Στη φωτογραφία: αφίσα της βουλγαρικής ΜΚΟ "Πολιτιστικός  Σύλλογος Σκοπίων", η οποία προτρέπει τους Σκοπιανούς με βουλγαρική συνείδηση ​​να δηλώνουν Βούλγαροι κατά τη διάρκεια της απογραφής στην πΓΔΜ.

Η εν λόγω ΜΚΟ έχει κυκλοφορήσει ένα βίντεο και την παραπάνω αφίσα, στόχος των οποίων είναι να διαδώσουν την αλήθεια για τον πολυεθνικό χαρακτήρα του πληθυσμού της πΓΔΜ, όπως αναφέρεται από την υπηρεσία Τύπου του Βουλγαρικού εθνικιστικού κόμματος VMRO.

Το σύνθημα του βίντεο, το οποίο παρουσιάζει τις μεγαλύτερες βουλγαρικές προσωπικότητες από την "Μακεδονία", όπως ο Άγιος Κλήμης της Αχρίδας (συγγραφέας του κυριλλικού αλφαβήτου), ο Τσάρος Σαμουήλ, ο ιερέας  Παΐσιος Χιλεντάρσκι (συγγραφέας της πρώτης ιστορίας της Βουλγαρίας),ο Γκότσε Ντέλτσεφ, καθώς και ο Απόστολος της βουλγαρικής ελευθερίας Βασίλ Λέφσκι, αποτελεί "κάλεσμα της  μνήμης των προγόνων"

Η εκστρατεία θέτει περαιτέρω το ερώτημα, "Όλοι τους ήταν Βούλγαροι. Εσείς;"

Το βίντεο και η αφίσα υποδεικνύουν επίσης τον τρόπο που οι Σκοπιανοί με βουλγαρική συνείδηση μπορούν να δηλώσουν την βουλγαρική τους αυτοδιάθεση και την βουλγαρική ως μητρική τους γλώσσα.

Ο πρόεδρος της ΜΚΟ, Λάζαρ Μλαντένοφ, έχει εκδώσει κάλεσμα για τη διάδοση του βίντεο και της αφίσας στο διαδίκτυο, ώστε να φτάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους "Μακεδόνες", λέει το VMRO.

Υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός αναφορών παρενόχλησης Σκοπιανών που δηλώνουν Βούλγαροι, από τις αρχές της πΓΔΜ.

Υπενθυμίζουμε την περίπτωση της νεαρής μητέρας Σπάσκα Μίτροβα  από τη Γευγελή και την οικογένεια του Ζντράβκο Ζντραβέσκι από το Πρίλεπ.
MacedoniaHellenicLand.Eu

Λύση στο ζήτημα της ονομασίας… μέσω Χόλιγουντ επιχειρούν να δώσουν οι Σκοπιανοί, οι οποίοι ετοιμάζουν την ελληνική εκδοχή της ταινίας «Εξπρές του μεσονυχτίου». Η κολώνια αυτή...

κρατάει χρόνια καθώς ήδη από το 2009 αναζητείται διακαώς ένας χρηματοδότης για να ξεκινήσουν τα γυρίσματα της ταινίας (το σενάριο της είναι έτοιμο, όπως και ένα χαρακτηριστικό τρέιλερ που προβάλλεται στο διαδίκτυο).

Ο τίτλος είναι «Η άλλη Ελλάδα» ενώ το σενάριο παρουσιάζει τη χώρα μας ως τον «κατακτητή» της Μακεδονίας, η οποία «εκδίωξε» τους Μακεδόνες (όχι τους Έλληνες – τους Σκοπιανούς). Η πρωτοβουλία ανήκει στον πρόεδρο της οργάνωσης  «Παγκόσμιο Μακεδονικό Κογκρέσο», Τόντορ Πέτροφ, έναν από τους πλέον σκληροπυρηνικούς Σκοπιανούς και πιστό υποστηρικτή του πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι. 

Το σενάριο

Κεντρικός ήρωας της ταινίας, είναι ο Αμερικανός πεζοναύτης Nick Stoyan, σκοπιανής καταγωγής, που μετατίθεται στις αμερικανικές δυνάμεις στο Κόσοβο και πριν αναλάβει υπηρεσία έρχεται στην Ελλάδα για να επισκεφθεί το σπίτι του πατέρα του στην Έδεσσα, από όπου «εκδιώχθηκε» το 1913 από τους Έλληνες, για να μεταναστεύσει στη συνέχεια στις ΗΠΑ. Έξω από την  Αθήνα, στο δρόμο για την Θεσσαλονίκη, θα καυγαδίσει με ομάδα νεοναζί, που σταμάτησαν ένα φορτηγό με σκοπιανές πινακίδες και επιχείρησαν να σβήσουν το αυτοκόλλητο με το πρόθεμα «ΜΚ».

