της.