Στο σημείο θα φτάσει περιπολικό, όπου οι αστυνομικοί μετά υπόδειξη των νεοναζί, θα συλλάβουν και θα οδηγήσουν στις φυλακές Κορυδαλλού τον ήρωα, που απεγνωσμένα ζητάει να έρθει σε επαφή με την αμερικανική πρεσβεία. Εξαιτίας  του τατουάζ που έχει στο στήθος, με την αμερικανική σημαία και τον ήλιο της Βεργίνας, ο πεζοναύτης οδηγείται στην απομόνωση όπου βασανίζεται, κατόπιν «άνωθεν εντολών» προκειμένου να ομολογήσει από πού κατάγεται και γιατί  θέλησε να επισκεφθεί την Έδεσσα.

Τελικά, μετά από πολλά βασανιστήρια ο Stoyan, θα καταφέρει να δραπετεύσει από τον Κορυδαλλό και να έρθει σε επικοινωνία με τον διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στο Κόσοβο, που θα στείλει μυστικά ελικόπτερο στην Ελλάδα, για να τον παραλάβει.

Επιστρέφοντας για το Κόσοβο, ο Stoyan θα παρακαλέσει τον πιλότο να πετάξει επάνω από την Έδεσσα, προκειμένου να δει το σπίτι του πατέρα του. Πετώντας χαμηλά και δίπλα από τους φημισμένους καταρράκτες, ο ήρωας θα ανοίξει την πόρτα του ελικοπτέρου, φωνάζοντας «Να το σπίτι του πατέρα μου. Εδώ είναι ο τόπος μας. Η πατρίδα μας».

Ο ήρωας επιστρέφει τελικά στο Κόσοβο και το περιστατικό, θα προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο ΗΠΑ - Ελλάδας, σύμφωνα πάντα με το σενάριο. 

Από την πλευρά του ο Πετρόφ δήλωσε ότι «θέλουμε  να κάνουμε μια  ταινία για να αποδείξουμε  τον φασιστικό  χαρακτήρα της  Ελλάδας, σε όλο τον  κόσμο. Το τελευταίο  διάστημα κάναμε πολλές επαφές στα Σκόπια και στο εξωτερικό με στόχο να εξασφαλίσουμε χρηματοδότηση, προκειμένου να υλοποιήσουμε το σενάριο που έχουμε ήδη στα χέρια μας.

Πιστεύω πως μέσα από αυτήν την ταινία θα βοηθήσουμε σημαντικά την προσπάθεια της πατρίδας μας, στο αγώνα της κατά των απαιτήσεων της Ελλάδας να μην ονομάζεται «Μακεδονία». Οι απλοί πολίτες στις ΗΠΑ και αλλού, θα μάθουν μέσα από την ταινία για τον παραλογισμό και την απαίτηση της Αθήνας να αλλάξει το όνομα ενός κυρίαρχου κράτους και έθνους, για την ελληνική κατοχή της Μακεδονίας και την γενοκτονία που εφάρμοσαν κατά των Μακεδόνων από το 1913 έως σήμερα» .

Πληροφορίες: Πρώτο Θέμα

Στο ζήτημα της ονομασίας αναφέρθηκε, σε μεγάλο βαθμό, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, χθες το βράδυ (ώρα Ελλάδας), στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Ο κ. Γκρούεφσκι υπεραμύνθηκε των θέσεων του στα αποκαλούμενα ζητήματα «εθνικής ταυτότητας» και στο ζήτημα της ονομασίας της χώρας του. «Εμείς γνωρίζουμε ποιοι είμαστε και πώς θα ζήσουμε. Εμείς είμαστε Μακεδόνες, μιλούμε μακεδονικά και η χώρα μας ονομάζεται Δημοκρατία της Μακεδονίας. Εμείς δεν θέλουμε να είμαστε στη θέση να αμφισβητείται το όνομα και η ταυτότητά μας από μια χώρα και βεβαίως, εμείς οι ίδιοι δεν το ζητήσαμε αυτό», ανέφερε ο κ. Γκρούεφσκι, σημειώνοντας ότι η πραγματικότητα είναι συχνά ψυχρή και δύσκολη.

«Είναι γεγονός ότι ο νότιος γείτονάς μας αντιτίθεται τόσο στο όνομά μας, όσο και στην ταυτότητά μας. Και η αντίθεσή του καθίσταται δικό μας πρόβλημα και καταλήγει σε διένεξη, η οποία είναι μοναδική στον κόσμο, διένεξη επιβεβλημένη εξαιτίας της ανάγκης μιας χώρας, του γείτονά μας, να έχει μονοπώλιο σε δύο ονόματα, ή από την άλλη πλευρά, του στρατηγικού του προσανατολισμού να μην είμαστε αυτό που αισθανόμαστε», σημείωσε.

«Σκεφτείτε σε ποια εικονική κατάσταση βρίσκονται οι πολίτες της χώρας μου, με περιορισμένη ανάπτυξη και προοπτική, εξαιτίας των παρεμποδίσεων εκ μέρους του γείτονά μας για ένταξη στους ευρωατλαντικούς θεσμούς, μόνο εξαιτίας αυτού που είμαστε, δηλαδή εξαιτίας αυτού που αισθανόμαστε.

Σας παρακαλώ, προσπαθήστε μόνο για λίγο να έλθετε στη θέση μας, προσπαθήστε να σκεφτείτε πως θα αισθανόσασταν αν κάποιος σας ζητούσε να μην είσαστε Γερμανοί, Βρετανοί, Αμερικάνοι, Ρώσοι, Κινέζοι, Νιγηριανοί, Αργεντινοί κ.λ.π. Μόνο αυτό σας ζητώ.

Μόνο γι’ αυτό σας παρακαλώ. Προκειμένου να τελειώσει αυτό, προκειμένου να είμαστε αυτό που είμαστε, χωρίς να πληγώνουμε κανέναν, χωρίς να βλάπτουμε κανέναν, με κατανόηση, ανεκτικότητα και σεβασμό προς όλους τους γείτονές μας, προς τους φίλους, προς όλους εσάς, με σεβασμό προς τον γείτονά μας με τον οποίο έχουμε αυτή τη διένεξη και με κατανόηση των φόβων του, εμείς δεν έχουμε καμία αξίωση ή πρόθεση να μονοπωλήσουμε τον όρο Μακεδονία» πρόσθεσε ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ.

Ο κ. Γκρούεφσκι ευχαρίστησε τις χώρες που έχουν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ με την συνταγματική της ονομασία:

«Τασσόμαστε υπέρ της επίλυσης του ζητήματος του ονόματος με ειρηνικό τρόπο. Ευτυχώς, 131 χώρες στον κόσμο μας αναγνωρίζουν με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας και σας ευχαριστούμε γι’ αυτό. Δυστυχώς, σε αυτό το όργανο -τα Ηνωμένα Έθνη- δεν μπορούμε να αποκαλούμαστε όπως αυτοαποκαλούμαστε, ούτε πάλι μπορούμε να ενταχθούμε σε οργανισμούς για τους οποίους εργαζόμαστε σκληρά. Στην περίπτωση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αξίζουμε να καταστούμε μέλη αυτών των οργανισμών», ανέφερε.
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Συντάκτης: Κ ωνσταντνίνος Χολέβας,
πολιτικός αναλυτής


Στις 8 Σεπτεμβρίου συμπληρώθηκαν είκοσι χρόνια από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της ψευδεπίγραφης «Δημοκρατίας της Μακεδονίας», δηλαδή του γειτονικού μας κράτους των Σκοπίων. Είναι ευκαιρία, λοιπόν, να κάνουμε μία σύντομη αναδρομή σ’ αυτή την εικοσαετία και να εξαγάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον.

Από την πρώτη στιγμή της γεννήσεώς του το κράτος αυτό βασίσθηκε στο ψεύδος. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος του 1991 ήταν: «Θέλετε να ανακηρυχθεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας μέσα σε μία συνομοσπονδία των γιουγκοσλαβικών λαών;».

Δηλαδή οι πολίτες που ψήφισαν ΝΑΙ πιθανότατα να ήθελαν την παραμονή των Σκοπίων στην τότε εν ζωή Γιουγκοσλαβία, αλλά τελικά η ο Γκλιγκόροφ και οι συνεργάτες του υφήρπασαν αυτή την ψήφο και ανακήρυξαν κράτος αποσχιζόμενοι τελείως από το πολυεθνικό κράτος της Γιουγκοσλαβίας.

Βεβαίως το ψεύδος ενυπήρχε στην όλη υπόθεση του «μακεδονισμού» από το 1944. Τότε ο κομουνιστής δικτάτωρ Τίτο, αρχηγός των Παρτιζάνων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατασκεύασε το «μακεδονικό ἐθνος» , αναμιγνύοντας Σέρβους, Βουλγάρους, Έλληνες κ. α κατοίκους της περιοχής Βάρνταρσκα, δηλαδή της νοτίου Σερβίας.

Ένα τέτοιο έθνος μέχρι τότε δεν είχε καταγραφεί ούτε σε απογραφές Οθωμανών ή Γερμανών κατακτητών των Βαλκανίων, ούτε σε περιγραφές ξένων περιηγητών. Άλλωστε στον Μακεδονικό Αγώνα 1903-1908 η σύγκρουση –εκκλησιαστική, εκπαιδευτική, και κυρίως ένοπλη-έλαβε χώραν μεταξύ Ελλήνων (Πατριαρχικών) και Βουλγαριζόντων (Εξαρχικών).

Ουδείς δήλωνε ότι ανήκει σε ξεχωριστή εθνότητα Μακεδόνων.

Η χρήση μιας ελληνοβουλγαρικής διαλέκτου από μερικές χιλιάδες εντοπίων δεν ήταν ασφαλές αποδεικτικό εθνοτικής ταυτότητας. Πολλοί αγωνιστές της ελληνικής υποθέσεως μιλούσαν αυτό το τοπικό ιδίωμα. Έτσι και σήμερα κακώς προβάλλεται η χρήση του γλωσσικού ιδιώματος από μικρό αριθμό κατοίκων της Δ. Μακεδονίας ως δήθεν απόδειξη «μακεδονικής» και μη ελληνικής συνειδήσεως.

Τα είκοσι χρόνια που πέρασαν μάς έδωσαν τη δυνατότητα να κατανοήσουμε τη δύναμη της λαϊκής βούλησης, όταν αυτή κινητοποιείται για ένα υψηλόφρονα σκοπό και όταν εκφράζεται δυναμικά, δημοκρατικά και με σαφή επιχειρήματα.

Τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της περιόδου 1992-1994 στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, στη Λευκωσία, στη Μελβούρνη, στη Νέα Υόρκη και όπου αλλού ζουν Έλληνες, εμπόδισαν κάποιους Έλληνες ενδοτικούς πολιτικούς να παραχωρήσουν το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια με επίσημη ελληνική υπογραφή. Το 1995 ο τότε υπεύθυνος της Ευρ. Ενώσεως για τα Βαλκάνια Ντέϊβιντ Όουεν, πρώην ΥΠΕΞ της Μ. Βρετανίας, βρέθηκε γία μία ομιλία στην Αθήνα.

Ήμουν αυτήκοος μάρτυς της απαντήσεώς του ότι δηλαδή τα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών με τη συμμετοχή τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου Ελλήνων σε κάθε πόλη, τον έπεισαν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την προκλητικότητα των Σκοπίων. Φωνή λαού, οργή Θεού!

Το σκοπιανό πρόβλημα ανέδειξε την πενία των επιχειρημάτων της υποχωρητικής μερίδας στην κοινωνίας μας και εκείνων που ήθελαν εξ αρχής να «ξεφορτωθούμε» το πρόβλημα, δηλαδή να χαρίσουμε σε ένα πολυεθνικό υβρίδιο την ιστορία και τον πολιτισμό της Μακεδονίας. Πρώτα ανακάλυψαν ότι είχαμε ευκαιρία να λύσουμε τη διένεξη με τον όρο «Σλαβομακεδονία» και με την παρέμβαση του Πορτογάλου ΥΠΕΞ Πινέϊρο.

Έχυσαν ποταμούς μελανιού για να καταδικάσουν τους .. εθνικιστές που δεν δέχθηκαν το πακέττο Πινέϊρο, αλλά δεν έκαναν τον κόπο να διαβάσουν τα Απομνημονεύματα του τότε Σκοπιανού Προέδρου Κίρο Γκλιγκόροφ, ο οποίος παραδέχεται ότι ουδέποτε τα Σκόπια δέχθηκαν να συζητήσουν την πρόταση αυτή.

Στη συνέχεια επιστρατεύθηκε το επιχείρημα ότι θα ανοίξουμε μερικές επιχειρήσεις στα Σκόπια και θα αλώσουμε την εξωτερική πολιτική τους. Τελικά συνέβη το αντίθετο. Η περίφημη οικονομική διπλωματία μας οδήγησε ελληνικά κεφάλια να εγκλωβισθούν στην σκοπιανή οικονομία και η ανταμοιβή μας ήταν η όλο και περισσότερο εντονότερη σκλήρυνση των σκοπιανών αλυτρωτικών και ανθελληνικών θέσεων.

Οι οπαδοί των υποχωρήσεων δεν κάμφθηκαν και ανακάλυψαν τη διεθνή πίεση, ότι δηλαδή πολλές ξένες χώρες αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αλλά λησμονούν ότι όταν κάποιος σού καταπατήσει το χωράφι, από εσένα, τον νόμιμο ιδιοκτήτη, περιμένει την αναγνώριση της παράνομης κατοχής του και όχι από τους γείτονες.

Και νόμιμος κάτοχος των ιστορικών τίτλων επί της Μακεδονίας, αρχαίας και νεώτερης, είμαστε μόνον εμείς οι Έλληνες. Αυτό παραδέχονται δεκάδες αμερικανοί ιστορικοί με επιστολή τους προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, αυτό αποδεικνύουν όλες οι ιστορικές πηγές, αυτό ομολογεί ακόμη και ο αντιπαθής από την υπόθεση της Κύπρου, Χένρι Κίσσιγκερ, ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ το 1974.

Ένα ακόμη επιχείρημα των υποχωρητικών ήταν ότι κανένα κράτος δεν μπορεί σήμερα να υποχρεωθεί να αλλάξει το συνταγματικό του όνομα. Κι όμως το 2002 η μέχρι τότε ονομαζομένη Νέα Γιουγκοσλαβία αναγκάσθηκε από την Ευρ. Ένωση και τον Επίτροπο Χαβιέ Σολάνα μέσα σε ένα βράδυ να μετονομασθεί σε «Σερβία - Μαυροβούνιο». Χρειάζεται διπλωματική πίεση και εμείς δεν την ασκήσαμε όσο έπρεπε.

Το κράτος της ΦΥΡΟΜ αποτελεί ουσιαστικά ένα υβρίδιο, δηλαδή ένα αποτυχημένο πείραμα κατασκευής νέας εθνότητας. Ήδη άρχισαν να αναφύονται τα προβλήματα που προκαλεί ο βιασμός της ιστορίας και της εθνολογίας από τον Τίτο και τους επιγόνους του.

Το 30% του πληθυσμού είναι Αλβανοί με αποσχιστικές τάσεις προς το Κοσσυφοπέδιο. Χιλιάδες ψευδομακεδόνες δηλώνουν πλέον Βούλγαροι, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός της καταπιεσμένης ελληνικής μειονότητας.

Μήπως τελικά το πρόβλημα του ονόματος θα λυθεί με τη διάλυση του σκοπιανού υβριδίου;

Ρεσιτάλ αδιαλλαξίας από την ηγεσία των Σκοπίων, στη διάρκεια του επίσημου εορτασμού για την επέτειο της συμπλήρωσης 20 ετών από την ανεξαρτησία της χώρας, το 1991 από την ενιαία Γιουγκοσλαβία.

Μιλώντας ενώπιον χιλιάδων συμπατριωτών του, το βράδυ της Πέμπτης στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων,  που προκλητικά αποκαλούν «Μακεδονία», ο πρωθυπουργός  Νίκολα Γκρούεφσκι ξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να αποδεχτεί λύση που θα αμφισβητεί τη «μακεδονικό» έθνος και τη «μακεδονική» γλώσσα, ενώ επανέλαβε πως μια πιθανή συμφωνία με την Ελλάδα για την ονομασία, θα επικυρωθεί με δημοψήφισμα από το λαό.

Στο ίδιο μήκος κύματος, κινήθηκε νωρίτερα και ο πρόεδρος της χώρας Γκιόργκι Ιβάνοφ, κατά τον χαιρετισμό του στα εγκαίνια του λεγόμενου μουσείου «Μακεδονικού Αγώνα». Συγκεκριμέναμ έχοντας ως αποδέκτη την Ελλάδα, δήλωσε : «Στέλνω ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Δεν θα υπάρξει ποτέ λύση που να παραβιάζει την ταυτότητα, τη γλώσσα, τον πολιτισμό και το Σύνταγμά μας».

«Ήρθαν για να μείνουν τα αγάλματα»
Στον χαιρετισμό του, ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι, υπεραμύνθηκε της τοποθέτησης μνημείων και αγαλμάτων με τον Μέγα Αλέξανδρο και άλλες προσωπικότητες της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, απαντώντας έμμεσα στις πρόσφατες δηλώσεις του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Βασίλη Λαμπρινίδη πως : «οι τοποθετήσεις μνημείων στα Σκόπια αποτελούν πρόκληση που προβάλλουν τους Έλληνες».

Συγκεκριμένα, ο Νίκολα Γκρούεφσκι δήλωσε ευθαρσώς πως οι Σκοπιανοί πρέπει να είναι περήφανοι για τα αγάλματα και τα μνημεία, αφού : «είναι μέρος της ιστορίας μας, είναι για τα παιδιά μας, για την Μακεδονία μας».

Με το τέλος της ομιλίας του πρωθυπουργού Γκροέυφσκι, έγιναν και τα επίσημα αποκαλυπτήρια του «έφιππου πολεμιστή», όπως αποκαλούν το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου για να μην προκαλέσουν την Ελλάδα, το οποίο φωταγωγήθηκε σε … γαλάζιες αποχρώσεις.

Πανό με τη «Μεγάλη Μακεδονία»
Ενδεικτικό του κλίματος που επικράτησε στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων, όπου περιφέρονταν και Σκοπιανοί ντυμένοι αρχαίοι Μακεδόνες με .., χλαμύδες και περικεφαλαίες, είναι το γεγονός πως υψώθηκε τεράστιο πανό, με τη «Μεγάλη Μακεδονία» μέχρι τον Όλυμπο και την Χαλκιδική, το οποίο μαζεύτηκε όταν ξεκίνησε η επίσημη τελετή.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Παναγιώτης Σαββίδης

Τα διαταραγμένα μυαλά των ιθυνόντων «ηγεμονίσκων» της γειτονικής χώρας (FYROM) προετοιμάζουν ένα πράγματι εντυπωσιακό θέαμα, κινηματογραφικών διαστάσεων υπερπαραγωγής, για τους εορτασμούς της 8ης Σεπτεμβρίου, ημέρας ανεξαρτησίας της γείτονος, πριν από 20 χρόνια, από την ενιαία Γιουγκοσλαβία, μετά την κατάρρευσή της από εξωγενείς παράγοντες και την εσωτερική αγεφύρωτη ανομοιογένεια.
 

Του Χρυσανθόπουλου Μιχαήλ*
Καθ. ιστορικού, συγγραφέα,
δημοσιογράφου SBS Αυστραλίας

  Τα καλύτερα παιδιά της Σόγιας του σύγχρονου κεκαλυμμένου βουλγαρικού διεκδικητισμού, που, όπως αναφέραμε πολλές φορές, «αποβουλγαροποιήθηκαν» εν μιά νυκτί και ψευτομακεδονοποιήθηκαν, χωρίς όμως να αλλάξουν τα σχέδιά τους για την αυτονομία της Μακεδονίας (στα χνάρια της Αν. Ρωμυλίας το 1885) και τη σταδιακή προσάρτησή της στη Μητέρα Βουλγαρία, έχοντας προσθέσει και την πλήρη οικειοποίηση της ιστορίας της Αρχαίας Μακεδονίας (υποστηρίζοντας ότι οι Σλάβοι είναι οι αρχαίοι Μακεδόνες), γιατί μόνο έτσι (κατά τη γνώμη του «αρχαιολόγου» των Σκοπίων» Pasko Kuzman) θα μπορέσει να δικαιολογηθεί το όνομα Μακεδονία σ’ αυτούς, θα προβούν σε προκλήσεις επί προκλήσεων, όταν θα τραβηχτεί η ταινία αποκαλύψεως του τεράστιου αγάλματος του επισήμως αποκληθέντος «έφιππου πολεμιστή».

Στρατιώτες της «εθνικής φρουράς» του «στρατού» των Σκοπίων, 350 τον αριθμό, σε άψογους σχηματισμούς θα κραυγάζουν ΟΥΡΑ-ΟΥΡΑ (ζήτω) «Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΣ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕ ΣΕ ΜΑΣ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» (!) και μετά θα παρελάσουν, ίσως για πρώτη φορά, γιατί η γειτονική χώρα δεν έχει παρελάσεις ούτε και στις «εθνικές» της εορτές, μπροστά από το άγαλμα, το οποίο θα βρέχεται (η βάση του) από νερά που θα βγαίνουν από στόματα λεόντων-αγαλμάτων τεχνητώς βρυχόντων, μπροστά από αναπαραστάσεις στρατιωτών της αρχαίας μακεδονικής φάλαγγας με ασπίδες, με τον ήλιο της Βεργίνας (με δύο ακτίνες λιγότερες).

Θα περάσουν μπροστά από τα αγάλματα του τσάρου Σαμουήλ και του άρτι ψευτομακεδονοπαηθέντος αυτοκράτορα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ιουστινιανού, όλων των «ηρώων» του «Ιλίντεν» (1093) των «βαρκάρηδων» και θα καταλήξουν στο αρχικό σημείο για την ομιλία του Gruevski.

Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στη γειτονική χώρα, εδώ, στην πραγματική Μακεδονία, δεν έχουμε ακόμη αποφασίσει πώς θα εορτάσουμε τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης της Μακεδονίας από τον τουρκικό ζυγό και τη βουλγαρική επιβουλή.

Η αντίσταση όμως των Μακεδόνων είναι δεδομένη με το ομολογουμένως απόλυτα επιτυχές και μαζικότατο πρώτο παμμακεδονικό αντάμωμα (αντίστοιχο με των Ποντίων, των Βλάχων και των Σαρακατσάνων, που δείχνουν τον δυναμισμό και τη συνέχεια της ελληνικής φυλής ανά τους αιώνες) στη Σιταριά Φλωρίνης και τους εορτασμούς της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Πολυπόταμο, πάλι της Φλώρινας, που στην κυριολεξία εξόργισε τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της γειτονικής χώρας και των εσωτερικών συνεργατών τους, καταδεικνύοντας περίτρανα ότι ο μακεδονισμός υπάρχει, θα υπάρχει ως το ανάχωμα και το προπύργιο του ελληνικού γένους.

Γιατί ακριβώς αυτοί οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί προσπάθησαν -και εν μέρει προσωρινά το κατάφεραν- να γίνει ο βίαιος αποχωρισμός του εθνολογικού όρου Μακεδών από τον όρο Έλλην, οι οποίοι είναι ένα και το αυτό.

Γι’ αυτό και λένε και επαναλαμβάνουν ότι υπάρχουν «εθνικά ψευτομακεδόνες» και Έλληνες. Διαστρεβλώνουν τα γεγονότα του Ίλιντεν στις 20 Ιουλίου του 1903 (πρόσφατος εορτασμός στα Σκόπια), οικειοποιούμενοι τα πάντα, ενώ από αναφορές όλων των ξένων προξένων, χωρών και αυτοκρατόρων της εποχής εκείνης, καθόλου ευνοϊκά διακείμενων στα ελληνικά δίκαια, γνωρίζουμε ότι το ελληνικό στοιχείο, οι Μακεδόνες, πλήρωσαν βαρύ τίμημα από την αποτυχία της «ψευτοεξεγέρσεως», που δεν ήταν τίποτε άλλο από «επίθεση» των «βουλγαρικών κομιτάτων» της BMOPO (BMPP - VMRO), της σαντραλιστικής της πτέρυγας, γιατί, ως γνωστόν, επιφανέστατα στελέχη της, όπως ο Goce Delcev (που είναι ο πιο προβεβλημένος εθνικός ήρωας της FYROM), διαφωνούσε κάθετα με την ιδέα της «εξεγέρσεως» (το αναφέρουν οι βουλγαρικές πηγές της εποχής και κατοπινές εξονυχιστικές έρευνες).


Έτσι, το «επαναστατικό κίνημα» των εθνικά «ψευδομακεδόνων» δεν ήταν τίποτε άλλο από τη σαντραλιστική αυτονομιστική έκφραση του βουλγαρισμού. Και όταν πλησίαζαν στο Κρούσοβο, το κέντρο των Βλάχων (όχι ελληνιζόντων, αλλά πραγματικών Ελλήνων), τα στρατεύματα του Ικτιάρ Πασά από το Γ΄ Σώμα Στρατού με έδρα το Μοναστήρι, οι κομιτατζήδες το εγκατέλειψαν και ο μόνος που τους αντιμετώπισε μέχρι τέλος ήταν ο Νικόλαος Πίτος Γούλης (Pito Guli το έκαναν οι γείτονες της FYROM), Βλάχος από τα Γιάννενα, που η οικογένειά του κατέφυγε στο Κρούσοβο για να γλιτώσει από την τυραννία του Αλή Πασά στην τοποθεσία «Πέτρα της Εκούδας» (Meckin Kamen!).

Όταν οι Οθωμανοί εισήλθαν στην πόλη, δεν άφησαν «λίθον επί λίθου» μόνο στην ελληνική συνοικία, που ήταν και η επικρατέστερη από όλες τις απόψεις. Ήταν άραγε τυχαίο; Αλλά όλα αυτά δεν αναλύθηκαν όπως θα έπρεπε από τους ταγούς μας, γιατί, αν γινόταν, δεν θα υπήρχε αυτή η τρομακτική προπαγάνδα, αλλά προπαγάνδα μονολόγου, καθώς δεν υπάρχει η δύναμη των επιχειρημάτων σε κανένα επίπεδο από τους γείτονες της FYROM, απλά γίνεται πλήρης εκμετάλλευση της σιωπής μας, της ηχηρής μας σιωπής.

Και αντί να αποδοθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα της υπαρχούσης μακεδονικής μειονότητας στα άλλοτε ονομαζόμενα κέντρα του ελληνικού πολιτισμού, όπως το Μοναστήρι, η Γευγελή, η Στρώμνιτσα και η Αχρίδα, αυτή ή αγνοείται ή σκοπίμως περιθωριοποιείται. Και αντί να ζητήσουν και να ζητούν συγγνώμη οι Σλάβοι, είτε βουλγαρίζοντες, είτε σερβίζοντες, είτε ψευτομακεδονίζοντες, για τη γενοκτονία του μακεδονισμού, επειδή το μόνο του λάθος ήταν να δηλώσει τα ελληνικά προαιώνια αισθήματά του, προσπαθούμε με αυτούς να βρούμε συμβιβαστική λύση για τη μερική ή και ολική παραχώρηση της εθνικής μας ιστορίας και αξιοπρέπειας.

Ο sir Alfred Biliotti (1833-1915), άγγλος πρόξενος στη Θεσσαλονίκη, θα γράψει χαρακτηριστικά στα 1903: «Σήμερα μόνον οι Βούλγαροι ακούγονται στη Μακεδονία, μη εργαζόμενοι, θεωρούνται ως μη υπάρχοντες»!

Και ενώ η αντίσταση των Μακεδόνων είναι δεδομένη, είναι σαν να μην ακούγεται, γιατί δεν υπάρχει επίσημη πορεία, αλλά καθολική αδράνεια και ανυπαρξία. Και οι προκλήσεις θα συνεχιστούν, καθώς η κυβέρνηση του Gruevski προτίθεται (έκανε επίσημη ανακοίνωση) να τοποθετήσει και άλλο -τεραστίων διαστάσεων- άγαλμα του Φιλίππου του Β΄ μπροστά από το υπουργείο Μεταφορών της γειτονικής χώρας, πάλι σε σιντριβάνι ύψους 27 μέτρων, με όλα τα συνεπικουρούμενα χουλιγουνιτιανά εφέ και το οποίο θα φέρει επισήμως το όνομα «ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ» (στάχτη στα μάτια).

Δεν νομίζουμε ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε να απαριθμούμε τις ύβρεις εναντίον των Μακεδόνων από τους ψευτομακεδόνες.

Το θέμα είναι να συνεχίσουμε την αντίσταση σε κάθε παραχάραξη, σε κάθε επιβουλή, σε κάθε κακότροπη διαστρέβλωση τω γεγονότων, σε κάθε απόπειρα νομιμοποίησης της κλοπής της Μακεδονίας και στης ιστορίας της από τους ψευτομακεδόνες (θα επανέλθουμε για το θέμα της «αγιογράφησης» του Μ. Αλεξάνδρου), γιατί ακράδαντη πεποίθησή μας είναι ότι το μακεδονικό όνομα δεν θα χαθεί.  

Μία απίστευτη ιστορία εκτυλίχθηκες στα σύνορα Ελλάδας-Σκοπίων.. Ντόπιοι κτηνοτρόφοι όχι μόνο παρακρατούν τη σορό ενός Έλληνα κτηνοτρόφου που άφησε την τελευταία του πνοή στα Σκόπια, υπό αδιευκρίνιστες μάλιστα συνθήκες, αλλά ζητούν και....

λύτρα για να την επιστρέψουν!

Ο άτυχος κτηνοτρόφος είχε περάσει τα σύνορα στην περιοχή Βορεινό της Πέλλας μαζί με έναν εκ των δύο υιών του αναζητώντας το κοπάδι τους που είχε εξαφανιστεί. Όταν έγιναν αντιληπτοί από Σκοπιανούς κτηνοτρόφους, τους περικύκλωσαν και με άγριες διαθέσεις άρχισαν να τους ρωτούν γιατί βρίσκονταν εκεί.

Αν και εξήγησαν πατέρας και υιός ότι αναζητούσαν το κοπάδι τους, ξέσπασε άγριος καυγάς. Λίγες στιγμές μετά, ο άτυχος 67χρονος κτηνοτρόφος έπεφτε νεκρός στο έδαφος. Ο υιός του μετά από κάποιες ώρες επέστρεψε στο ελληνικό έδαφος σε κατάσταση σοκ και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο της Έδεσσας καθώς φέρει πληγές και κτυπήματα.

Σύμφωνα με τον άλλο υιό του άτυχου 67χρονου κτηνοτρόφου, οι Σκοπιανοί άρχισαν να τους κτυπούν με μανία με αποτέλεσμα να σκοτώσουν τον πατέρα του και να τραυματίσουν τον αδερφό του.

Οι Σκοπιανοί, από την άλλη, ισχυρίζονται ότι ο 67χρονος σκόνταψε και έπεσε, ενδεχομένως μετά από καρδιακό επεισόδιο.

Σε κάθε περίπτωση, η στάση τους είναι τουλάχιστον προκλητική καθώς αρνούνται να παραδώσουν τη σορό του 67χρονου ζητώντας λύτρα ύψους 15.000 ευρώ για ζημιές που προκάλεσε ο ίδιος και ο υιός του στα κοπάδια τους...
moriasnews

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΛΟΥΚΑΣ ΔΗΜΑΚΑΣ
ΤΑ ΝΕΑ

Στα χαρτιά έμεινε τελικά διπλή πρόκληση που ετοίμαζαν σκοπιανοί στρατιωτικοί στον Τύρναβο, στην τελετή της επίσημης εγκατάστασης στην Ελλάδα για τέσσερα χρόνια του στρατηγείου της λεγόμενης «Βαλκανικής Ταξιαρχίας», διοικητής της οποίας θα είναι τα πρώτα δύο χρόνια ανώτατος αξιωματικός της FYROM.

Οι σκοπιανοί στρατιώτες, οι οποίοι είχαν έρθει στη θεσσαλική πόλη πριν από μερικές ημέρες για τη χθεσινή παρέλαση, έφεραν στη στολή τους την ένδειξη «Μακεδονία».

Η σκοπιανή αντιπροσωπεία ζήτησε να πουν οι στρατιώτες της κατά την παρέλαση τον εθνικό ύμνο της FYROM, όπως προέβλεπε το πρόγραμμα για όσες αντιπροσωπίες ήθελαν.

Στον εν λόγω ύμνο υπάρχουν αναφορές στη «Μακεδονία».

Τα συναρμόδια υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας έκαναν, σύμφωνα με αρμόδια κυβερνητική πηγή, τις κατάλληλες διπλωματικές κινήσεις και οι Σκοπιανοί αφαίρεσαν τα σήματα, ενώ στη θέση τους τοποθετήθηκαν αυτοκόλλητα με την ένδειξη «army».

Επίσης μετά το ελληνικό μήνυμα ότι αυτό «δεν είναι ανεκτό», οι Σκοπιανοί δεν τραγούδησαν τον εθνικό τους ύμνο.

Στην τελετή την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υφυπουργός Αμυνας Κ. Σπηλιόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε στο ιστορικό της Πολυεθνικής Ταξιαρχίας ΝΑ Ευρώπης (SEEBRIG) - ιδρύθηκε το 1999 - και τη σημασία της στην προώθηση της ειρήνης, της σταθερότητας, της ασφάλειας και της συνεργασίας στην περιοχή, μέσω και των ασκήσεων που διεξάγουν.

Παρέστησαν επίσης οι υφυπουργοί Αμυνας Ιταλίας, Βουλγαρίας και Αλβανίας και ανώτατοι αξιωματικοί από τις άλλες χώρες.

Τον σκοπιανό ταξίαρχο μετά το 2013 θα διαδεχθεί Τούρκος.